Το δίλημμα που υπήρχε και υπάρχει επί δεκαετίες στο ποδόσφαιρο, αφορά στο ποιος είναι ο καλύτερος όλων των εποχών: Μαραντόνα ή Πελέ; Πελέ ή Μαραντόνα; Αφήνοντας στην άκρη τους νεότερους, τους οποίους η ιστορία θα κρίνει στο μέλλον, μπορούμε να σταθούμε και σε έναν… τρίτο πόλο που υπήρχε πάντα. Στον μεγάλο Γιόχαν Κρόιφ, τον ποδοσφαιριστή -και προσωπικότητα- που κατάφερε ακόμη και να αγωνιστεί σε Μουντιάλ, και συγκεκριμένα αυτό του 1974, φορώντας διαφορετική φανέλα από τους συμπαίκτες του στην εθνική Ολλανδίας

Ηγέτης του μεγάλου Άγιαξ που άλλαξε το ποδόσφαιρο με το total football στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Ηγέτης της καλύτερης εθνικής ομάδας που δεν κατέκτησε ποτέ Μουντιάλ, όπως έμειναν στην ιστορία οι «οράνιε» του 1974. Ηγέτης της Μπαρτσελόνα πρώτα ως παίκτης και μετά ως προπονητής, καθορίζοντας όσο κανείς την ιστορία του συλλόγου. Με λίγα λόγια, ο Κρόιφ υπήρξε μία από τις σπουδαιότερες μορφές στην ιστορία του αθλήματος, έχοντας παράλληλα και το προφίλ του φιλόσοφου με τις ατάκες που είπε και έμειναν.

Παίκτης που μπορούσε να κάνει όσα λίγοι μέσα στο γήπεδο, προπονητής που έβλεπε μπροστά από την εποχή του, προσωπικότητα που αντιλαμβανόταν πριν από τους άλλους τις αλλαγές, βλέποντας πράγματα που οι άλλοι καθυστέρησαν να αντιληφθούν, ο Κρόιφ κατά πολλούς μπορούσε να πετύχει τα πάντα. Μπορούσε να μπει ακόμη και πάνω από κανονισμούς και η πανηγυρική επιβεβαίωση για αυτό θα ερχόταν στο μοναδικό Παγκόσμιο Κύπελλο στο οποίο αγωνίστηκε. Αυτό του 1974 στα γήπεδα της Γερμανίας.

Η Puma, η Adidas και η διαφορετική φανέλα

Ο Γιόχαν Κρόιφ στο Μουντιάλ 1974

Εκείνο το καλοκαίρι η Ολλανδία έμοιαζε ως το ξεκάθαρο φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου και όντως ήταν. Στο ποδόσφαιρο, όμως, δεν νικάει πάντα το φαβορί και αυτό είναι μία από τις ομορφιές του. Οι «οράνιε» πήγαν… τρένο μέχρι και τον τελικό του Μονάχου, όπου έκαναν επίσης το τέλειο ξεκίνημα: 0-1 με πέναλτι, χωρίς να προλάβουν -κυριολεκτικά- να ακουμπήσουν μπάλα οι Γερμανοί μέχρι αυτή να καταλήξει στα δίχτυα τους. Τελικά έχασαν με 2-1 και το τρόπαιο δεν κατέληξε στην τροπαιοθήκη τους, με διάφορους θρύλος να έχουν κυκλοφορήσει από τότε για τον λόγο που έγινε αυτό.

Αυτό που δεν ήταν θρύλος αλλά πραγματικότητα, όμως, ήταν το γεγονός ότι ο Κρόιφ φορούσε διαφορετική φανέλα από τους συμπαίκτες του. Η εθνική Ολλανδίας είχε συμφωνία με την Adidas, οπότε στα μανίκια των παικτών υπήρχαν οι τρεις ρίγες που είναι και το σήμα κατατεθέν της γερμανικής εταιρείας. Ο Κρόιφ, όμως, είχε συμβόλαιο με την Puma, η οποία τον προμήθευε και με τα παπούτσια Puma King. Πρόβλημα. Στο οποίο, όμως, ο Γιόχαν είχε τη λύση: «Φτιάξτε μια ξεχωριστή φανέλα για μένα».

Έχοντας υπογράψει συμβόλαιο, το οποίο προφανώς δεν θα ήταν χαμηλό, με την Puma, ο ηγέτης της εθνικής Ολλανδίας ζήτησε η δική του φανέλα να έχει δύο αντί για τρεις ρίγες στο μανίκι. Και επειδή ήταν ο Γιόχαν Κρόιφ, η επιθυμία του έγινε πραγματικότητα… Τόσο απλά.