Έχουν περάσει πολλές δεκαετίες από την εποχή που η Καλιφορνέζα μεγιστάνας του πετρελαίου Σάντρα Γουέστ θάφτηκε οδηγώντας την αγαπημένη της Ferrari America 330 στο Σαν Αντόνιο του Τέξας σε μια από τις πλέον εκκεντρικές κηδείες που πραγματοποιήθηκαν παγκοσμίως και που σήμερα κατά τους μήνες Μάϊο και Ιούνιο, που είναι και η επέτειος της κηδείας της, εκατοντάδες συρρέουν στο Τεκτονικό νεκροταφείο στο Άλαμο προκειμένου να δουν από κοντά τον τάφο της.
Η λαϊκή ρήση που θέλει όλοι μας να περνούμε «…δυο μέτρα γης» φαίνεται πως στην περίπτωση της σοσιαλιτέ της δεκαετίας του 60, Σάντρα Γουέστ δεν ισχύει μιας και έφυγε από τη ζωή «καβαλώντας» 330 άλογα και φορώντας απλά και μόνο το δαντελένιο της αγαπημένο νυχτικό. Χωρίς τα πανάκριβα κοσμήματά της που «έβγαζαν» μάτι όπου και αν πήγαινε στο Μπέβερλι Χιλς και που μετά τον θάνατο της βγήκαν σε δημοπρασία.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η Σάντρα Άιλεν Γουέστ, το γένος Χάρα, όπως ήταν το όνομα της, γεννήθηκε το 1939 και φοίτησε σε σχολεία του Μπέβερλι Χιλς και της ευρύτερης περιοχής του Λος Άντζελες. Ο πατέρας της, Έζρα Χάρα και η μητέρα της Σούζαν, ήταν ιδιοκτήτες και λειτουργούσαν κατάστημα παιδικών ενδυμάτων με την επωνυμία «Buttons and Bows» στην οδό Μπέβερλι, του ομώνυμου προαστίου. Η Σάντρα ζούσε με τους γονείς της σε ένα σπίτι που βρισκόταν πίσω από το ξενοδοχείο Μπέβερλι Χιλς. Ήταν ένα πρόωρο μωρό που υπήρξε όμως πανέξυπνο και με ευφυΐα μέχρι και το θάνατο της. Ταυτόχρονα ήταν εντυπωσιακά όμορφη και προσέλκυσε πολλούς αστέρες του Χόλυγουντ αλλά και επιχειρηματίες. Εκείνη την εποχή γνώρισε και έβγαινε με τον εκατομμυριούχο από το Τέξας Σόλ Γουέστ πριν γνωρίσει τον αδελφό του Άικ τον όποιον αργότερα παντρεύτηκε.
Όπως είχε γίνει γνωστό τότε ο Άικ Γουέστ είχε σταλθεί από την οικογένεια του στο Μεξικό με ένα σωματοφύλακα προκειμένου να μπορεί να απολαμβάνει ακίνδυνα τα χόμπι του, ανάμεσα σε αυτά το ποτό και να κάνει χρήση ουσιών που εκείνη την εποχή απαγορεύονταν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ταυτόχρονα με αυτό το σκεπτικό είχε απομακρυνθεί και από την οικογενειακή περιουσία. Ο αδερφός του, ο Σόλ Γουέστ, από την άλλη, την εποχή που διατηρούσε σχέση με τη Σάντρα της φέρθηκε λίγο ή πολύ αδιάφορα με κορυφαία στιγμή όταν πλέον διαπίστωσε εκείνη πως την απατά με άλλες γυναίκες. Αυτό ήταν αρκετό για την «πρωταγωνίστρια» της ιστορίας μας που ήταν ένα κορίτσι που πάντα έπαιρνε αυτό που ήθελε. Χωρίς να χάσει χρόνο ανακάλυψε το ταξίδι του μεγαλύτερου αδελφού του Σόλ στο Μεξικό και με στοργική υπομονή τον «έκανε» δικό της. Ταυτόχρονα τον ενθάρρυνε να αναλάβει τα ηνία των εκατομμυρίων της οικογένειας, κάτι που εκείνος το έκανε, και μόλις το πέτυχε, τον παντρεύτηκε. Ο Άικ Γουέστ ο νεότερος υπήρξε απόγονος μιας εκ των πρώτων μεγάλων οικογενειών του Τέξας. Οι Γουέστ δημιούργησαν την περιουσία τους με τον «παραδοσιακό» τρόπο του Τέξας που δεν ήταν άλλος από την κτηνοτροφία. Για ολόκληρο τον 19ο αιώνα ασχολήθηκαν με τις εκτροφές βοοειδών και αύξησαν τον πλούτο τους επενδύοντας στο πετρέλαιο τις δεκαετίες του 1920 και του 1930.
