Τον Ιούλιο του 1975, ο σκηνοθέτης Μάρτιν Σκορσέζε πήγε στο κλαμπ «The Bottom Line», στο Γκρίνουιτς Βίλατζ, για να δει τον Μπρους Σπρίνγκστιν σε μια σειρά εμφανίσεων που τότε περνούσε σχεδόν απαρατήρητη, αλλά αργότερα έμελλε να γραφτεί στην ιστορία: πέντε βραδιές και δέκα συναυλίες.

Σε κάποια στιγμή, ο Μπρους Σπρίνγκστιν, που τότε βρισκόταν ακόμη στη μετάβαση από έναν απλώς ικανό frontman σε εκρηκτική δύναμη της ροκ σκηνής, στάθηκε με την πλάτη στο κοινό, άφησε το χειροκρότημα να δυναμώσει και έπειτα γύρισε το κεφάλι του πάνω από τον ώμο λέγοντας: «You talkin’ to me? Are you talkin’ to me?».

Έναν χρόνο αργότερα, η ταινία «Taxi Driver» του Μάρτιν Σκορσέζε βγήκε στις αίθουσες και, σύμφωνα με μαρτυρίες, εκείνη η φράση μετατράπηκε σε μία από τις πιο εμβληματικές στιγμές στην ιστορία του κινηματογράφου. «Η ταινία βγαίνει λίγο αργότερα και ξαφνικά βλέπεις τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο να λέει αυτή την ατάκα», θυμάται ο Τζον Λάνταου, που λίγο αργότερα έγινε μάνατζερ του Μπρους Σπρίνγκστιν, στο προφορικό χρονικό «Positively Fourth and Mercer: The Inside Story of New York’s Iconic Music Club, The Bottom Line», των Άλαν Πέπερ και Μπίλι Άλτμαν.

«The Bottom Line»: Οι νύχτες που έγιναν μύθος στη Νέα Υόρκη

Όπως αναφέρει η New York Post, το «The Bottom Line», που λειτούργησε από το 1974 έως το 2004, περιγράφεται στο βιβλίο ως «όαση καθαρότητας για τον σοβαρό φίλο της μουσικής» και φιλοξένησε σχεδόν κάθε είδος ήχου, ενώ ειδικά στα πρώτα του χρόνια υπήρξε σκηνή ανεπανάληπτων και συχνά εκρηκτικών στιγμών της ροκ κουλτούρας.

Τον Δεκέμβριο του 1975, μόλις έναν μήνα μετά την κυκλοφορία του ιστορικού ντεμπούτου της «Horses», η Πάτι Σμιθ έπαιξε εκεί για τρεις συνεχόμενες βραδιές. Οι ιδιοκτήτες του κλαμπ είχαν επενδύσει πολλά χρήματα για να εξασφαλίσουν κορυφαίο ηχητικό εξοπλισμό, κάτι που όμως δεν απασχολούσε ιδιαίτερα τη «νονά του πανκ».

«Σε ένα σόου η Πάτι ανέβηκε πάνω στο πιάνο με ουρά και άρχισε να χορεύει ταπ, χτυπώντας ρυθμικά τα πόδια της», θυμάται ο υπεύθυνος σκηνής Μαρκ Σίλαγκ. «Την επόμενη βραδιά πήρε μια κιθάρα και κάρφωσε τον λαιμό της σε ένα από τα μόνιτορ της σκηνής. Μετά το σόου, το πήγα στα καμαρίνια και της είπα: “Τι θα κάνω με αυτό αύριο;” και το συγκρότημα απλώς με έσπρωξε έξω από το δωμάτιο».

Οι δύστροποι ροκ σταρ έγιναν σχεδόν μοτίβο στη δεκαετία του ’70. Ο Λου Ριντ εμφανιζόταν συχνά στο «The Bottom Line» και είχε τη φήμη ότι προκαλούσε καβγάδες, τόσο μέσα στο κοινό όσο και μαζί του. «Κάθε φορά που έπαιζε ο Λου, υπήρχαν καβγάδες», λέει η σερβιτόρα Ντόνα Ντάικεν.

Ο Άλαν Πέπερ θυμάται ένα περιστατικό όπου ο Λου Ριντ κλώτσησε ένα ποτήρι με ποτό προς το κοινό, προκαλώντας ένταση που κατέληξε ακόμη και σε σύλληψη. Άλλη φορά, ο Λου Ριντ και η μπάντα του αρνήθηκαν να ανέβουν στη σκηνή επειδή θεωρούσε ότι οι ιδιοκτήτες δεν τον σέβονταν. Όταν τον ρώτησαν τι θα μπορούσαν να κάνουν για να του δείξουν σεβασμό, η απάντησή του ήταν απλή: «Ένα μπουκάλι Jack Daniel’s».

Ακόμη μεγαλύτερο πονοκέφαλο για τη διεύθυνση του κλαμπ αποτέλεσε ο Μάιλς Ντέιβις. Σε ένα σόου στα μέσα της δεκαετίας του ’70, ο θρύλος της τζαζ καθυστέρησε 40 λεπτά να βγει για το δεύτερο σετ. Ο Πέπερ, φοβούμενος ότι θα το ακυρώσει, πήγε προς τα καμαρίνια, αλλά τον σταμάτησε ο μάνατζερ περιοδείας του Ντέιβις. «Μου λέει: “Δεν μπορείς να μπεις τώρα, παίρνει στοματικό σεξ. Θα βγει σε λίγο”», αφηγείται. «Είχαν φέρει μια ιερόδουλη για να τον εξυπηρετήσει πριν το σόου. Αυτός ήταν ο Μάιλς».

Υπήρξαν όμως και πιο ανθρώπινες, αξέχαστες στιγμές, όπως η πρώτη σόλο εμφάνιση της Ντόλι Πάρτον στη Νέα Υόρκη, το 1977. Στο κοινό βρίσκονταν ο Μικ Τζάγκερ, ο Κιθ Ρίτσαρντς και μέλη της αρχικής ομάδας του «Saturday Night Live». Στη μέση του πρώτου τραγουδιού, ένα από τα ψεύτικα νύχια της έσπασε.

Ο Κιθ Ρίτσαρτνς το 1978 στο «The Bottom Line»

«Λοιπόν, ξέρετε κάτι; Έμαθα να παίζω τη συγχορδία Σολ με τα νύχια μου, αλλά εντάξει», είπε στο κοινό. «Δεν μπορώ έτσι. Περιμένετε λίγο». Και μπροστά στην αφρόκρεμα της νεοϋορκέζικης σκηνής, έβγαλε και τα υπόλοιπα εννέα νύχια της. «Το κοινό παραληρούσε», θυμάται η Τζούντι Τζάκσινα. «Ήταν εκκωφαντικό χειροκρότημα. Ήξερε πώς να κερδίζει το κοινό. Ήταν ιδιοφυές».

Όταν στο «The Bottom Line» έπαιξε και ο θρύλος των μπλουζ Μάντι Γουότερς, ο Μπομπ Ντίλαν εμφανίστηκε με την ελπίδα να ανέβει στη σκηνή. Ο Γουότερς συμφώνησε, αλλά όταν ήρθε η στιγμή, μπερδεύτηκε: «Κυρίες και κύριοι, έχουμε έναν φίλο που θα ανέβει να παίξει μαζί μας. Υποδεχθείτε τον θερμά, τον Μπομπ Ντένβερ!».