Η ζωή του Κωνσταντίνου Αργυρού έχει αποκτήσει νέο νόημα τους τελευταίους μήνες, με τον ίδιο να προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στις απαιτητικές πίστες και το σπίτι του. Ο γιος του έχει αρχίσει ήδη να εξερευνά τον κόσμο κάνοντας τα πρώτα του βήματα, μια στιγμή που ο τραγουδιστής περιέγραψε με ιδιαίτερη συγκίνηση, εκφράζοντας την επιθυμία να είναι παρών σε κάθε μικρή και μεγάλη κατάκτηση του μικρού.
Η οικογένεια ως το «απόλυτο δώρο»
Παρά τη λάμψη της δημοσιότητας, ο γνωστός τραγουδιστής ξεκαθαρίζει πως η προτεραιότητά του έχει μετατοπιστεί πλήρως. Μιλώντας στην κάμερα της εκπομπής «Το Πρωινό» την Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου, ο Κωνσταντίνος Αργυρός αναφέρθηκε στην κοινή ζωή με τη σύζυγό του, Αλεξάνδρα Νίκα, χαρακτηρίζοντας τη δημιουργία της δικής τους εστίας ως την κορυφαία στιγμή της ζωής του.
«Το καλύτερο πράγμα είναι η οικογένεια. Το πιο όμορφο δώρο στον κόσμο είναι η οικογένεια», δήλωσε χαρακτηριστικά, δείχνοντας πως η προσωπική του ευτυχία πηγάζει πλέον από τους δικούς του ανθρώπους.
Η μάχη με τον χρόνο και οι βιντεοκλήσεις
Η καθημερινότητα ενός καλλιτέχνη του δικού του βεληνεκούς περιλαμβάνει συνεχή ταξίδια, γεγονός που καθιστά την απουσία από το σπίτι το δυσκολότερο κομμάτι της δουλειάς. Όπως εξομολογήθηκε, η τεχνολογία είναι ο μοναδικός τρόπος για να εκμηδενίζει τις αποστάσεις όταν βρίσκεται σε περιοδεία ή σε εμφανίσεις στο εξωτερικό.
«Ο γιος μου μου λείπει πολύ όταν είμαι στο εξωτερικό, αλλά και όταν είμαι εδώ. Κάνουμε συνέχεια βιντεοκλήσεις», ανέφερε, συμπληρώνοντας πως το παιδί του τού λείπει ακόμα και τις ώρες που εργάζεται εντός συνόρων.
Για τον ίδιο, η ουσία της πατρότητας δεν κρύβεται στις αγορές ή στα αντικείμενα. Αν και φρόντισε να πάρει δώρα για τον μικρό, θεωρεί πως η μεγαλύτερη προσφορά είναι η φυσική του παρουσία.
«Του έχω πάρει δώρο, αλλά το καλύτερο δώρο για το παιδί μου είναι ο χρόνος μας. Εκτός από τα υλικά, θέλω να του προσφέρω περισσότερο τον χρόνο μου ή να είναι μαζί μου ή να είμαι εγώ μαζί του. Οπότε αυτό είναι για εμένα το ιδανικό και το απόλυτο», κατέληξε, εκφράζοντας την ανυπομονησία του για τη στιγμή που θα μπορεί να παίρνει τον γιο του μαζί του στις επαγγελματικές του υποχρεώσεις.
