Η απόφαση της Ναταλίας Λιονάκη να αφήσει πίσω τη δημοσιότητα και να γίνει μοναχή είχε απασχολήσει έντονα από την πρώτη στιγμή τα ΜΜΕ. Ωστόσο, η πορεία της δεν σταμάτησε στην Ελλάδα. Η μοναχή Φεβρωνία, όπως είναι πλέον το όνομά της, εγκατέλειψε το μοναστήρι στο Ηράκλειο της Κρήτης το οποίο αρχικά είχε επιλέξει και βρήκε τα τελευταία χρόνια νέα πνευματική στέγη στην αφρικανική ήπειρο. Ο Ανδρέας Καραγιάννης αποκάλυψε στην εκπομπή «Super Κατερίνα» τον πραγματικό λόγο πίσω από αυτή τη μεγάλη αλλαγή στη ζωή της.

Ο βασικός λόγος για τον οποίο η μοναχή Φεβρωνία αποφάσισε να εγκαταλείψει την Κρήτη ήταν η μεγάλη δημοσιότητα που είχε λάβει η παρουσία της. Η προσοχή των μέσων ενημέρωσης και του κοινού εμπόδιζε τη μοναχική ζωή που είχε επιλέξει. Όπως ανέφερε ο Ανδρέας Καραγιάννης:

«Όταν είχε πάει στο Ηράκλειο Κρήτης σε ένα μοναστήρι είχε πάρει τόση δημοσιότητα το θέμα που απέτρεπε την μοναχική ζωή. Έτσι έφυγε και βρήκε καταφύγιο στην Κένυα».

Στη νέα της πατρίδα, η μοναχή Φεβρωνία έχει αναλάβει έναν νέο, σημαντικό ρόλο. Εκτός από τα θρησκευτικά της καθήκοντα, λειτουργεί και ως δασκάλα. Ο Ανδρέας Καραγιάννης αποκάλυψε την καθημερινότητά της:

«Δεν είναι πλέον μόνο ανώτερη μοναχή, πλέον λειτουργεί και ως δασκάλα, διδάσκοντας παιδιά γραφή και ανάγνωση. Στελεχώνει το μοναστήρι μαζί με άλλες 4 μοναχές».

Η ίδια ζει σε δύσκολες συνθήκες, καθώς το μοναστήρι της Αγίας Κλεοπάτρας δεν έχει ολοκληρωθεί. «Εκεί μένει σε παραπήγματα γιατί δεν είναι έτοιμο το μοναστήρι της Αγίας Κλεοπάτρας», είπε ο ίδιος.

Το νέο της όνομα

Ο Ανδρέας Καραγιάννης έκανε επίσης μια αναφορά στον λόγο για τον οποίο η Ναταλία Λιονάκη επέλεξε το όνομα Φεβρωνία, σημειώνοντας ότι ήταν μια απόφαση που ελήφθη όταν αποκάλυψε την αλλαγή στη ζωή της. «Έλαβε το όνομα Φεβρωνία όταν αποκάλυψε την ζωή της. Επειδή είναι μια πολύ ωραία γυναίκα».

Η ζωή και το μαρτύριο της Αγίας Φεβρωνίας

Η Αγία Φεβρωνία έζησε τον 3ο αιώνα μ.Χ., στην περιοχή της Νισίβης της Μεσοποταμίας, κατά τη διάρκεια των μεγάλων διωγμών κατά των Χριστιανών από τον αυτοκράτορα Διοκλητιανό. Σε πολύ νεαρή ηλικία, επέλεξε να αφιερωθεί στον Θεό και έγινε μοναχή, ζώντας σε μοναστήρι με την ηγουμένη θεία της, Βρυαίνη.

Λόγω της εξαιρετικής της ομορφιάς και της ακλόνητης πίστης της, ο διοικητής της περιοχής, Σελήνος, τη συνέλαβε. Αρχικά, της προσέφερε πλούτο και την πρότεινε σε γάμο με τον ανιψιό του, Λυσίμαχο, αν απαρνούνταν την πίστη της. Η Φεβρωνία αρνήθηκε κατηγορηματικά, παραμένοντας πιστή στον Χριστό. Η άρνησή της οδήγησε σε φρικτά βασανιστήρια, τα οποία υπέμεινε με σθένος και καρτερία. Ο Σελήνος, βλέποντας την απίστευτη υπομονή της, διέταξε τον αποκεφαλισμό της, ολοκληρώνοντας έτσι το μαρτύριό της. Η μνήμη της Αγίας Φεβρωνίας τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία κάθε χρόνο στις 25 Ιουνίου