Ο Τάκης Οικονόμου, ο οποίος σε λίγες μέρες από τώρα θα γίνει παππούς, αποφάσισε να ξεκινήσει απεργία πείνας.

Κι αυτό, γιατί θέλει να διαμαρτυρηθεί για την κατάσταση, που επικρατεί στην εταιρεία Αλουμίνιον της Ελλάδος.

«Μας εκβιάζουν να δεχτούμε μείωση του εργατικού κόστους, σε μία εταιρεία κερδοφόρα που ετοιμάζεται να ανεβάσει την παραγωγή της. Για να μας διασπάσουν, λένε σε όσους πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν ότι, αν δεν τελειώσουν οι διαπραγματεύσεις, δεν θα τους καταβάλουν το εφάπαξ» δηλώνει χαρακτηριστικά στην Εφημερίδα των Συντακτών ο 48χρονος εργαζόμενος.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο στόχος του είναι να μη γυρίσουν κάποια στιγμή τα παιδιά του και τον ρωτήσουν τι έκανε όταν η χώρα κατεδαφιζόταν κι εκείνος δεν έχει τι να τους απαντήσει.

Όπως λέει, «επέλεξα αυτή τη στάση διαμαρτυρίας για να σπάσω τη σιωπή, που επιβάλλουν τα μέσα ενημέρωσης γύρω από την εταιρεία».

Στην 8η ημέρα απεργίας πείνας, ο κύριος Οικονομόπουλος παρακοκολουθείται καθημερινά από γιατρούς, ενώ έχει εγκατασταθεί στο γραφείο του σωματείου.

Η εφημερίδα αναφέρει ότι η συμπαράσταση είναι έκδηλη από αρκετές πλευρές, καθώς τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, όσο και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η Αντιφαστιστική Κίνηση Λιβαδειάς αλλά και συνάδελφοί του, από όλους τους χώρους, συσπειρώνονται γύρω του.

Το μεγάλο παράπονο του κυρίου Οικονόμου είναι από την ιδιοκτησία της εταιρείας. Όπως υποστηρίζει στο συντάκτη της εφημερίδας, «Ο Μυτιληναίος αξιοποιεί πλήρως την αντεργατική νομοθεσία των μνημονίων. Αυτό, που πρέπει να καταλάβει, είναι πως αυτού του είδους οι βιομηχανικές μονάδες δεν κλείνουν ποτέ λόγω εργατικού κόστους. Χρειάζεται εξειδικευμένους εργάτες, δεν μπορεί να ανακυκλώνει φτηνούς εργαζόμενους, όπως στα σούπερ μάρκετ».

Ο 48χρονος εργαζόμενος καταγγέλλει ότι, τα προηγούμενα χρόνια, ο ιδιοκτήτης της βιομηχανίας «την εποχή της τεράστιας κερδοφορίας του» δεν φρόντισε να μοιραστεί τίποτα με τους υπαλλήλους του.

Αναφέρει, μάλιστα, ότι τώρα, που παρουσιάστηκαν οικονομικές δυσκολίες, γίνεται προσπάθεια να επωμιστούν οι εργαζόμενοι μέρος της οικονομικής ζημιάς, που υφίσταται η επιχείρηση.

Καταλήγει λέγοντας πως, ό,τι και αν συμβεί, οι εργαζόμενοι δεν θα επιτρέψουν να γίνει κάτι τέτοιο, αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Ε, λοιπόν, εγώ λέω: Δεν θα τους αφήσουμε».