Όπως πολλοί εκατομμυριούχοι του Τέξας ο Άικ και η Σάντρα ακολούθησαν την «οικογενειακή επιχείρηση» και ασχολήθηκαν με το πετρέλαιο αλλά ταυτόχρονα θέλησαν να κάνουν και μια αλλαγή στη ζωή τους και για τον λόγο αυτό μετακόμισαν στη Νότια Καλιφόρνια το 1963. Ο Άικ ασχολήθηκε ταυτόχρονα με το Χρηματιστήριο δημιουργώντας μια εταιρεία ενώ η Σάντρα μπήκε στην «κοινωνική σκηνή» του Μπέβερλι Χιλς. Με τη νέα ζωή ήρθαν τα χαρακτηριστικά της υπερβολής της δεκαετίας του 1960. Ανάμεσα τους μια έπαυλη στο Μπέβερλι Χιλς, φανταχτερά ρούχα, κοσμήματα και γρήγορα αυτοκίνητα. Ήταν η εποχή που η Σάντρα Γουέστ απέκτησε το αυτοκίνητο που θα την έκανε διάσημη, μια Ferrari 330 America του 1964 με αριθμό κυκλοφορίας 5055. Η μπλε America της κυρίας Γουέστ εισήχθη από τη εταιρεία Chinetti Motors και συντρόφευε την ιδιοκτήτρια της καθ’ όλη την διάρκεια της παραμονής της στην Καλιφόρνια.
Η γρήγορη ωστόσο ζωή των Γουέστ στην Καλιφόρνια την δεκαετία του 1960 δεν κράτησε για πολύ. Τουλάχιστον για τον Άικ τζούνιορ Γουέστ που είχε ιστορικό χρήσης ναρκωτικών και προβλήματα υγείας που προέκυψαν από τις ραγδαίες διακυμάνσεις απώλειας βάρους. Πέθανε υπό μυστηριώδεις συνθήκες στο ξενοδοχείο Flamingo του Λας Βέγκας το 1968. Με τον θάνατο του, η χήρα του έγινε πλέον γνωστή στον Τύπο ως «Σάντρα Γουέστ, κοσμική κυρία του Μπέβερλι Χιλς και κληρονόμος». Έβγαινε με μια πληθώρα τραγουδιστών και διασκεδαστών από τους πολύ επώνυμους της εποχής και γενικά ζούσε την πολυτελή ζωή. Για ολόκληρη την δεκαετία του 1960 ήταν γνωστή ως λάτρης της διασκέδασης και με μια τάση να τραβά την προσοχή. Στην πόλη, την έβλεπαν να είναι ντυμένη με πανάκριβα μεγάλα κοσμήματα, γούνες ή να υιοθετεί το στιλ της Texas Rodeo Queen, με στρας και καουμπόικο καπέλο. Είναι χαρακτηριστικό το περιστατικό όπου ντυμένη με πανάκριβα κοσμήματα έφθασε στο εμβληματικό εστιατόριο του Μπέβερλι Χιλς το «Chasen’s», όπου σύχναζαν ο Τζόνι Κάρσον και οι Ρίγκαν κάνοντας μια μεγαλοπρεπή είσοδο και στην συνέχεια αφού παρήγγειλε και έφαγε ένα χάμπουργκερ έφυγε μέσα σε λίγη ώρα. Πήγαινε σε κοινωνικές εκδηλώσεις και δείπνα οδηγώντας η ίδια τα αυτοκίνητα της. Μεταξύ αυτών ένα Stutz Blackhawk και τουλάχιστον τρεις Ferrari, την 330 America, μια 365 GT 2+2 του 1969 και μια Dino του 1973.
