Η Τζόντι Φόστερ δηλώνει ότι ποτέ δεν ένιωσε πιο άνετα από ό,τι στην ηλικία των 60.

Σε συνέντευξή της στο AARP, η ηθοποιός μίλησε για την καριέρα της και τα εμπόδια που αντιμετώπισε στα 50 της.

«Τα 50 μου ήταν δύσκολα», είπε η Φόστερ, που σήμερα είναι 63. «Ένιωθα αποτυχημένη. Σκεφτόμουν συνέχεια ότι έπρεπε να κάνω κάτι σημαντικό και δεν το είχα κάνει. Ένιωθα ότι δεν μπορούσα να ανταποκριθώ στις προοπτικές μου – ότι δεν μπορούσα να ανταγωνιστώ τον νεότερο εαυτό μου».

Η Φόστερ ξεκίνησε την καριέρα της ως παιδί και είχε τον πρώτο της ρόλο-ορόσημο στην ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε Taxi Driver (Ο Ταξιτζής) σε ηλικία 12 ετών, κερδίζοντας την πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ. Στη συνέχεια κέρδισε δύο βραβεία πριν τα 30 της, για τις ταινίες The Accused και The Silence of the Lambs.

Στα 50 της, η Φόστερ κινήθηκε και πίσω από την κάμερα, σκηνοθετώντας επεισόδια για τα House of Cards, Orange Is the New Black και Black Mirror. Κέρδισε επίσης Χρυσή Σφαίρα για τον ρόλο της στην ταινία του 2021 The Mauritanian.

Πώς άλλαξε η οπτική της στα 60

Παρά το ότι ένιωθε ότι δεν μπορούσε να φτάσει τον νεότερο εαυτό της, η οπτική της άλλαξε όταν μπήκε στη νέα δεκαετία της ζωής της.

«Έφτασα στα 60», είπε η Φόστερ, «και ήταν σαν να άναψε ένα λαμπάκι στο κεφάλι μου. Όλα άλλαξαν. Σκέφτηκα: “Ναι, δε με νοιάζει. Δεν βασανίζομαι πια για τίποτα από όλα αυτά. Δεν ξέρω γιατί με ένοιαζε τόσο πολύ”».

Μιλώντας στην ηθοποιό Γκρέτα Λι για το Interview magazine το 2023, η Φόστερ ανέφερε ότι είχε παρόμοιες αλλαγές στην αντίληψή της την ημέρα που έγινε 30 και την ημέρα που έγινε 60.

«Σκεφτόμουν κάτι τέτοιο: “Θα κάνω ποτέ ξανά κάτι σημαντικό; Είναι αυτό όλο;” Και υπάρχει εκείνη η αμήχανη φάση όπου όλοι όσοι είναι στα τέλη των σαράντα ή στα πενήντα είναι πολύ απασχολημένοι να κάνουν πλαστικές και να βάζουν πράγματα στο πρόσωπό τους. Δεν ήθελα αυτή τη ζωή, αλλά ήξερα επίσης ότι δεν μπορούσα να ανταγωνιστώ τον παλιό μου εαυτό», είπε η Φόστερ.

Όταν έγινε 60, η ηθοποιός δήλωσε ότι άρχισε να σκέφτεται τη δουλειά με «διαφορετική στάση» και χαλάρωσε την πίεση στον εαυτό της.

«Σχεδόν απολαμβάνω να στηρίζω άλλους ανθρώπους και λέω στον εαυτό μου: “Δεν είναι η στιγμή μου. Είχα τη στιγμή μου. Αυτή είναι η στιγμή τους, και εγώ συμμετέχω δίνοντάς τους όση σοφία έχω”», είπε η Φόστερ.