Κείμενο – Φωτογραφίες: Ναυσικά Διαμαντοπούλου
Είναι τόποι που μοιάζουν να έχουν γεννηθεί από την ποίηση ή τη ζωγραφική: το Κάπρι και η Costiera Amalfitana στην Ιταλία, δεν είναι απλώς προορισμοί, αλλά εμπειρίες που πλημμυρίζουν τις αισθήσεις.
Στις στροφές του δρόμου ξεδιπλώνονται χωριά σαν ζωγραφιές, ενώ το φως καθρεφτίζεται στα τιρκουάζ νερά και το άρωμα από τους λεμονώνες σε ακολουθεί παντού. Κάθε βεράντα, κάθε καλντερίμι, κάθε στροφή αυτού του παράκτιου θαύματος είναι μια πρόσκληση για να αφεθείς στο ωραιότερο πρόσωπο της Ιταλίας, το πιο φωτεινό, το πιο χρωματιστό, το πιο αρωματικό.
Capri: Το μαγευτικό «σπίτι» των Σειρήνων
Πρώτος σταθμός το Κάπρι, το νησί, που ο Όμηρος επέλεξε ως κατοικία των Σειρήνων. Τρεις εκδοχές υπάρχουν για το όνομά του.
Αρχικά, αποδόθηκε στους πρώτους εποίκους του νησιού τους Αρχαίους Έλληνες και τη λέξη κάπρος (αγριόχοιρος). Μπορεί όμως επίσης να προέρχεται από το λατινικό capreae (κατσίκες). Έχουν ανακαλυφθεί απολιθώματα αγριόχοιρων, που προσδίδουν αξιοπιστία στην ετυμολογία του «κάπρου», αλλά αφ’ ετέρου οι Ρωμαίοι ονόμαζαν το Κάπρι «κατσικονήσι».

Τέλος, είναι επίσης πιθανό το όνομα να προέρχεται από μια ετρουσκική λέξη για το «βραχώδες», αν και αμφισβητείται οποιοσδήποτε ιστορικά ρόλος των Ετρούσκων στο νησί. Από το λιμάνι της Νάπολης φεύγουν συχνά καραβάκια που περνούν απέναντι στο νησάκι της Τυρρηνικής Θάλασσας .Το ταξίδι διαρκεί μόλις μία ώρα. Κατεβαίνοντας από το καραβάκι, η πρώτη αίσθηση που δίνει το λιμάνι είναι λίγο πολύ αδιάφορη. Και σκέφτεσαι: «Είναι δυνατόν αυτό να είναι το Κάπρι που βλέπουμε στις ταινίες, τις καρτ ποστάλ ή τις ταξιδιωτικές εκπομπές;».
Η απάντηση έρχεται λίγο αργότερα, όταν με το τοπικό λεωφορείο ή με ταξί περνάς από τους στενούς, σπειροειδείς δρόμους και ανεβαίνεις προς τον πυρήνα του νησιού και χαζεύεις τη θέα από ψηλά. Γραφικά δρομάκια, ανηφόρες και κατηφόρες εναλλάσσονται, ενώ αν μπλέξεις στα στενά μην διστάσεις να προχωρήσεις, θεωρώντας, ότι δεν θα δεις κάτι το ιδιαίτερο: πάντα καραδοκεί μία ωραία έκπληξη. Είτε μία vintage trattoria με ιταλική μουσική από τα παλιά, είτε μικρά μαγαζάκια με σουβενίρ. Βέβαια, στον κεντρικό δρόμο του νησιού το βλέμμα σας δεν θα ξεφύγει από τα πολυτελή καταστήματα των μεγάλων οίκων μόδας, όπως Gucci, Louis Vuitton, Dior ή Chloe.

