Ο Πάουλ Ροντσχάιμερ έγινε γνωστός στην Ελλάδα από τα «επεισοδιακά» του ρεπορτάζ στην Αθήνα. Είναι ο αρχισυντάκτης της γερμανικής Bild και ανταποκριτής της στη χώρα μας.
Στη συνέντευξή του στο περιοδικό «Crash» αναλύει πως βλέπει σήμερα την κατάσταση στη χώρα μας.
Ακολουθεί απόσπασμα της συνέντευξή του στο περιοδικό που κυκλοφορεί ήδη στα περίπτερα…
– Θυμάμαι εκείνο τον τίτλο της Bild «Έλληνες τι κάνατε τα δισεκατομμύριά μας;». Αλήθεια, πιστεύουν ακόμη οι Γερμανοί πολίτες κι εσείς προσωπικά ότι τα χρήματά σας καταλήγουν στις τσέπες των Ελλήνων;
«Ω, όχι. Οι Γερμανοί πολίτες γνωρίζουν ακριβώς τι συμβαίνει, γιατί, τόσο εμείς όσο και διάφορα άλλα έντυπα ανέδειξαν το θέμα, ότι αυτά τα χρήματα πηγαίνουν στις τράπεζες, όχι στους πολίτες. Τα αποτελέσματα φαίνονται στους δρόμους: όλο και περισσότεροι πεινούν, κάποιοι κόβουν ξύλα γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν για θέρμανση. Όχι, οι Γερμανοί δεν πιστεύουν κάτι τέτοιο. Πιστεύουν ότι καταλήγουν στις τράπεζες και στο χρεοκοπημένο κράτος και ίσως σε διοικήσεις που δεν μπόρεσαν να τα διαχειριστούν στο παρελθόν».
– Είναι μια σημαντική εξέλιξη, γιατί αρχικά η ελληνική κρίση αποτυπωνόταν διαφορετικά στα γερμανικά ΜΜΕ.
«Δεν νομίζω ότι αποτυπωνόταν εντελώς διαφορετικά. Εμείς, μια εφημερίδα ταμπλόιντ, καταδείξαμε “κακώς κείμενα”, όπως την κατάσταση στο δημόσιο τομέα, ότι δημόσιες εταιρείες πλήρωναν μπόνους πέρα από τη φαντασία κάθε Γερμανού… Θα συμφωνήσω ότι υπήρξαν κάποιες γενικεύσεις από την πλευρά μας στην αρχή της κρίσης. Προβάλαμε ίσως το δημόσιο τομέα περισσότερο από όσο έπρεπε ως παράδειγμα για το τι συνέβαινε σε όλη τη χώρα. Σε αυτό το σημείο θα συμφωνήσω».
– Στην Ελλάδα μας επισκέπτονται διαρκώς αξιωματούχοι από τις Βρυξέλλες και τη Γερμανία, οι οποίοι μεταφέρουν υποδείξεις για την πολιτική που θα ακολουθήσει η ελληνική κυβέρνηση. Πολλοί στην Ελλάδα αναφέρονται σε ένα είδος ύπατης αρμοστείας. Πώς θα το σχολιάζατε;
«Για ποιο πράγμα μιλάτε; Αυτοί είναι ανεξάρτητοι. Δεν έχει έρθει κανείς από το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, κανείς από την καγκελαρία. Είναι εκπρόσωποι της τρόικας. Πρέπει να καταλάβετε ότι η Γερμανία έχει κάνει πολλά για να βοηθήσει την Ελλάδα και να τη χρηματοδοτήσει. Συμφωνώ ότι ήταν λανθασμένη η πολιτική, αλλά θα πω επίσης ότι αν η Γερμανία δεν έδινε τα χρήματα τα τελευταία χρόνια, για παράδειγμα, η κατάσταση θα ήταν πολύ χειρότερη. Γνωρίζω ότι είναι δύσκολο να πιστέψουν οι Έλληνες ότι δεν υπάρχει “πιο κάτω”, αλλά υπάρχει. Εάν το καλοκαίρι είχαν αποφασίσει να εγκαταλείψουν την ευρωζώνη ή οι Γερμανοί δεν είχαν δώσει τα χρήματα, η ανεργία θα ήταν πιο υψηλή και η κατάσταση πιο δραματική».
