Ο Τζίμι Λίπερτ Θάιντεν ζει στις ΗΠΑ και χρειάστηκε να περιμένει 42 ολόκληρα χρόνια για να αγκαλιάσει τη βιολογική του μητέρα. «Σε αγαπάω πολύ», της είπε ενώ βρισκόταν στην αγκαλιά της.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα του Associated Press, η Maria Angelica Gonzalez από τη Χιλή έφερε στον κόσμο ένα αγόρι το 1981. Ενώ κρατούσε το νεογέννητο στην αγκαλιά της, οι γιατροί της το πήραν από τα χέρια για να το βάλουν σε θερμοκοιτίδα, καθώς είχε γεννηθεί πρόωρα. Το ιατρικό προσωπικό της είπε να αποχωρήσει από το νοσοκομείο, όμως όταν επέστρεψε να παραλάβει το μωρό, της ανέφεραν ότι αυτό είχε πεθάνει και και ότι δεν υπήρχε κάτι για να θάψει.

«Πώς αγκαλιάζεις κάποιον με τρόπο που να αναπληρώνει 42 χρόνια αγκαλιών;», ανέφερε ο ίδιος.

Το ταξίδι της επανένωσης των δύο ξεκίνησε τον Απρίλιο. Ο Jimmy Lippert Thyden πήρε αφορμή από τη δημοσιοποίηση ιστοριών με υιοθετημένα παιδιά, που είχαν γεννηθεί στη Χιλή και βρήκαν τους βιολογικούς τους συγγενείς, με τη βοήθεια της ΜΚΟ Nos Buscamos.

«Τα χαρτιά της υιοθεσίας μου αναφέρουν ότι δεν είχαν εν ζωή συγγενείς. Έμαθα τους τελευταίους μήνες ότι έχω μαμά και τέσσερις αδελφούς και μια αδελφή», είπε σε συνέντευξη που έδωσε από το Άσμπερν της Βιρτζίνια όπου εργάζεται ως δικηγόρος υπεράσπισης ποινικού δικαίου.

Η Nos Buscamos συνεργάζεται εδώ και δύο χρόνια με την πλατφόρμα MyHeritage, η οποία παρέχει δωρεάν κιτ εξέτασης DNA σε υιοθετημένους και σε άτομα, για τα οποία υπάρχουν υποψίες ότι αποτελούν θύματα εμπορίας παιδιών, στη Χιλή.

Το δείγμα DNA του Thyden ταίριαξε με αυτό του πρώτου του ξαδέρφου, ο οποίος χρησιμοποιούσε επίσης την ίδια πλατφόρμα, ενώ επιβεβαiώθηκε ότι είναι 100% από τη Χιλή. Ο Thyden έστειλε στον ξάδερφό του τα χαρτιά υιοθεσίας του, τα οποία περιλάμβαναν τη διεύθυνση της βιολογικής του μητέρας καθώς και το όνομα Maria Angelica Gonzalez.

Τελικά, απεδείχθη ότι η συγκεκριμένη γυναίκα ήταν η μητέρα του, ενώ ο ξάδερφός του τον βοήθησε να έρθουν σε επαφή.

Δεκάδες χιλιάδες μωρά απήχθησαν την περίοδο 1970-80

Η οργάνωση Nos Buscamos εκτιμά ότι δεκάδες χιλιάδες παιδιά απομακρύνθηκαν από τις οικογένειές τους τις δεκαετίες του 1970 και του 1980 επί διακυβέρνησης του Αουγκούστο Πινοσέτ και δόθηκαν για υιοθεσία μετά από έρευνες στα διαβατήρια που εκδόθηκαν για παιδιά που έφυγαν από τη χώρα και δεν επέστρεψαν ποτέ.

«Η πραγματική ιστορία είναι ότι τα έκλεψαν από φτωχές οικογένειες, φτωχές γυναίκες που δεν γνώριζαν πώς να προστατευθούν», λέει ο επικεφαλής της οργάνωσης, η οποία έχει καταφέρει να επανενώσει πάνω από 450 οικογένειες.

Μία από αυτές είναι η οικογένεια του Θάιντεν, ο οποίος ταξίδεψε στη Χιλή μαζί με την γυναίκα του και τις δύο κόρες του για να τους γνωρίσει.

Η στιγμή ήταν πολύ συγκινητική με τον Θάιντεν να μπαίνει στο σπίτι της μητέρας του όπου έγινε δεκτός με 42 μπαλόνια, τα οποία και έσκασαν, καθώς το καθένα σηματοδοτούσε μια χαμένη χρονιά, πριν την επανένωση.

Ο Thyden θυμάται τα πρώτα λόγια της μητέρας του: «Γιε μου, δεν έχεις ιδέα πόσο πολύ έκλαψα για σένα. Πόσες νύχτες έμεινα ξύπνια, προσευχόμενη στο Θεό να με αφήσει να ζήσω αρκετά, ώστε να μάθω τι σου συνέβη».

Χαρακτηρίζει τον εαυτό του τυχερό καθώς όπως λέει τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι χειρότερα καθώς «κάποιοι ανακαλύπτουν λεπτομέρειες για την προέλευσή τους που δεν θα ήθελαν να γνωρίζουν»

Οι θετοί γονείς του 42χρονου τον υποστήριξαν να κάνει αυτό το ταξίδι, για να επανενωθεί με τους χαμένους συγγενείς του, αλλά όπως είπαν ήταν «άθελά τους θύματα» ενός εκτεταμένου δικτύου παράνομων υιοθεσιών, «παλεύοντας» με την πραγματικότητα της κατάστασης.