Ένα σπάνιο εύρημα ήρθε στο φως κατά την αποκατάσταση του πρώην βασιλικού κτήματος στο Τατόι. Ανάμεσα στα προσωπικά αντικείμενα της οικογένειας βρέθηκε το χρυσό μετάλλιο που είχε κερδίσει ο τότε διάδοχος Κωνσταντίνος στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης το 1960.
Το μετάλλιο θεωρούνταν χαμένο για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες. Από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 είχε χαρακτηριστεί ως κλεμμένο και η τύχη του αγνοούνταν, μέχρι που εντοπίστηκε και πλέον ανήκει στις Συλλογές του Τατοΐου. Ωστόσο, δεν πρόκειται να εκτεθεί στο κοινό, σύμφωνα με το Υπουργείο Πολιτισμού.
Στην ενημέρωση του ΥΠΠΟ αναφέρεται ότι τα ολυμπιακά μετάλλια της περιόδου 1928–1968 είχαν κοινό σχέδιο, έργο του Ιταλού χαράκτη Giuseppe Cassioli, το οποίο απεικόνιζε τη θεά Νίκη και έναν ολυμπιονίκη που μεταφέρεται από το πλήθος στο στάδιο.
Ειδικά για το 1960, οι δύο όψεις του μεταλλίου είχαν αντιστραφεί — ένα χαρακτηριστικό που κάνει το συγκεκριμένο κομμάτι ξεχωριστό. Στη στεφάνη του αναγράφεται η λέξη VELA (ιστιοπλοΐα), ενώ η επιγραφή «Giochi della XVII Olimpiade Roma MCMLX» παραπέμπει στους αγώνες της Ρώμης.
Η ιστορική νίκη στη Νάπολη
Στις 7 Σεπτεμβρίου 1960, η Ελλάδα πανηγύρισε το πρώτο της χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο μετά από σχεδόν μισό αιώνα. Ο νεαρός τότε διάδοχος Κωνσταντίνος, μαζί με τους Οδυσσέα Εσκιτζόγλου και Γιώργο Ζαΐμη, κατέκτησαν την πρώτη θέση στην κατηγορία «Ντράγκον» της ιστιοπλοΐας, με το σκάφος «Νηρεύς».
Η ελληνική ομάδα είχε προετοιμαστεί μεθοδικά και αγωνίστηκε στα νερά της Νάπολης, τα οποία –όπως έλεγαν οι ίδιοι– θύμιζαν τον Φαληρικό κόλπο, κάτι που τους βοήθησε να προσαρμοστούν στις συνθήκες. Δύο ιστιοδρομίες πριν από το τέλος είχαν ήδη εξασφαλίσει ένα μετάλλιο, αλλά στόχος τους ήταν το χρυσό.
Με σταθερή στρατηγική απέναντι στους Αργεντινούς –που θεωρούνταν φαβορί– συγκέντρωσαν 6.733 βαθμούς, έναντι 5.715 της Αργεντινής, εξασφαλίζοντας έτσι την κορυφή. Η απονομή έγινε στο λιμάνι της Σάντα Λουτσία, στη Νάπολη, παρουσία πλήθους κόσμου.
Την επόμενη μέρα, η Αθήνα γιόρταζε. Οι δρόμοι στολίστηκαν με σημαίες και πλήθος πολιτών συγκεντρώθηκε για να υποδεχθεί τους Ολυμπιονίκες.
Ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής συνεχάρη τον διάδοχο λέγοντας: «Εν τω προσώπω του Διαδόχου ετιμήθη το όνομα της Ελλάδος».
Στις 12 Σεπτεμβρίου, το αεροσκάφος που μετέφερε τους νικητές και τη βασιλική οικογένεια προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο του Ελληνικού.
Ο Κωνσταντίνος, συγκινημένος, ευχαρίστησε τον πατέρα του, βασιλιά Παύλο, το πλήρωμά του και τον ελληνικό λαό για τη στήριξη.
Μαζί με τους συναθλητές του, και την (τότε) πριγκίπισσα Σοφία (η οποία επίσης είχε εργαστεί σκληρά για την επιτυχία του αδερφού της) κατέθεσε δάφνινο στεφάνι στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα.
Δείτε όλη τη συλλογή του Τατοΐου, ΕΔΩ
