Η αλλεργία στο σπέρμα δεν είναι μύθος, αλλά μια πραγματική κατάσταση που εντοπίζεται συχνότερα από όσο πιστεύουμε και δεν δίνεται η απαραίτητη προσοχή, επειδή παρερμηνεύονται τα συμπτώματα.

Σύμφωνα με τη Cleveland Clinic, η αλλεργία στο σπέρμα, γνωστή και ως υπερευαισθησία στο σπερματικό πλάσμα (SPH), είναι μια σπάνια αντίδραση στις πρωτεΐνες που βρίσκονται στο ανδρικό σπερματικό υγρό. Υπολογίζεται ότι επηρεάζει έναν στους 40.000 ανθρώπους και σε συντριπτικό ποσοστό αφορά τις γυναίκες και σπανιότερα τους άντρες.

Η SPH αναγνωρίζεται ως υπερευαισθησία τύπου 1, η οποία χαρακτηρίζεται από ταχεία, υπερβολική ανοσολογική αντίδραση σε ένα αλλεργιογόνο, τοποθετώντας το σπέρμα στην ίδια κατηγορία με τα φιστίκια και το τρίχωμα των κατοικίδιων ζώων.

Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν κάψιμο, κνησμό, ερυθρότητα και πρήξιμο του αιδοίου ή του κόλπου, κνίδωση, δύσπνοια, ζάλη και ακόμη και αναφυλαξία. Μάλιστα, σε περίπτωση που εμφανιστεί αναφυλαξία, η αλλεργία μπορεί να απειλήσει τη ζωή του ασθενή.

Η New York Post έγραψε ότι η αλλεργία στο σπέρμα καταγράφηκε για πρώτη φορά το 1967, όταν μια γυναίκα νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο μετά από μια «βίαιη αλλεργική αντίδραση» στο σεξ. Για τις επόμενες τρεις δεκαετίες, θεωρήθηκε ότι η SPH αφορούσε λιγότερες από 100 γυναίκες παγκοσμίως.

Το 1997 όμως, μια μελέτη με επικεφαλής τον αλλεργιολόγο Τζόναθαν Μπερνστάιν αποκάλυψε ότι σχεδόν το 12% των αναφερόμενων μετασυνουσιακών συμπτωμάτων θα μπορούσε να ταξινομηθεί ως SPH.

Το 2013, ο Michael Carroll, αναπληρωτής καθηγητής στην αναπαραγωγική επιστήμη, διεξήγαγε μια μικρή, έρευνα που διαπίστωσε παρόμοιο ποσοστό. Εντούτοις, ο πραγματικός αριθμός ανθρώπων με αλλεργία στο σπέρμα μπορεί να είναι πολύ υψηλότερος.

Αυτό συμβαίνει, επειδή πολλές περιπτώσεις δεν αναφέρονται, διαγιγνώσκονται λανθασμένα ή απορρίπτονται ως σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, μολύνσεις από ζυμομύκητες ή γενική «ευαισθησία».

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η SPH δεν προκαλεί άμεσα υπογονιμότητα, αν και η σύλληψη μπορεί να αποτελέσει πρόκληση. Σε τέτοιες περιπτώσεις συνιστώνται αντιισταμινικά φάρμακα πριν από τη συνουσία, αντιφλεγμονώδη μετά και/ή θεραπεία απευαισθητοποίησης με τη χρήση αραιωμένου σπερματικού πλάσματος.

Επιπλέον, σε περιπτώσεις όπου η αλλεργική αντίδραση είναι σοβαρή, ορισμένα ζευγάρια στρέφονται στην εξωσωματική γονιμοποίηση χρησιμοποιώντας πλυμένο σπέρμα απαλλαγμένο από σπερματικό πλάσμα για την εκτροπή του αλλεργικού ερεθίσματος.