Το βιβλίο αυτό το έγραψε γιατί ντράπηκε για την ίδια την Ευρώπη, τόνισε ο γνωστός Αυστριακός συγγραφέας και δημοσιογράφος της δημόσιας Αυστριακής Τηλεόρασης, Κρίστιαν Ράτνερ, κατά την παρουσίαση, σε μεγάλη εκδήλωση του Διαπολιτιστικού Συλλόγου «Μακεδονία» στη Βιέννη, του νέου του βιβλίου με τίτλο «Από την κρίση κανείς δεν βγαίνει μόνος του- Τι διδάσκει η Ελλάδα στην Ευρώπη» και θέμα την οικονομική και κοινωνική κρίση στην Ελλάδα και την ένταξή της σε ένα μεγαλύτερο ευρωπαϊκό πλαίσιο.

Παρουσιάζοντας τον συγγραφέα, ο πρόεδρος του Συλλόγου Χαρίλαος Ζήκος τόνισε πως, σε αντίθεση με προηγούμενες παρουσιάσεις βιβλίων για την Ελλάδα, τα οποία ασχολούνταν κυρίως με τις ιστορικές ή τις τουριστικές πτυχές της χώρας, στο βιβλίο του ο Κρίστιαν Ράτνερ προσπαθεί να μελετήσει τις κοινωνικές επιπτώσεις της κρίσης και να καταγράψει τη δραματική κατάσταση των ανθρώπων της.

Στον χαιρετισμό του ο μητροπολίτης Αυστρίας-Έξαρχος Ουγγαρίας και Μεσευρώπης, Αρσένιος, επισήμανε τον ιδιαίτερα σημαδιακό τίτλο του βιβλίου και ειδικότερα το «μόνος» που παραπέμπει άμεσα στην ανάγκη της αλληλεγγύης, η οποία χαρακτηρίζει σήμερα πολλούς ανθρώπους στην Ελλάδα οι οποίοι δεν «παραιτούνται» αλλά «ανοίγονται» μεταξύ τους για να αναζητήσουν αλληλέγγυα λύσεις.

Όπως σημείωσε ο κ. Αρσένιος, ο συγγραφέας παραμερίζει τους αριθμούς, φέρνοντας στο προσκήνιο τον άνθρωπο, μαζί με το μήνυμα της αγάπης προς τον πλησίον και την αλληλεγγύη, που η τεράστια σημασία τους φαίνεται να ανακαλύπτεται εκ νέου ως αποτέλεσμα της επίκαιρης σκληρής και επώδυνης κρίσης.

Περισσότερη αλληλεγγύη με τους Έλληνες, ζήτησε, κάνοντας την εισαγωγή στην παρουσίαση του βιβλίου η Γκέρντα Σάφελχοφερ, διευθύντρια του μεγαλύτερου αυστριακού εκδοτικού οίκου «Στύρια», από τον οποίο κυκλοφορεί το βιβλίο.

Την παρουσίαση του βιβλίου του ο συγγραφέας την ξεκίνησε με μουσική και συγκεκριμένα με το τραγούδι «Ένα το χελιδόνι» από το έργο «Άξιον εστί» του κορυφαίου μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, στου οποίου την προσωπικότητα και τον σημαδιακό ρόλο στην ιστορία της Ελλάδας, όπως είπε, αφιερώνει το βιβλίο.

«Η Ελλάδα μάς αφορά όλους, χρειαζόμαστε νέες μορφές συμβίωσης, καθώς χωρίς μια πανευρωπαϊκή αλληλεγγύη δεν πρόκειται να υπάρξει τελικά για ολόκληρη την ήπειρο καμιά διέξοδος από την κρίση», επισήμανε ο Κρίστιαν Ράτνερ.

Ανεργία, φτώχεια, απώλεια στέγης, απόγνωση, όλα αυτά που αποκαλούνται γενικά «η κρίση», έχουν αλλάξει ριζικά την Ελλάδα, καθημερινοί άνθρωποι χάνουν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους, η ζωή γίνεται για πολλούς κόλαση και αυτό «εν μέσω της Ευρώπης», πρόσθεσε.

Ανέφερε ακόμη πως ο ίδιος πραγματοποιεί από το 2010 επανειλημμένα επισκέψεις στην Ελλάδα, όπου έχει αποκτήσει πλήθος φίλων και συνομιλητών στον απλό πληθυσμό, που δυσκολεύονται να δουν στον ορίζοντα κάποια βελτίωση της κατάστασής τους, κάποια προοπτική. Ο ίδιος προσπαθεί να φωτίσει και τις οικονομικές αιτίες της κρίσης, καθιστώντας σαφές πως το πρόβλημα δεν έχει τις ρίζες του μόνον στην Ελλάδα και δεν μπορεί να ανάγεται μόνον σε εσωτερική ελληνική διαφθορά και οικονομική κακοδιαχείριση, ενώ προσπαθεί να βρει απάντηση σε ερωτήματα που, όπως σημείωσε, είναι ύψιστης σημασίας όχι μόνον για την Ελλάδα αλλά για όλη την Ευρώπη και για το εγχείρημα ειρήνης Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία περνά τη χειρότερη περίοδο που έζησε ποτέ. Ανέφερε ακόμη πως στο βιβλίο παραθέτει και αρκετές μαρτυρίες και προσωπικές ιστορίες ανθρώπων που έχει γνωρίσει και έχει συνδεθεί μαζί τους, ενώ περιγράφει πως εν μέσω κρίσης η κοινωνία στην Ελλάδα δένεται ολοένα και στενότερα μεταξύ της, όσοι έχουν τη δυνατότητα βοηθούν τους συνανθρώπους τους.

Ο συγγραφέας άσκησε δριμεία κριτική στη διαστρέβλωση της αλήθειας για την Ελλάδα στη διεθνή ειδησεογραφία, επισημαίνοντας ως παράδειγμα ότι η Αυστρία, με πληθυσμό 8,4 εκατομμύρια κατοίκους, είχε το 2008 πολύ περισσότερους δημόσιους υπαλλήλους από ό,τι η Ελλάδα.

Τέλος, επισημαίνοντας την ανησυχία του για την άνοδο ακραίων θέσεων και την προσέλκυση οπαδών από τη «Χρυσή Αυγή», ο συγγραφέας εξέφρασε -κατά την παρουσίαση του βιβλίου- την ελπίδα πως η δημοκρατία στην Ελλάδα είναι αρκετά ισχυρή για να ανταπεξέλθει σε τέτοια φαινόμενα. Υποστήριξε δε ότι, λόγω της κρίσης, «διαπιστώνεται και ένα είδος νοσταλγίας κάποιων ανθρώπων για την ελληνική στρατιωτική χούντα».