Η Λουτσάνα Καστελίνα αποτελεί τη ζωντανή προσωποποίηση της Ιστορίας του ιταλικού, αλλά και του ευρύτερου ευρωπαϊκού Αριστερού κινήματος. Χθες βρέθηκε στην Αθήνα και παρακολούθησε τη μάχη των ελληνικών εκλογών, «από την πλευρά των ηττημένων». Η ίδια συνόδευσε τον απερχόμενο πρωθυπουργό της Ελλάδας Αλέξη Τσίπρα στο Ζάππειο για την ανακοίνωση που συνόδευσε την παραδοχή της ήττας του ΣΥΡΙΖΑ στη χθεσινή αναμέτρηση και δέχθηκε να μιλήσει στο ΑΠΕ για το αποτέλεσμα.

Για τη Λουτσάνα Καστελίνα η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι συντριπτική και κατά την ίδια, το κόμμα κατόρθωσε να διατηρήσει πολλές από τις δυνάμεις του, που το καθιστούν την μεγαλύτερη προοδευτική παράταξη στη σημερινή Ευρώπη, έχοντας αντισταθεί στις πιέσεις που έχουν οδηγήσει σε καταρράκωση άλλα αντίστοιχα ευρωπαϊκά κόμματα. Η ίδια απέδωσε το αποτέλεσμα αυτό και στην εκτεταμένη αδιαφορία και τη μοιρολατρεία του ευρύτερου εκλογικού σώματος για τη δυνατότητα αλλαγής της κοινωνίας μέσω της ψήφου τους κι επέμεινε στην ανάγκη ανασυγκρότησης της Αριστεράς.

Ακολουθεί η συνέντευξη της Λουτσάνα Καστελίνα στον Γιώργη-Βύρωνα Δάβο και το ΑΠΕ:

Κα. Καστελίνα, ευχαριστούμε που μιλάτε στο ΑΠΕ. Ποια είναι η γνώμη σας για το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ελλάδα;

Φυσικά και το αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ πικρό για την ελληνική κυβέρνηση, όταν επί μία τετραετία έχουν γίνει τόσοι αγώνες, τόσες θυσίες, προκειμένου να εξέλθει η χώρα από την καταστροφή στην οποία την είχαν οδηγήσει εκείνοι, οι οποίοι σήμερα επιστρέφουν στην κυβέρνηση. Ο Τσίπρας τιμωρήθηκε επειδή είχε το θάρρος να ριψοκινδυνεύσει ακόμη και την δημοτικότητά του, να μην καταφύγει στη δημαγωγία, αλλά να δώσει λύσεις ακόμη και σκληρές για τον λαό. Αλλά ακόμη κι υπό αυτές τις συνθήκες, το αποτέλεσμα των εκλογών είναι αρκετά καλό και για τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί ας δούμε κατάματα την αλήθεια: όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήλθε στην εξουσία σημειώθηκε ένα θαύμα. Ήλθε στην εξουσία γιατί κατέρρευσε το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας. Το ΠΑΣΟΚ είχε χάσει τα δύο τρίτα της δύναμής του. Ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί ακόμη να παραμένει μία μεγάλη πολιτική δύναμη, είναι το δεύτερο κόμμα στη χώρα, με μεγάλη διαφορά απ’ όλα τα άλλα, σε μία Ευρώπη που βαδίζει όλο και περισσότερο προς τα δεξιά είναι η μόνη χώρα στην οποία η Αριστερά παραμένει τόσο δυνατή, είναι πιο δυνατός από τη γερμανική Σοσιαλδημοκρατία, από τη Γαλλία, όπου έχει εξαφανισθεί το Σοσιαλιστικό Κόμμα, για την Ιταλία ας μη μιλήσουμε καλύτερα, συνεπώς μου μοιάζει ένα σημαντικό αποτέλεσμα. Άλλωστε, για να αλλάξει ο κόσμος θα χρειασθεί πολύς καιρός, δεν αρκεί μόνο μία κοινοβουλευτική θητεία.

Εσείς τι πιστεύετε, μπορεί να ανατραπεί το αποτέλεσμα αυτό σύντομα, δεδομένων των συνθηκών;

Χρειάζεται χρόνος. Το χειρότερο που συνέβη δεν είναι η ψήφος, γιατί το αποτέλεσμα της κάλπης είναι καλό. Το χειρότερο είναι πως υπάρχει μία μεγάλη απάθεια στην κοινωνία, ο κόσμος δεν πιστεύει πια πως είναι δυνατόν να αλλάξουν τα πράγματα, είναι αδιάφορος. Το είδαμε και σε αυτήν την προεκλογική εκστρατεία, όπως και στην Ιταλία και οπουδήποτε αλλού. Ο κόσμος πιστεύει πως ψηφίζοντας δεν μπορεί να αλλάξει κάτι. Συνεπώς αυτό θα πρέπει να αλλάξουμε. Εκείνο που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι να αλλάξουμε την κοινωνία, όπως έλεγε ο Γκράμσι, όχι μόνον την κυβέρνηση.

Κοντολογίς είναι σημαντική η κατάκτηση της «ηγεμονίας» σύμφωνα με τη γνώμη σας;

Φυσικά, αυτό είναι το πρόταγμα για τα επόμενα χρόνια.

Ωστόσο, βλέπουμε πως τα δεξιά κόμματα θριαμβεύουν σε όλη την Ευρώπη, αλλά και σε όλον τον κόσμο και μάλιστα με τρόπο συντεταγμένο. Πως είναι δυνατόν να μην μπορεί η Αριστερά να συμπήξει ένα μέτωπο που να αντιμετωπίζει από κοινού τις αλλαγές στο παγκόσμιο πολιτικό παράδειγμα;

Γιατί απλούστατα ο κόσμος έχει αλλάξει πολύ αυτά τα τελευταία 10 χρόνια και θα πρέπει να κατανοήσουμε πως μπορούμε να τον αλλάξουμε. Η δεξιά κερδίζει τις εκλογές, κερδίζει όμως ευκαιριακά, τώρα αυτή τη στιγμή, γιατί η κρίση μεγαλώνει και ο καπιταλισμός που τη γεννά δεν λειτουργεί πια και το γνωρίζουν κι εκείνοι πως δεν λειτουργεί πια. Είναι αληθές αυτό που λέτε ότι πλέον δεν είμαστε ικανοί να αντιτάξουμε μία εναλλακτική λύση. Όμως αυτοί δεν είναι ικανοί να σταθούν και σε έναν κόσμο ανισοτήτων είναι ειμαρμένο ότι θα χαθούν κι εκείνοι. Θα έχουν να αντιμετωπίσουν απογοήτευση, βία, υπάρχει ένας εγγενής πόλεμος μεταξύ των φτωχών και των μεταναστών. Άρα βιώνουμε μία δύσκολη στιγμή, δεν υπάρχουν έτοιμες λύσεις. Είναι μία διαδικασία ολάκερη που θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε.

Και η επόμενη ημέρα ποια θα μπορούσε να είναι;

Οι επόμενες ημέρες, όχι η μία, μόνη, επόμενη ημέρα…

Οι φωτογραφίες είναι από το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων