Αν και σήμερα ο ρόλος τους είναι να ανεβάσουν την αδρεναλίνη στα ύψη εκείνων που θα τολμήσουν να τα επισκεφθούν αποτελώντας από τα πιο διάσημα σημεία σε λούνα παρκ παγκοσμίως, αφορμή για τη δημιουργία των ρόλερ κόστερ ήταν να αποσπάσει την προσοχή των Αμερικανών από την αμαρτία.

Ήταν τη δεκαετία του 1880 όταν ο επιχειρηματίας LaMarcus Thompson είχε κουραστεί από το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι Αμερικανοί έμπαιναν στον πειρασμό της… αμαρτίας από τα αμέτρητα ηδονιστικά μέρη όπως τα saloons, οι αίθουσες τυχερών παιχνιδιών και τα πορνεία. Ο Τόμσον ήταν ένας έντονα θρησκευόμενος άνθρωπος, και όπως πολλοί Αμερικανοί της εποχής, ανησυχούσε ότι η ολοένα και πιο πλούσια και αστική κουλτούρα που αναπτύχθηκε στη χώρα ήταν μια σαφώς κακή επιρροή.

Έτσι, το έβαλε σκοπό της ζωής του να βάλει στον «ίσιο δρόμο» ένα από τα πιο ανήθικα μέρη που θα μπορούσε να σκεφτεί. Αυτό δεν ήταν άλλο από το Coney Island στη Νέα Υόρκη όπου δημιούργησε το πρώτο τρενάκι της Αμερικής για να προσφέρει στους κατοίκους της Νέας Υόρκης ποιοτική και «καθαρή» ψυχαγωγία, μακριά από τις «αμαρτωλές» επισκέψεις στους οίκους ανοχής και τα saloons.

Επειδή βρισκόταν στο Coney Island, ο Thompson αναφέρεται συχνά ως «Πατέρας του Αμερικανικού Rollercoaster» για τη δημιουργία της σύνδεσής του με το λούνα παρκ.

Το πρώτο «τρενάκι λούνα παρκ» του Thompson χτίστηκε την άνοιξη του 1884, στο Coney Island της Νέας Υόρκης, που ιδρύθηκε ως θέρετρο τη στιγμή που έληξε ο εμφύλιος πόλεμος, και είχε θέατρα, πίστα αγώνων, εστιατόρια και για την ευχαρίστηση πολλών που σκεφτόντουσαν διαφορετικά από τον Thompson, πολλές ταβέρνες και οίκους ανοχής.

Η αρχική του εφεύρεση, ωστόσο, δεν είχε και τόσο μεγάλη ομοιότητα με αυτό που έχουμε σήμερα όλοι στο μυαλό μας ως ρόλερ κόστερ. Στην ουσία αυτό που έκανε ο Thompson είναι να δημιουργήσει αυτοκίνητα που κινούνται με τη βαρύτητα και με σχετικά αργή ταχύτητα, καθώς αυτή δεν ξεπερνούσε τα 9 περίπου χιλιόμετρα την ώρα. Με αυτόν τον τρόπο, όμως, ο επιβάτης τους θα είχε τη δυνατότητα να απολαύσει το τοπίο ολόγυρά του που είχε δημιουργήσει ο ίδιος ο Thompson, το οποίο απεικόνιζε σκηνές από διάφορα μέρη του κόσμου, όπως οι Ελβετικές Άλπεις ή τα κανάλια της Βενετίας κ.α. Έτσι, ο Thompson πίστευε ότι προσέφερε πραγματική ευχαρίστηση τους κατοίκους της πόλης του, καθώς τους ταξίδευε σε μακρινά μέρη μέσα από τα υπέροχα τοπία του.