Δοκιμάστε το πιο βελούδινο και «ιστορικό» παγωτό
Αν φτάσετε στο Κάπρι, μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε παγωτό από τη Gelateria Buonocore, η οποία παραμένει στην κορυφή από το 1973. Εξαιρετικά χωνάκια, τα οποία φτιάχνονται την ίδια στιγμή και η μυρωδιά της βανιλένιας ζύμης μεθά και το πιο δύστροπο ρουθούνι.
Το μόνο «πρόβλημα» είναι η τεράστια ουρά, σε έναν ανηφορικό μικρό δρόμο. Οπλιστείτε με υπομονή ή για λιγότερη ταλαιπωρία, μπορείτε να πάτε περίπου στις 2-3 το μεσημέρι. Είναι λίγο πιο χαλαρά σε σχέση με τις βραδινές ώρες. Φυσικά, εκτός από παραδοσιακό παγωτό -όλες οι γεύσεις είναι εκπληκτικές- θα βρείτε και μεγάλη ποικιλία σε παραδοσιακά, ιταλικά γλυκά.
Anacapri: Το «μικρό αδελφάκι» που μυρίζει λεμόνι
Η Άνω Χώρα, θα λέγαμε, του Κάπρι έχει τη δική της ταυτότητα. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το εναλλακτικό alter ego του κοσμοπολίτικου «αδελφού» του. Αμφιθεατρικό, με θέα που σε πολλά σημεία κόβει την ανάσα, το Ανακάπρι είναι μία κατηγορία μόνο του.
Περπατώντας στα ασβεστωμένα μονοπάτια του συναντάς αμέτρητα μαγαζάκια με είδη δώρων, με έντονο το άρωμα και το χρώμα του λεμονιού, ενώ το κίτρινο «σπάει» το κόκκινο της πιπεριάς που συμβολίζει την καλή τύχη και διώχνει το «μάτι», σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση. Τα παγκάκια είναι φτιαγμένα από πλακάκι, με κίτρινες – μπλε λεπτομέρειες, ενώ με την ίδια ακριβώς τεχνοτροπία έχουν δημιουργηθεί και οι πινακίδες των οδών.
Κάτι που επίσης, θα σας τραβήξει την προσοχή στα στενά του Ανακάπρι είναι τα σανδαλοποιεία. Στον περίπατό σας θα συναντήσετε αρκετά από αυτά. Το πιο ιδιαίτερο από αυτά ήταν το Deposito Capri. Ομολογουμένως, δεν του αντισταθήκαμε. Τόσο για την τέχνη του σανδαλιού, αλλά και για την εξαιρετική φιλοξενία της οικοδέσποινας, όσο βρισκόμασταν εκεί.

Εκεί ο Μικέλε φτιάχνει το σανδάλι ακριβώς στο πόδι σου. Επί τόπου και σε πραγματικό χρόνο. Τον ρωτήσαμε, αν «κληρονόμησε» τη δουλειά από τον μπαμπά ή τον παππού του. Όμως, σίγουρα δεν περιμέναμε την απάντησή του. «Κάνω αυτή τη δουλειά 18 χρόνια. Ήταν η δουλειά του πεθερού μου», μάς είπε χαρακτηριστικά. Όσο περιμέναμε να ολοκληρωθεί το σανδάλι, μάς κέρασαν μπισκοτάκια με γεύση λεμόνι, λευκή σοκολάτα, φιστίκι, καθώς και ένα «σφηνάκι» γευστικό λιμοντσέλο από το Nino & Friends, που θα συναντήσετε και σε όλη την Costiera Amalfitana.
Συνεχίζοντας τη περιήγησή μας στο Ανακάπρι, δεν παραλείψαμε να δοκιμάσουμε την παραδοσιακή γρανίτα λεμόνι από τα πέτρινα κιόσκια στο δρόμο προς τα σκαλάκια, ένα από τα view points του πανέμορφου χωριού. Οι λάτρεις της φωτογραφίας θα χαζέψουν από ψηλά τα αμέτρητα λευκά σκαφάκια που βρίσκονται στον μικρό σκούρο μπλε κόλπο του Κάπρι.
Εξαιρετικό view point και συνάμα αξιοθέατο του Ανακάπρι είναι οι Κήποι του Αυγούστου. Οι χρωματική παλέτα που κυριαρχεί μαγνητίζει το βλέμμα, με το δεσπόζον άγαλμα της Αφροδίτης να δίνει μία ξεχωριστή πινελιά στους κήπους.