Αν και η συμπεριφορά της κυρίας Γουέστ φαινόταν εξωστρεφής οι συνεργάτες της την περιέγραφαν ως μοναχικό άτομο με λίγους αληθινούς φίλους. Ήταν γνωστή για τα υπερβολικά δώρα που έκανε σε όσους της παρείχαν κάποια μικρή υπηρεσία. Λίγο πριν το θάνατο της δώρισε ένα σταυρό απο πλατίνα και διαμάντια αξίας διακοσίων πενήντα χιλιάδων δολαρίων σε μια νοσοκόμα μερικής απασχόλησης. Τα περισσότερα δε απο αυτά τα δώρα ήταν άνευ όρων. Η μοναξιά που ένιωσε μετά το θάνατο του συζύγου της και η αγάπη της για τη μελέτη της αιγυπτιολογίας την επηρέασαν ώστε το 1972 να δημιουργήσει μια μάλλον μοναδική διαθήκη. Ήταν η εποχή που είχε και ενα σοβαρό ατύχημα με την αγαπημένη της Ferrari απο το οποίο «απέκτησε ενα κομμάτι μετάλλου» στο κεφάλι της. Σε ενα απο τα πλέον διάσημα σαλόνια ομορφιάς του Μπέβερλι Χιλς μια απο τις κομμώτριες είχε αναφέρει μεταξύ άλλων στον Τύπο της εποχής «τη συνάντησα για λίγο στο κομμωτήριο που εργαζόμουν. Φορούσε το μεγαλύτερο διαμάντι που έχω δει ποτέ. Ενα διαμάντι τόσο φωτεινό που ήθελα να δω αν ήταν συνδεδεμένο με κάποιο καλώδιο στο χέρι της που φόρτιζε απο κάποια πρίζα. Δεν ήταν το είδος της προσωπικότητας που θα ήθελα να έχω και το αυτοκινητιστικό ατύχημα που είχε την είχε μεταμορφώσει σε έναν αλλο άνθρωπο».
Στο χειρόγραφο κείμενο λοιπον της διαθήκης του 1972 έγραψε οτι η επιθυμία της ήταν «να ταφεί στο Τέξας απο όπου προέρχονταν τα χρήματα που είχε». Αυτό απο μόνο του θα έλεγε κανείς οτι δεν ήταν μοναδικό, αλλα αυτό που ακολούθησε ήταν. Στη διαθήκη της ανέφερε τον κουνιάδο της Σόλ Γουέστ Γ’ που τον όρισε και ως μοναδικό κληρονόμο της αλλά μονο αν ολοκλήρωνε με επιτυχία το τελικό της αίτημα. Το αίτημα αυτό ήταν «να ταφεί δίπλα στον σύζυγό της, Άικ φορώντας το αγαπημένο της δαντελένιο νυχτικό, καθισμένη στη θέση του οδηγού της αγαπημένης της Ferrari με το κάθισμα άνετα κεκλιμένο». Η κυρία Γουέστ σε ηλικία μολις 38 ετών σκόπευε να ταξιδέψει στη μετά θάνατον ζωή με εξίσου ανώτερο στιλ επηρεασμένη απο όλα όσα είχε διαβάσει για τον Βασιλιά Τουταγχαμών που είχε «ταξιδέψει» στην αιώνια ζωή με δυο χρυσά άρματα. Το ταξίδι αυτό δυστυχώς δεν ήταν μακρινό για την σύζυγο του Άικ Γουέστ. Η μοναξιά της βάθυνε και η επιθυμία της να την βλέπουν μειώθηκε. Μακριά απο τα φώτα της πόλης αποσύρθηκε στην έπαυλη της στο Μπεβερλι Χιλς μελετώντας την ζωή των Αρχαίων Αιγυπτίων αλλα και ασχολούμενη με την εκτεταμένη συλλογή γραμματοσήμων που είχε δημιουργήσει. Το 1976 συνέταξε μια δεύτερη διαθήκη όπου κατονόμασε τον οικογενειακό δικηγόρο Φρεντ Σεμάν ως κύριο κληρονόμο χωρίς να κάνει καμμία αναφορά στις Ferrari. Ταυτόχρονα αν και φαινόταν πως είχε αναρρώσει απο το ατύχημα που είχε στις 10 Μαρτίου του 1977 παραπονέθηκε στη νοσοκόμα της για έναν πόνο που είχε στο στομάχι. Πήγε ωστόσο για ύπνο και πέθανε κατα την διάρκεια της νύχτας. Αρχικά είχε γίνει γνωστό οτι πέθανε απο επιπλοκες που είχε λόγω του ατυχήματος της ωστόσο η εκθεση του ιστροδικαστη έδειξε ότι είχε πάρει υπερβολική δόση ενός συνδυασμού βαρβιτουρικών και κωδεΐνης, χωρίς κάνεις να γνωρίζει με ποιο τροπο προμηθεύτηκε τα φάρμακα, καθώς ο φόβος των συνεργατών της και του γιατρού της, ότι θα έκανε κατάχρηση φαρμάκων, τους οδήγησε στο να λάβουν την απόφαση πως ακόμη και τα πιο βασικά φάρμακα θα χορηγούνταν μόνο απο νοσοκόμα.
