Η «κατάρα» της ομορφιάς και η τραγική ιστορία του πρώτου σούπερ μόντελ των ΗΠΑ

Σούπερ μόντελ, ηθοποιός, είδωλο. Μια ζωή γεμάτη δόξα, λάμψη, πάθος και τραγωδία. Είχε σχέσεις με εκατομμυριούχους, υπήρξε η πρώτη σταρ που εμφανίστηκε γυμνή σε ταινία, αλλά η πολλά υποσχόμενη καριέρα της στον κινηματογράφο κατέρρευσε όταν ένας γιατρός την ερωτεύτηκε και σκότωσε τη σύζυγό του. Στα 40ά της γενέθλια, η μητέρα της θα την κλείσει σε άσυλο, όπου θα παραμείνει μέχρι τον θάνατό της το 1996, σε ηλικία 104 ετών. Σήμερα είναι θαμμένη σε έναν τάφο που δεν έχει καν το όνομά της. Πολλοί κάτοικοι της Νέας Υόρκης μπορεί να αναγνωρίσουν την Audrey Munson στους δρόμους της πόλης και συγκεκριμένα στα αγάλματά της, για πολλά από τα οποία αποτέλεσε έμπνευση ή πόζαρε η ίδια στους δημιουργούς τους. Η ιστορία της ήρθε πρόσφατα στη δημοσιότητα, μετά τη δημοσίευση ενός βιβλίου του πρώην διευθυντή των γραφείων των «The Times» στη Νέα Υόρκη, James Bone, με τίτλο «Η κατάρα της ομορφιάς: Η σκανδαλώδης και τραγική ζωή της Audrey Munson, του πρώτου σούπερ μόντελ των ΗΠΑ».

Η μούσα με τις τέλειες αναλογίες

Η «πιο τέλεια σχηματισμένη γυναίκα στον κόσμο», όπως έγραφε ο Τύπος της εποχής, έφτασε στη Νέα Υόρκη με στόχο να συμμετάσχει σε χορωδίες. Η ζωή της θα αλλάξει για πάντα, όμως, όταν ο φωτογράφος Felix Benedict Herzog θα εντυπωσιαστεί από την ομορφιά της, την ώρα που εκείνη κοίταζε βιτρίνες με τη μητέρα της στη διάσημη και πολυσύχναστη 5η Λεωφόρο. Σύντομα, υπό την καθοδήγησή του, η γεννημένη το 1891 Munson θα μπει στον κόσμο του κινηματογράφου και της μόδας. Μάλιστα, παραλίγο να αποδεχτεί μια πρόταση γάμου από τον Herzog, πριν εκείνος πεθάνει ξαφνικά το 1912. «Την εποχή εκείνη, είχε ήδη φίλους καλλιτέχνες και είχε ήδη μπει σε αυτόν τον κόσμο», γράφει ο Bone. Στην ηλικία των 18 ετών, η Munson κέντρισε το ενδιαφέρον αναγνωρισμένων καλλιτεχνών, κυρίως για τις τέλειες αναλογίες της. Άρχισε να ποζάρει γυμνή για αναγνωρισμένους γλύπτες και φωτογράφους και γρήγορα κέρδισε μια θέση στους καλλιτεχνικούς κύκλους της Νέας Υόρκης. Οι άντρες τη λάτρευαν. Η ίδια όμως επέμενε να ρίχνει όλο το βάρος στη δουλειά της, με αποτέλεσμα να απορρίψει πολλούς επίδοξους μνηστήρες. Το 1914 υπήρξε για κάποιο διάστημα αρραβωνιασμένη με έναν επιχειρηματία, τον οποίο όμως χώρισε καθώς «συνειδητοποίησε ότι δεν τον αγαπούσε τόσο ώστε να γίνει σύζυγός του». Συνέχισε να διαπρέπει επαγγελματικά, πρωταγωνιστώντας σε επιδείξεις μόδας και συμμετέχοντας σε κινηματογραφικές παραγωγές. Το 1915, έγινε, μάλιστα, η πρώτη αμερικανίδα σταρ που εμφανίστηκε εντελώς γυμνή στην ταινία «Inspiration» με παραγωγό τον Edwin Thanhouser. «Αν υπάρχει ανηθικότητα στο γυμνό, κάθε ένας που κάνει μπάνιο θα έπρεπε να συλλαμβάνεται», φέρεται να είχε πει κάποτε η Audrey. Η ίδια πίστευε στη φυσική ομορφιά των γυναικών και θεωρούσε ότι θα έπρεπε να καταργηθούν οι κορσέδες και ψηλοτάκουνα.

