Χρηματοκιβώτιο, το οποίο είχε παραμείνει κλειστό επί δεκαετίες, κατάφερε να ανοίξει ένας Καναδός, σε ένα μικρό μουσείο, με την πρώτη του προσπάθεια.

Πιθανώς ήταν η τύχη του πρωτάρη, πάντως ο Stephen Mills, που επισκεπτόταν το μουσείο Vermilion Heritage Museum με την οικογένειά του, είπε να δοκιμάσει την τύχη του και τα κατάφερε μια χαρά.

Οι υπεύθυνοι του μουσείου, στην Αλμπέρτα του Καναδά, είχαν επιχειρήσει πολλές φορές να ανοίξουν το χρηματοκιβώτιο, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Κι έτσι αυτό παρέμενε κλειστό από τη δεκαετία του ’70.

Το μουσείο φιλοξενεί συλλογή αντικειμένων από την ιστορία του Vermilion, μιας πόλης περίπου 4.000 κατοίκων.

Ο Mills το επισκέφθηκε με την οικογένειά του στη διάρκεια ολιγοήμερων διακοπών, τον Μάιο. «Όταν πάμε κάμπινγκ, κάθε καλοκαίρι, έχουμε πια μάθει πως κάθε μικρή πόλη, όπου κι αν είσαι, έχει κάτι να σου προσφέρει» είπε στο BBC. Ο εθελοντής Tom Kibblewhite τους ξενάγησε στους χώρους του μουσείου.

Ένα από τα εκθέματα ήταν το χρηματοκιβώτιο, το οποίο αρχικά βρισκόταν στο ξενοδοχείο Brunswick της πόλης, με λειτουργία από το 1906. Πιστεύεται πως το χρηματοκιβώτιο είχε αγοραστεί το 1907. Πάντως δωρίστηκε στο μουσείο στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν το ξενοδοχείο άλλαξε χέρια και ανακαινίστηκε.

Το μουσείο είχε απευθυνθεί σε πολλούς ειδικούς για να το ανοίξουν, δοκίμασε τυχαίους συνδυασμούς, επικοινώνησε μέχρι και με πρώην εργαζόμενους στο ξενοδοχείο. Αλλά κανείς δεν τα είχε καταφέρει. Ο κωδικός είχε χαθεί στα χρόνια και κανείς δεν μπορούσε να τον πετύχει. Και το περιεχόμενο του χρηματοκιβωτίου παρέμενε μυστήριο.

Όπως η οικογένεια Mills, έτσι κι άλλοι επισκέπτες είχαν επιχειρήσει να το ανοίξουν αλλά δεν το πέτυχαν.

«Είπα στον κ. Kibblewhite: Αυτό είναι σαν χρονοκάψουλα, δεν ξέρετε καν τι έχει μέσα!» αφηγείται ο Mills. Παρατήρησε πως οι αριθμοί ήταν από 0 έως 60 και αποφάσισε να δοκιμάσει στην τύχη το 20-40-60. «Συνηθισμένος συνδυασμός, γυρνάς, πατάς το χερούλι και… άνοιξε! Ήταν προφανές πως δεν είχε ανοίξει για καιρό, γιατί έπεσε σκόνη μέσα από τον μηχανισμό του κλειδώματος» περιγράφει.

Ο «θησαυρός» πάντως δεν ήταν κάτι πολύ εντυπωσιακό ή συναρπαστικό, ήταν μόνο μία απόδειξη πληρωμής και τμήμα δελτίου παραγγελίας από ένα εστιατόριο, με ημερομηνία στα τέλη του ’70. Η παραγγελία περιλάμβανε ένα μπέργκερ με μανιτάρια έναντι 1,5 δολαρίου Καναδά και ένα πακέτο τσιγάρα, που έκανε ένα δολάριο Καναδά.

«Δεν έχουν καμία αξία αλλά για μας έχουν μεγάλο ενδιαφέρον τα περιεχόμενα του χρηματοκιβωτίου. Μας δίνουν μια ιδέα του πώς ήταν τα πράγματα το 1977 και 1978» τόνισε ο Kibblewhite.