– Πιστεύετε λοιπόν ότι το μνημόνιο πρέπει να συνεχίσει να εφαρμόζεται παρά την κρίση;
«Γι’ αυτό η Ελλάδα χρειάζεται ακόμα βοήθεια. Συμφωνώ, όμως, ότι πρέπει να αλλάξει η δημοσιονομική πολιτική της Ελλάδας. Η χώρα δεν μπορεί να αντέξει αυτή την κατάσταση πια. Οι Ευρωπαίοι πρέπει να το αντιληφθούν και νομίζω πως το έχουν αντιληφθεί. Περιμένω ένα νέο κούρεμα στο τέλος του χρόνου ή το φθινόπωρο, μετά τις γερμανικές εκλογές. Αναμένω και ένα πακέτο ανάπτυξης κάποια στιγμή».
– Ποια είναι η προσωπική σας άποψη για τον Αλέξη Τσίπρα; Δεν είναι πολύς καιρός που, αναφερόμενος στον ΣΥΡΙΖΑ, υπογράψατε ένα άρθρο με τίτλο «Κομμουνιστές, αντισημίτες και ημιεγκληματίες: Θα κυβερνήσουν αυτοί οι ακραίοι σύντομα την Ελλάδα;»…
«Δεν σχολιάζω τίποτε για τον Αλέξη Τσίπρα. Από την πλευρά του, ο Τσίπρας είναι ένας ταλαντούχος πολιτικός-οι ομιλίες του, η δράση του όλο αυτό τον καιρό… Φοβάμαι όμως ότι το επόμενο βήμα μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνο για την Ελλάδα. Τι θα γίνει αν έρθει ο Τσίπρας στην εξουσία και οι πολίτες διαπιστώσουν ότι η πολιτική του δεν τους βγάζει από το χάος; Πραγματικά, φοβάμαι τι θα γίνει στο κέντρο της Αθήνας και πως θα επηρεάσει τη Χρυσή Αυγή. Πρέπει να προσέχει τι λέει. δεν είναι εύκολο να βγείτε από την κρίση, όχι τόσο εύκολο όσο λέει στους Έλληνες ψηφοφόρους».
– Τι σκέφτεστε για τα πρόσφατα περιστατικά βίας στην Ελλάδα- τις ριπές Καλάσνικοφ στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας, τη μολότοφ στο σπίτι του αδελφού του κυβερνητικού εκπροσώπου;
«Θεωρώ ότι ανέκαθεν υπήρχε ο κίνδυνος η διαμαρτυρία να γίνει πιο εκρηκτική. Εξεπλάγην και όταν σκοτώθηκε εκείνοι οι τρεις άνθρωποι στην τράπεζα. Τότε, όλοι περιμέναμε ότι η βία θα εξαπλωθεί στην Ελλάδα. Κατόπιν, όμως, νομίζω ότι οι άνθρωποι κουράστηκαν με αυτό. Όταν έχεις τέτοιο ποσοστό ανεργίας, υπάρχει πάντα ο φόβος τα πράγματα να παρεκτραπούν και οι άνθρωποι να καταφύγουν σε πιο ριζοσπαστικούς τρόπους αντίδρασης. Δεν γνωρίζω αν θα συμβεί, αλλά σίγουρα θα μπορούσε να συμβεί.
Αγαπώ την Ελλάδα και ειδικά τους ανθρώπους της. Έχω κάνει πολλούς φίλους, έκανα διακοπές εδώ. (…) Συζητούσαμε τα προβλήματα και μου ασκούσαν κριτική. Είναι καλό αυτό, πρέπει να γνωρίζουμε τι αντίκτυπο έχει η δουλειά μας. Εάν ανατρέξω σε όλα τα ρεπορτάζ που κάναμε, σίγουρα υπήρξαν κάποιοι τίτλοι που ήταν πολύ σκληροί. Για παράδειγμα, όπως είπα στην αρχή, η πολύ μεγάλη έμφαση στο δημόσιο τομέα».