Η υπόθεση δολοφονίας και η κατάρρευση της καριέρας της

Οι δυσκολίες, όμως, δεν θα αργήσουν. «Εκείνη την περίοδο θα αρχίσουν τα ψυχολογικά προβλήματα», λέει ο Bones. «Ήταν η πιο διάσημη μούσα στις ΗΠΑ, αλλά δυστυχώς ενεπλάκη σε μια υπόθεση δολοφονίας». Το 1919, ο πρώην σπιτονοικοκύρης της Walter Wilkins, γιατρός στο επάγγελμα που είχε πάθει ψύχωση με τη Munson, καταδικάστηκε και εκτελέστηκε για τη δολοφονία της συζύγου, την οποία φέρεται να σκότωσε προκειμένου να μείνει ελεύθερος και να παντρευτεί την Audrey. Το άγχος που της δημιούργησε η όλη ιστορία σε συνδυασμό με τις απαιτήσεις της καριέρας της αποδείχθηκαν πάρα πολλά για να τα διαχειριστεί, σύμφωνα με τον Bone. Το αποτέλεσμα ήταν να εξαφανιστεί εντελώς από τον χώρο της μόδας και του κινηματογράφου. «Ήταν μια εύθραυστη και ευάλωτη γυναίκα, που έπρεπε να διαχειριστεί μια τεράστια πίεση ως γυμνό μοντέλο. Επέλεξε να αποτραβηχτεί από τον κόσμο. Προσπάθησε να επιστρέψει το 1921 με μια νέα ταινία, που όμως ήταν ανεπιτυχής. Και στα 40ά της γενέθλια, η μητέρα της την έκλεισε σε ένα άσυλο». Η Munson πέρασε 60 ήσυχα χρόνια σε ένα ίδρυμα για ψυχικά ασθενείς, μέχρι το τέλος της ζωής της το 1996. Η γυναίκα που λατρεύτηκε από τόσους και τόσους άντρες, δεν δεχόταν επισκέψεις επί δεκαετίες. «Οι γονείς της πέθαναν, αλλά ο πατέρας της είχε και δεύτερη οικογένεια. Όταν ήταν 93 ετών την εντόπισε μια ανιψιά από τη δεύτερη αυτή οικογένειας», λέει ο Bone. Μετά τον θάνατό της, οι στάχτες της τοποθετήθηκαν στο κομμάτι γης όπου είχε θαφτεί και ο πατέρας της. «Δεν υπάρχει κάποια μαρμάρινη πλάκα, μόνο ένα πλαστικό λουλούδι», αναφέρει ο Bone και συμπληρώνει: «Είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι η γυναίκα που αποτέλεσε έμπνευση για μνημεία ανά τον κόσμο, και ειδικά στη Νέα Υόρκη, δεν έχει ένα μνημείο δικό της».

Η ιστορία της Audrey στους δρόμους της Νέας Υόρκης

Η ομορφιά της και η τέχνη της τελικά τη λύγισαν. «Το έβρισκε δύσκολο να ποζάρει γυμνή, αλλά πίστευε πως μπορούσε να το αντιμετωπίσει», εξηγεί ο συγγραφέας. Η Munson είχε γράψει προφητικά το 1921, διερωτώμενη: «Πόσοι έχουν σταθεί μπροστά σε ένα αριστούργημα της γλυπτικής και έχουν αναρωτηθεί: “Πού είναι τώρα αυτό το μοντέλο που είχε υπάρξει τόσο όμορφο; Ποια ήταν η ανταμοιβή της; Είναι ευτυχισμένη και επιτυχημένη ή είναι θλιμμένη και έρημη, με την ομορφιά της εξαφανισμένη, έχοντας πλέον μόνο τις αναμνήσεις της;”». Στόχος του Bone είναι η διατήρηση αυτών των αναμνήσεων. «Είναι κομμάτι της αμερικανικής ιστορίας τώρα, αλλά είχε παραμεριστεί. Ελπίζω να αποκαταστήσω την ιστορία της και να ανοίξω τα μάτια των ανθρώπων ώστε, όταν βγαίνουν στους δρόμους σπουδαίων πόλεων, να τις αντιλαμβάνονται με νέους τρόπους. Δεν μπορείς να δεις ποτέ ξανά τη Νέα Υόρκη με τον ίδιο τρόπο, μόλις γνωρίσεις την ιστορία της Audrey». Δείτε όλα τα θέματα του Weekend