Ο Μπομπ, ένας πυρρόξανθος γάτος, έφερε στη μεγάλη οθόνη τον αγώνα των αστέγων της Βρετανίας, την ώρα που με βάση νέες εκτιμήσεις, ο αριθμός των παιδιών που θα περάσουν φέτος τα Χριστούγεννα στους δρόμους ή σε προσωρινά καταλύματα θα είναι ο υψηλότερος τα τελευταία 9 χρόνια.

Η ταινία «Ένας γάτος που τον έλεγαν Μπομπ», η οποία έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο Λονδίνο, βασίζεται στο ομώνυμο μπεστ-σέλερ του Τζέιμς Μπόουεν, ενός πλανόδιου μουσικού, εθισμένου στα ναρκωτικά, που άλλαξε τη ζωή του χάρη στη φιλία του με έναν κεραμιδόγατο.

Στην ταινία πρωταγωνιστεί ο Βρετανός ηθοποιός Λουκ Τρίνταγουεϊ στον ρόλο του μουσικού ενώ ο ίδιος ο Μπομπ ερμηνεύει τον… εαυτό του – με τη βοήθεια άλλων έξι γάτων που του μοιάζουν πολύ. Ο Μπομπ δεν χρειάστηκε πολλές σκηνοθετικές οδηγίες, απλώς έκανε ό,τι κάνει πάντα: τριγυρνούσε στους δρόμους του Λονδίνου πάνω στους ώμους του φίλου του ή καθόταν μέσα στη θήκη της κιθάρας του όσο εκείνος έπαιζε μουσική για τους περαστικούς.

Η φιλία του «παράξενου ζευγαριού» χτίστηκε όταν ο Μπομπ, τραυματισμένος, εμφανίστηκε μια νύχτα απροσδόκητα στο χολ του καταλύματος όπου φιλοξενείτο ο άστεγος μουσικός. Ο Μπόουεν ξόδεψε τα τελευταία χρήματα που του είχαν απομείνει για την ιατρική περίθαλψη του γάτου. Από εκείνη τη στιγμή, ο Μπομπ αρνήθηκε να φύγει: ακολουθούσε τον Μπόουεν παντού όπου πήγαινε, είτε για να παίξει την κιθάρα του είτε για να πουλήσει τη The Big Issue, την εφημερίδα των Βρετανών αστέγων.

Η ταινία, που επαινείται επειδή ανέδειξε τα προβλήματα των αστέγων, προβλήθηκε σε μια περίοδο που η φιλανθρωπική οργάνωση Shelter εκτιμά ότι περισσότερα από 120.000 παιδιά στη Βρετανία θα είναι άστεγα ή θα διαμένουν σε προσωρινά καταλύματα τα Χριστούγεννα. Ο αριθμός αυτός είναι ο μεγαλύτερος που έχει καταγραφεί από το 2007.

Ο κριτικός Άντριαν Λομπ σημείωσε στο The Big Issue ότι ο κοινωνικός ρεαλισμός της ταινίας την καθιστά πιο εύπεπτη για το ευρύτερο κοινό, αλλά χωρίς να «γλυκαίνει το χάπι». «Η οδύνη, ο σπαραγμός, ο αγώνας και αυτή η αίσθηση που βιώνουν οι άστεγοι ότι είναι αόρατοι, είναι ολοφάνερα στην ταινία, όπως επίσης και η χαρά και η ελπίδα που έφερε ο Μπομπ στη ζωή του Τζέιμς», τόνισε.

Μετά το πρώτο βιβλίο του για τον Μπομπ ο Μπόουεν έχει γράψει πολλά ακόμα για τον πιστό φίλο του. Βοηθά επίσης πολλά φιλανθρωπικά ιδρύματα που ασχολούνται με τους άστεγους, είτε είναι άνθρωποι, είτε είναι ζώα. Όπως έχει πει ο ίδιος, ήταν άστεγος για περίπου 10 χρόνια πριν να γνωρίσει τον Μπομπ.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία για το 2015, περισσότεροι από 3.500 άνθρωποι κοιμούνται στο ύπαιθρο κάθε βράδυ (αύξηση 30% σε σύγκριση με τον προηγούμενο χρόνο) και το ένα τέταρτο από αυτούς στο Λονδίνο. Στον αριθμό αυτό δεν περιλαμβάνονται όσοι μένουν σε ξενώνες, καταφύγια και υπό κατάληψη σπίτια.

Η οργάνωση Shelter εκτιμά ότι ο αριθμός των άστεγων παιδιών θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο μέχρι τα τέλη του έτους ξεπερνώντας τις 133.000 που ήταν το 2007. «Τα άστεγα παιδιά έχουν περισσότερες πιθανότητες να έχουν κακή υγεία και να πάσχουν από ψυχικές ασθένειες. Δεν αξίζει κάτι τέτοιο στα παιδιά μας» τονίζει στην ανακοίνωσή της.