Όσο για τις γεύσεις, στο βραβευμένο με αστέρι Michelin (2019) «Da Gelsomina» αξίζει να δοκιμάσετε το ιδιαίτερο πιάτο Fettucine al Sugo di cognilo, (φετουτσίνι με σάλτσα κουνελιού), το παραδοσιακό Ravioli a la Caprese, ενώ αν αγαπάτε τις spicy γεύσεις το Spaghetti Chiummenzana θα σας «κάψει» γλυκά τον ουρανίσκο. Το καλύτερο συνοδευτικό; Η θέα από το μπαλκόνι, χαζεύοντας το ηλιοβασίλεμα.
Για ποτό, ξεχωριστό και ατμοσφαιρικό το Capri Rooftop με μεγάλη ποικιλία σε ποτά, κρασιά και κοκτέιλ για να επιλέξετε αυτό που σας ταιριάζει. Στα must του Κάπρι είναι ο γύρος του νησιού με τα καραβάκια που φεύγουν συνεχώς με διάφορες τιμές και διαρκεί στα περισσότερα περίπου μία με μιάμιση ώρα. Επιλέξτε αυτή που θα σας αφήσει να κάνετε και μία βουτιά στα βαθιά μπλε νερά. Εκτός αν το budget σας είναι αρκετά μεγάλο, οπότε οι επιλογές είναι και πολύ περισσότερες.
Sorrento: Το ηλιόλουστο «μπαλκόνι» στην Τυρρηνική Θάλασσα
Αφήνοντας πίσω το γοητευτικό Κάπρι και επιστρέφοντας στη Νάπολη, το road trip στην Costiera Amalfitana ήταν μονόδρομος. Άλλωστε, να φτάσεις ως εκεί και να μην κάνεις έστω μία μικρή εκδρομή – αν δεν αφιερώσεις ένα ολόκληρο ταξίδι- δεν γίνεται. Ξεκινώντας από τη Νάπολη ο πρώτος σταθμός ήταν το Sorrento.
Η πατρίδα του λιμοντσέλο αποτελεί ένα μπαλκόνι στο βαθύ μπλε της Τυρρηνικής Θάλασσας. Λίγο πιο μποέμ από τα υπόλοιπα πιο κοσμοπολίτικα μέρη της Ιταλικής Ριβιέρας το Σορρέντο σε κερδίζει αμέσως. Πλακόστρωτοι δρόμοι και μικρά στενά γεμάτα -τι άλλο- λιμοντσέλο. Όπως λένε και οι ντόπιοι «Εμείς τα λεμόνια δεν τα γευόμαστε, τα αναπνέουμε».

Περπατώντας στον κεντρικό δρόμο, θα ακούσετε μουσικούς του δρόμου να παίζουν ακορντεόν και κιθάρα, με ήχους της παραδοσιακής ταραντέλα ή κλασικών τζαζ κομματιών. Στα πιο σημαντικά αξιοθέατα του Σορέντο είναι ο καθεδρικός ναός της πόλης, γνωστός και ως Parrocchia Santi Apostoli Filippo e Giacomo, καθώς και η Κοιλάδα των Μύλων. Μην την ψάξετε κάπου απόμερα, αφού βρίσκεται κοντά στην κεντρική πλατεία. Αρκεί να κοιτάξετε κάτω από το γεφυράκι, στην κατάφυτη χαράδρα.
Μην παραλείψετε να κατεβείτε στην Marina Piccola, είτε με τα πόδια, είτε με Sorrento Lift, που βρίσκεται στην Villa Communale. Το εισιτήριο κοστίζει 2 ευρώ και οι ουρές είναι τεράστιες. Η επιλογή είναι δική σας.
Απολαυστικά ιταλικά πιάτα θα απολαύσετε στο Fuoro, μία ιδιαίτερη trattoria, «χωμένη» σε ένα μικρό στενάκι. Μην σας προβληματίσει αυτό, είναι πραγματικά υπέροχη.
Ravello: Εκεί όπου εμπνεύστηκε ο Βάγκνερ
Μικροσκοπικό και ήσυχο, δεν χρειάζεστε παρά μόνο λίγες ώρες για να το γυρίσετε. Χτισμένο στα βουνά Lattari, το Ravello προσφέρει μία αίσθηση γαλήνης. Αποκαλείται το «χωριό της μουσικής», αφού αποτέλεσε έμπνευση για τον σπουδαίο Γερμανό συνθέτη, Ρίχαρντ Βάγκνερ. Λέγεται ότι ερωτεύτηκε τη Villa Rufolo και συνέθεσε στη συνέχεια το έργο του με τίτλο «Persival».

Ανακαλύψτε το Ravello ξεκινώντας από την Piazza Duomo, όπου θα συναντήσετε παραδοσιακά μικρά καφέ, εστιατόρια, gelateria, και μαγαζάκια για σουβενίρ. Αξίζει να επισκεφθείτε τη Villa Rufolo, αλλά και την Villa Cimbrone, η πάλαι ποτέ μεσαιωνική βίλα (τώρα έχει γίνει ξενοδοχείο) με τους υπέροχους, κατάφυτους κήπους που εντυπωσιάζουν και είναι επισκέψιμοι. Ιδιαίτερη πινελιά δίνουν οι πολύχρωμες ορτανσίες, ενώ οι κισσοί «κουρεμένοι» σε σχήμα καρδιάς αποτελούν ένα από τα πιο φωτογραφισμένα spot.
Για την ιστορία, εκτός από τον Βάγκνερ, πολλοί καλλιτέχνες και συγγραφείς λάτρεψαν το ατμοσφαιρικό Ravello, όπως οι Βιρτζίνια Γουλφ, Τενεσί Ουίλιαμς, Χουάν Μιρό και Γκρέτα Γκάρμπο. Μάλιστα, εκεί συνέγραψε και ο D. H. Lawrence το περίφημο βιβλίο «Ο εραστής της Λαίδης Τσάτερλι».
Amalfi: Ένα «ζωντανό» μνημείο πολιτιστικός κληρονομιάς
Μία μικρή, αμφιθεατρική μικρή πόλη που δεσπόζει στον ομώνυμο κόλπο, ο οποίος προστατεύεται ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς από την UNESCO. Το Αμάλφι θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους τουριστικούς προορισμούς τόσο της Καμπανίας, όσο και ολόκληρης της Ιταλίας.
Αν είστε λάτρεις της φύσης, υπάρχουν πολλά μονοπάτια πεζοπορίας που προσφέρουν εκπληκτική θέα στη θάλασσα και την γύρω ύπαιθρο. Ένα από τα πιο δημοφιλή μονοπάτια είναι το Sentiero degli Dei, το οποίο προσφέρει πανοραμική, μαγευτική θέα.