Οι δυο διαθήκες βρέθηκαν στη συνέχεια ανάμεσα στα έγγραφα της . Η διαθήκη του 1976 ήταν υπογραμμισμένη με κόκκινες γραμμές και κενή στις περισσότερες σελίδες. Όπως ήταν αναμενόμενο με εκατομμύρια να διακυβεύονται ακολούθησε μια νομική διαμάχη μεταξύ του Σόλ Γουέστ και του Φρεντ Σεμάν. Μεχρι να αποφανθεί το δικαστήριο της Καλιφόρνια η Σόρος της Σάντρα Γουέστ ταξίδεψε στο Σαν Αντόνιο του Τέξας και οι Ferrari ασφαλίστηκαν για να περιμένουν την τελική απόφαση. Η απόφαση εκδόθηκε στις 11 Απριλίου του 1977 σύμφωνα με την οποία οι επιθυμίες της κυρίας Γουέστ βάσει της διαθήκης του 1972 έπρεπε να τηρηθούν κατα γράμμα.
Το δικαστήριο έδωσε εντολή να μην επισκευαστεί το τρακαρισμένο America 330, απο το ατύχημα, πριν την κηδεία και να τοποθετηθεί μέσα σε ενα ξύλινο κουτί για να «διατηρηθεί η αξιοπρέπεια της κας Γουέστ». Ένας λεπτομερής προϋπολογισμός για την περίτεχνη κηδεία συμπεριλήφθηκε στη δικαστική εντολή με εκτιμώμενο κόστος τα 15.000 δολάρια. Στις 19 Μαΐου του 1977 η Σάντρα Άιλεν Γουέστ έλαβε τελικά την κηδεια που επιθυμούσε υπο το φως των τηλεοπτικών δικτύων και μπροστά απο εκατοντάδες θεατές. Το ξύλινο κουτί που περιείχε την κυρία Γουέστ ντυμένη σύμφωνα με τις οδηγίες που είχε δώσει η ίδια και την αγαπημένη της Ferrari America 330 τοποθετήθηκε στον τάφο μήκους έξι μέτρων και στη συνέχεια καλύφθηκε με τσιμέντο. Και αυτό καθώς ο υπεύθυνος των τελετών υποστήριξε οτι το νεκροταφείο βρίσκεται σε περιοχή υψηλής εγκληματικότητας και φοβόταν οτι το αυτοκίνητο θα επέστρεφε στο δρόμο μεσα σε μια μέρα!
Η περιουσία της Σάντρα Γουέστ, η οποία αποτελούνταν απο πάνω απο 3 εκατομμύρια δολάρια σε μετρητά, η περιουσία στο Μπέβερλι Χιλς, τα δικαιώματα ορυκτών, η συλλογή γραμματοσήμων και τα κοσμήματα της αξίας εκατομμυρίων δολαρίων πέρασαν στον κουνιάδο της Σόλ Γουέστ Γ’ όπως οριζόταν και στη διαθήκη της. Οι δυο άλλες Ferrari πουλήθηκαν σε δημοπρασια στο Λος Αντζελες ενώ η μπλε Ferrari 330 America του 1964 με αριθμό κυκλοφορίας 5055 και η ιδιοκτήτρια της καθισμένη στη θέση του οδηγού αναπαύονται μαζι κάτω απο μια απλή τσιμεντένια πλάκα στο Τεκτονικό Νεκροταφείο του Άλαμο, δημιουργώντας τον πιο διάσημο παγκόσμίως συνδυασμό ιδιοκτήτη Ferrari και αυτοκινήτου.
