Είναι γνωστό σε όλους ότι η Χαλκιδική είναι από τους προορισμούς που κερδίζουν τη θετική «ψήφο» των επισκεπτών της χώρας αλλά και των Ελλήνων ταξιδιωτών -κυρίως της Βόρειας Ελλάδας- για τις ονειρικές της παραλίες με τα κρυστάλλινα, γαλαζοπράσινα νερά και το καταπράσινο τοπίο ολόγυρά τους που αγγίζει, σχεδόν, τη θάλασσα.

Μία από τις παραλίες της Χαλκιδικής που κλέβει τις εντυπώσεις και παραμένει ακόμη σχεδόν άγνωστη στο ευρύ κοινό και τα Τηγάνια, που αν και το όνομά της παραπέμπει περισσότερο σε… φαγητό, η εικόνα που θα αντικρίσει κανείς εδώ σίγουρα μεταφέρει, έστω και νοητά, σε κάποια από τις παραδεισένιες ακτές της Καραϊβικής.

Η παραλία στη Χαλκιδική που θυμίζει κάτι από Καραϊβική

Το άγριο τοπίο της ακρογιαλιάς με τους βραχώδεις σχηματισμούς να εναλλάσσονται με τη χρυσαφένια αμμουδιά δημιουργεί την αίσθηση ότι δεν βρίσκεσαι στη Χαλκιδική, αλλά σε κάποιους από τους δημοφιλείς εξωτικούς προορισμούς που μαγεύουν τους πάντες. Κι όμως αυτό το σκηνικό συναντάται στην Ελλάδα, και πιο συγκεκριμένα στη χερσόνησο της Σιθωνίας, στο λεγόμενο «δεύτερο πόδι» της Χαλκιδικής, και μάλιστα πολύ κοντά σε ένα από τα παλαιότερα και πιο παραδοσιακά χωριά της περιοχής, τη Συκιά.

Τα Τηγάνια, συναντώνται μεταξύ των παραλιών Κληματαριά και Κριαρίτσι και ξεχωρίζουν αμέσως για τα τιρκουάζ, σχεδόν διάφανα νερά τους, τη χρυσή αμμουδιά και τα βράχια που διεισδύουν επιβλητικά στην υδάτινη αγκαλιά της θάλασσας.

Η παραλία, ουσιαστικά, αποτελείται από τρεις πιο μικρές διαδοχικές ακτές, οι οποίες οριοθετούνται από ενδιάμεσα βράχια. Οι δύο πρώτες διαθέτουν πάρκινγκ και beach bar, ενώ η τρίτη αποτελεί πιο απομονωμένη επιλογή, για εκείνους που θέλουν να απολαύσουν τις καλοκαιρινές στιγμές τους κάτω από τον ήλιο μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα.

Για να προσεγγίσει κανείς την παραλία παίρνει τον κεντρικό δρόμο της Σιθωνίας από τη Συκιά προς το Καλαμίτσι ή την παραλιακή διαδρομή που ξεκινάει από την ακτή της Συκιάς.

Αξίζει να αναφερθεί, τέλος, ότι το άγριο και επιβλητικό σκηνικό της ακτής αποτέλεσε και το φυσικό σκηνικό για μέρος γυρισμάτων της ταινίας του Θοδωρή Αθερίδη «Μια μέλισσα τον Αύγουστο».