Αντιστοίχως, αν είστε περισσότερο της ενδοχώρας αξίζει να επισκεφθείτε τον Καθεδρικό του Αγίου Ανδρέα, που δεσπόζει στην κεντρική πλατεία της πόλης. Χτισμένος τον 10ο αιώνα αποτελεί ένα εξαιρετικό δείγμα ρωμανικής αρχιτεκτονικής με αραβικές επιρροές. Στο εσωτερικό του ναού φυλάσσονται τα λείψανα του Αγίου Ανδρέα, ενός από τους αποστόλους, γεγονός που καθιστά τον καθεδρικό σημαντικό προσκύνημα. Δίπλα στον καθεδρικό ναό βρίσκεται το Chiostro del Paradiso, ένας κήπος του 13ου αιώνα με Σαρακηνές επιρροές.
Η περιοχή είναι γνωστή για το λιμοντσέλο, καθώς επίσης και για το χειροποίητο χαρτί της, που χρησιμοποιείται για προσκλητήρια γάμων, ευχετήριες κάρτες, κλπ. Μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε εκπληκτικές, παραδοσιακές γεύσεις που ικανοποιούν και τους πιο περίεργους ουρανίσκους. Αν κάνετε στάση στο Αμάλφι, στην Pizzeria Donna Stella θα βρείτε ποικιλία από παραδοσιακές πίτσες, pasta και πιάτα ημέρας σε ένα ρουστίκ σκηνικό. Απολαύστε τα πιάτα σας και ένα ποτήρι δροσερό κρασί σε μία όμορφη αυλή με λεμονιές.
Positano, το αρχοντικό
Φεύγοντας από το Αμάλφι, η τελευταία στάση ήταν το Positano, το πιο γνωστό και κοσμοπολίτικο θέρετρο της ακτογραμμής. Χτισμένο αμφιθεατρικά, με πολύχρωμα σπίτια που το χρώμα τους κάτω από το φως του ήλιου γίνεται ακόμη πιο εντυπωσιακό.

Χαρακτηριστικά τα μικρά καλντερίμια του, όπου θα συναντήσετε καταστήματα διαφόρων ειδών από κεραμικά, ρούχα μέχρι σανδάλια, ρομαντικά εστιατόρια και μπαρ, ενώ η παραλία του θα σας προσφέρει χαλαρές βουτιές στο Τυρρηνικό Πέλαγος. Αν αγαπάτε την πεζοπορία το Μονοπάτι των Θεών φθάνει στο χωριό Μπομεράνο και καλύπτει μία διαδρομή εφτά περίπου χιλιομέτρων.
Αυτό που θα πρέπει να θυμάστε γενικότερα για την Ακτή Αμάλφι είναι η κατάσταση των δρόμων της. Είναι πολύ στενοί, χωρίς διπλές λωρίδες, που σημαίνει ότι θα χρειαστεί είτε να κάνετε όπισθεν για να αφήσετε κάποιο λεωφορείο, πούλμαν ή ταξί να περάσει ή γενικά οπλιστείτε με υπομονή να ξεμπλοκάρει η κίνηση.
Επίσης, έχετε υπόψη σας, ότι το πιο πιθανό είναι να αφήσετε το αυτοκίνητό σας σε κάποιο πάρκινγκ. Ωστόσο, οι τιμές είναι κάπως τσουχτερές και καλό θα ήταν να συμπεριλάβετε και αυτό το έξοδο. Το road trip στην Ακτή Αμάλφι είναι μια εμπειρία που μένει αξέχαστη. Με κάθε στροφή του δρόμου ξεδιπλώνονται μαγευτικά τοπία, γραφικά χωριά σκαρφαλωμένα στους βράχους, αρώματα λεμονιού και θάλασσας, και στιγμές γεμάτες ιστορία και πολιτισμό. Και όταν το ταξίδι τελειώνει, το μόνο που σκέφτεσαι είναι πότε θα επιστρέψεις ξανά σε αυτό το μικρό κομμάτι παραδείσου στη νότια Ιταλία.