Πριν καλά καλά αρχίσει η πολιτική και επικοινωνιακή αντεπίθεση της κυβέρνησης για να ανακτήσει το χαμένο έδαφος με την ευκαιρία της συνδιάσκεψης του ΠΑΣΟΚ στις 3 Σεπτεμβρίου και την παρουσία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ και εν όψει ενός δύσκολου φθινοπώρου, έμεινε στη μέση από τα πολλαπλά ενδοκυβερνητικά μέτωπα και τις μεταρρυθμίσεις οι οποίες προχωρούν με αργούς ρυθμούς και πισωγυρίσματα.
Αυτό το φρένο στις μεταρρυθμίσεις ορισμένοι το ερμηνεύουν και ως προεκλογική κίνηση…
Όπως τονίζεται σε δημοσίευμα της «Ελευθεροτυπίας», η παραίτηση του Χ. Παμπούκη ήταν αποκαλυπτική της υποβόσκουσας ενδοκυβερνητικής κόντρας και ως ένα βαθμό της αδυναμίας του πρωθυπουργού πλέον να επιβληθεί στα λεγόμενα βαριά ονόματα του κόμματος, τα οποία επί της ουσίας ώθησαν τον κ. Παμπούκη στην έξοδο.
Για την παραίτησή του μίλησαν χθες ορισμένα κορυφαία στελέχη. Ο Ε. Βενιζέλος, με τον οποίο ο παραιτηθείς υπουργός είχε αποκαταστήσει πολύ καλές σχέσεις εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο, ήταν επαινετικός. Είπε πως η παραίτησή του ήταν απώλεια για την κυβέρνηση, ότι προσωπικά τον λυπεί λόγω και της συναδελφικής σχέσης που είχαν ως πανεπιστημιακοί και τόνισε πως είναι ένα πρόσωπο που δεν είχε ως υπουργός τα συμβατικά βάρη της πολιτικής επαγγελματικής σταδιοδρομίας. Όσον αφορά την πολιτική της κυβέρνησης για τη Ναυτιλία, ο αντιπρόεδρος και υπουργός Οικονομικών άφησε να εννοηθεί ότι είναι ψηλά στις κυβερνητικές προτεραιότητες και έκανε γνωστό ότι την επόμενη εβδομάδα θα έχει συνάντηση με τους εκπροσώπους του ναυτιλιακού κόσμου για να συζητήσουν την οικονομική κατάσταση της χώρας.
Η Άννα Διαμαντοπούλου ωστόσο δεν ήταν τόσο θερμή για τον χ. Παμπούκη και άφησε αιχμές εναντίον του. Είπε ότι τον εκτιμά αλλά τόνισε πως η παραίτησή του αυτή τη στιγμή ήταν λάθος κίνηση και έγινε με λάθος τρόπο, εκτιμώντας επί της ουσίας ότι έπληξε πολιτικά και επικοινωνιακά την κυβέρνηση σε μια δύσκολη περίοδο.
Όμως και στον τομέα των μεταρρυθμίσεων η κυβέρνηση φαίνεται ότι έχει χαμηλώσει ταχύτητες και κάνει πισωγυρίσματα υπολογίζοντας πλέον το πολιτικό κόστος. Οι ρυθμίσεις που προωθούνται για το ενιαίο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα καθώς εξακολουθούν να ισχύουν διαφορετικές ταχύτητες για να μη θιγούν οι εφοριακοί και οι τελωνειακοί. Αυτή ακριβώς την αλλαγή στάσης στο συγκεκριμένο θέμα υπουργοί και βουλευτές την ερμηνεύουν, όπως μας είπαν, και ως μια κίνηση εκτόνωσης των κοινωνικών αντιδράσεων εν όψει πιθανών… πρόωρων εκλογών! Δεν είναι μόνο αυτό το πισωγύρισμα.
Την ίδια στιγμή και οι βαριές αποκρατικοποιήσεις πηγαίνουν πίσω υπό τον φόβο των μεγάλων αντιδράσεων (π.χ. ΔΕΗ) και με τη δικαιολογία της χρηματιστηριακής κρίσης. Για τον λόγο αυτό προωθούνται μόνο οι αποκρατικοποιήσεις μικρότερων οργανισμών, που δεν είναι στο χρηματιστήριο.
