Με ισχυρή δόση αυτοσαρκασμού περιγράφει ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε τη ζωή του στο αναπηρικό καροτσάκι, στο οποίο καθηλώθηκε όταν τον Οκτώβριο του 1990 στη διάρκεια προεκλογικής του ομιλίας, δέχτηκε δύο σφαίρες στο πρόσωπο και τη σπονδυλική στήλη, από τον Ντίτερ Κάουφμαν, έναν άνθρωπο που αποδείχτηκε ψυχικά διαταραγμένος.
Σε συνέντευξη του στο γερμανικό περιοδικό «Capital» αποσπάσματα της οποίας δημοσιεύει το Έθνος της Κυριακής, ο κ. Σόιμπλε ομολογεί ότι το περιστατικό αυτό δεν τον έκανε σκληρότερο ή πικραμένο, ούτε τον καθιστά ηθικά ανώτερο.
«Έχω γίνει κάπως πιο ανθεκτικός απέναντι στις εξάψεις της καθημερινότητας» δηλώνει ο Σόιμπλε ενώ αναφέρεται και στη ράμπα την οποία διαθέτει το γερμανικό κοινοβούλιο.
«Είναι κουραστικό να την ανέβεις. Συνήθως με συνοδεύει ένας αστυνομικός που κρατά μακριά τους φωτογράφους, αλλά όταν κάποιος επιμένει, τότε παύω να είμαι φιλικός. Οι φωτογραφίες είναι απλώς ανόητες. Αποτυπώνουν τον κόπο που καταβάλλω και βλέποντας τις θα πει κάποιος: πω πω τι δύσκολα που είναι για τον Σόιμπλε».
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δεν είχε κρύψει ποτέ ότι η δολοφονική απόπειρα εναντίον του άλλαξε τη ζωή του, όχι μόνο στις καθημερινές του δραστηριότητες αλλά και σε ό,τι αφορά στις πολιτικές του φιλοδοξίες.
Τότε έλεγε ότι οι Γερμανοί δύσκολα θα αποδεχτούν έναν ανάπηρο καγκελάριο. Δεν χρειάστηκε να το διαπιστώσει, αφού το σκάνδαλο χρηματοδότησης του CDU και η Άγκελα Μέρκελ φρόντισαν να του στερήσουν τη δυνατότητα να θέσει υποψηφιότητα για την καγκελαρία.
Ο Βόλφγκανκ Σόιμπλε βλέπει και θετικές πλευρές στην κατάσταση του, λέγοντας ότι ειδικά στο θέμα κρίσης χρέους της ευρωζώνης «η επίγνωση ότι τα πάντα μπορούν να ανατραπούν σε ένα δευτερόλεπτο σε κάνει πιο χαλαρό», ενώ καταλήγει ότι «Όλοι οι άνθρωποι είναι ανάπηροι, εμείς απλώς το γνωρίζουμε».
