Η ΔΕΗ έχει πρόβλημα. Και μάλιστα μεγάλο. Αυτό δεν το λέμε εμείς αλλά όσοι καλούνται να βγάλουν την κομβικής σημασίας εταιρεία από το αδιέξοδο. Την Τετάρτη παρουσιάστηκε το πλάνο διάσωσης της ΔΕΗ, με ένα πακέτο 500 εκατ. ευρώ. Η εισήγηση του νέου προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της επιχείρησης, Γιώργου Στάσση προς το ΔΣ της Επιχείρησης την Παρασκευή περιλαμβάνει πολλά και διάφορα.

Μεταξύ άλλων, αλλάζει η τιμή της κιλοβατώρας, ανάλογα με την κατανάλωση, ενώ μειώνεται η συνέπεια της έκπτωσης που είχαν οι καταναλωτές από το 10% στο 5%. Δηλαδή όσοι ήταν καλοπληρωτές και εξοφλούσαν το τιμολόγιο στην ώρα τους, πλέον θα βλέπουν στο μισό το προνόμιο της έκπτωσης που είχαν.

Η εταιρεία, σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, σχεδιάζει να δημιουργήσει νέα κίνητρα για τους συνεπείς καταναλωτές στους επόμενους μήνες, στις αρχές του 2020. Μέχρι τότε τι γίνεται όμως;

Τη στιγμή που ο απλός καταναλωτής, ο συνεπής προς τις υποχρεώσεις του πολίτης, βλέπει να χάνει τη μικρή έκπτωση που απολάμβανε επειδή αποφάσιζε να μην είναι… στρατηγικός κακοπληρωτής της ΔΕΗ, μεγάλες εταιρείες συνεχίζουν ν’ απολαμβάνουν το μέτρο της έκπτωσης. Το παράδειγμα της Αλουμίνιον της Ελλάδος του Ομίλου Μυτιληναίου είναι χαρακτηριστικό: η εταιρεία έχει έκπτωση συνέπειας από τη ΔΕΗ της τάξεως το 15%, με αποτέλεσμα να προμηθεύεται ρεύμα κάτω του κόστους. Την ώρα που η ΔΕΗ δημιουργεί πακέτο διάσωσης για ν’ αποφύγει τα χειρότερα, συνεχίζει να μπαίνει μέσα πουλώντας ρεύμα στην Αλουμίνιον!

Η ασύμφορη σύμβαση προμήθειας

Η ΔΕΗ υπέγραψε το 2015 μία παντελώς ασύμφορη 5ετή σύμβαση προμήθειας με τον Όμιλο Μυτιληναίου με τιμή του Ηλεκτρικού Ρεύματος κάτω του κόστους της, γιατί ο Όμιλος Μυτιληναίου θα της έδινε μία προκαταβολή 100 εκατ. ευρώ, η προκαταβολή αυτή στην ουσία αφορούσε την αξία τους Ηλεκτρικού ρεύματος ενός έτους.

Με πρόχειρους υπολογισμούς η ΔΕΗ πλήρωσε τόκο 30% το χρόνο για κάθε χρόνο της πενταετίας, ενώ το δάνειο ήταν στην ουσία ενός έτους. Σημειώνουμε ότι για την απόφαση αυτή της ΔΕΗ, οι Υπηρεσίες της αρνήθηκαν να υπογράψουν εισήγηση προς το Δ.Σ. και εισηγητής ήταν μόνος του ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΔΕΗ, πρωτοφανής για τα δεδομένα της ΔΕΗ διαδικασία.

Ο ρόλος που έπαιξαν οι δημοπρασίες ΝΟΜΕ

Μην ξεχνάμε, επίσης, πως σε συνέντευξη που είχε δώσει στον ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΪ ο υπουργός Ενέργειας Κωστής Χατζηδάκης, λίγο μετά την ανάληψη του υπουργείου Ενέργειας και Περιβάλλοντος, ανέφερε πάρα πολύ εύστοχα ότι μια από τις αιτίες που έχει οδηγήσει τη ΔΕΗ να βρίσκεται σε αυτή την τραγική οικονομική κατάσταση, είναι οι δημοπρασίες ηλεκτρικής ενέργειας ΝΟΜΕ.

Να θυμίσουμε ότι το μέτρο των δημοπρασιών ΝΟΜΕ ξεκίνησε το 2016 με στόχο το άνοιγμα της λιανικής αγοράς. Το πρόβλημα δεν ήταν τόσο το ίδιο το μέτρο, όσο η μεθοδολογία υπολογισμού της τιμής εκκίνησής του, η οποία οδηγεί τη ΔΕΗ στο να μην καλύπτει ούτε καν τα μεταβλητά της κόστη. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι η ζημιά της ΔΕΗ από τις δημοπρασίες ΝΟΜΕ για το 2018 ήταν πάνω από 223 εκατ. ευρώ.

Η παραπάνω μεθοδολογία υπολογισμού της τιμής εκκίνησης των ΝΟΜΕ δεν ήταν όμως λάθος ή παράβλεψη, αλλά εσκεμμένη πράξη για να καλυφθούν οι ποινικές ευθύνες από άλλες ζημιογόνες πράξεις της ΔΕΗ υπό την προηγούμενη κυβέρνηση. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, η πιο σκανδαλώδης από τις ζημιογόνες αυτές πράξεις ήταν η σύναψη το 2016 της νέας σύμβασης προμήθειας ρεύματος με την Αλουμίνιον της Ελλάδος για την περίοδο 2016 έως 2020, σε τιμές κάτω του κόστους.

Για να καλυφθεί λοιπόν το γεγονός της πώλησης ρεύματος στην Αλουμίνιον σε τιμές κάτω του κόστους και για να αποφευχθούν ποινικές ευθύνες αλλά και τυχόν παρεμβάσεις από την Ε.Ε. για παράνομες κρατικές ενισχύσεις, παρουσιάστηκε αυτή η στρεβλή μεθοδολογία υπολογισμού του μεταβλητού κόστους της ΔΕΗ (για να δικαιολογηθεί δηλαδή ότι δήθεν δεν πουλάει στην Αλουμίνιον κάτω του κόστους), την οποία όμως η ΔΕΗ βρήκε εν συνεχεία μπροστά της. Έτσι η ζημιά της δεν ήταν μόνο τα 160 εκατομμύρια ευρώ της σύμβασης με την Αλουμίνιον για την περίοδο 2016-2020 αλλά και πολλές άλλες εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ από τις δημοπρασίες ΝΟΜΕ.

«Η ΔΕΗ παράγει ρεύμα και το πουλά σε ανταγωνιστές της σε τιμή κάτω του κόστους παραγωγής», είχε πει εύστοχα ο Κωστής Χατζηδάκης.