Συνέντευξη στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» έδωσε την Πέμπτη (18/11) η Ελένη Κοκκίδου. Η δημοφιλής ηθοποιός αρχικά αναφέρθηκε στην οικογένειά της και τον τρόπο, με τον οποίο μεγάλωσε. Μίλησε δε, για την επιλογή της να μείνει μόνη της, για την σκέψη που την τρόμαξε, το bullying για τα κιλά και το λόγο που βρήκε καταφύγιο στο φαγητό.

«Μεγάλωσα σε αστική οικογένεια, αλλά με ενδιέφεραν οι λαϊκοί άνθρωποι. Με αυτούς έκανα παρέα, ήταν αυθεντικοί. Δεν έκανα επανάσταση ακριβώς, αλλά μέχρι κάποια ηλικία ζούσα μια κρυφή ζωή, που δεν την ήξεραν οι γονείς μου», δήλωσε αρχικά.

Στην συνέχεια εξήγησε πως κατά βάθος περνούσε δύσκολα, γιατί καταπίεζε την καλλιτεχνική της φύση. «Ο εσωτερικός μου εαυτός πέρασε δύσκολα, γιατί στην οικογένειά μου δεν καταλάβαιναν την καλλιτεχνική μου φύση. Βασανίστηκα μέσα μου, μέχρι να βρω τη θέση που μου αναλογούσε στη ζωή».

Για τον λόγο που δεν έκανε ποτέ οικογένεια, η Ελένη Κοκκίδου αποκάλυψε πως ο λόγος ήταν ένα πρόβλημα υγείας που της προέκυψε. «Ήθελα και ήταν να κάνω οικογένειά, αλλά προέκυψε ένα πρόβλημα υγείας και χώρισα. Έτσι, δεν έκανα οικογένεια, όταν ήταν ο καιρός μου. Κατόπιν, δεν έτυχε να γνωρίσω έναν άνθρωπο, με τον οποίο να συγκλίνουν οι ζωές μας. Τα παιδιά είναι απόρροια μιας μεγάλης αγάπης, δεν θα παντρευόμουν ποτέ κάποιον, επειδή είναι καλό παιδί, για να κάνω παιδιά μαζί του», δήλωσε.

«Μου πήρε χρόνο, αλλά το ξεπέρασα το τραύμα. Έχω μάθει να ζω μόνη μου και να είμαι ευχαριστημένη, δεν μελαγχολώ, ούτε στεναχωριέμαι. Τρόμαξα, όταν σε ένα χωρισμό μου πέρασε η σκέψη πως θα ήθελα να σκοτώσω κάτι που αγαπούσε εκείνος, συγκεκριμένα το ζώο του. Επειδή εκείνος με χώρισε, ήταν φευγαλέο και σκέφτηκα, “κοίτα να δεις ο άνθρωπος που θα του έρθει η σκέψη της εκδίκησης ή του κακού”. Ωστόσο απώθησα τη σκέψη, αλλά μου έκανε εντύπωση που μου πέρασε από το μυαλό. Όταν είσαι σε μεγάλη απελπισία, είσαι ικανός για το οτιδήποτε», πρόσθεσε η ηθοποιός.

Για το bullying που έχει δεχτεί στο παρελθόν για τα κιλά της, η Ελένη Κοκκίδου είπε: «Ήταν υπαρξιακή η ανάγκη μου να βγάλω από πάνω μου το έρμα, όπως τα πλοία, το βάρος για να μπορέσω να φύγω. Είχα την ανάγκη να διώξω από πάνω μου πράγματα που ήταν συναισθηματικές εξαρτήσεις, δεν ήταν ανάγκη για το φαγητό. Έχω βιώσει και εγώ το bullying που γίνεται στους παχύσαρκους στο δρόμο και ειδικά στο τιμόνι, για παράδειγμα, πάνω στο τιμόνι, μπορεί κάποιος να γυρίσει και να σου πει “τι λες ρε χοντρή”. Δεν μπορείς να ξέρεις, γιατί κάποιος έχει παραπάνω κιλά. Εσύ που μιλάς υποτιμητικά για τον άλλον, δεν ξέρουμε τι κάνεις, όταν γυρνάς στο σπίτι σου. Έχασα 35 κιλά, τώρα προσπαθώ να χάσω και τα υπόλοιπα, αλλά έχω βάλει προσωρινά ένα φρένο».