Τα πλήγματα του Ισραήλ σε ιρανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις από την Παρασκευή -συμπεριλαμβανομένων αρκετών πυρηνικών εγκαταστάσεων- έφεραν ξανά στην επιφάνεια ερωτήματα σχετικά με το πόσο εφικτό θα ήταν να καταστραφεί το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Μια έκθεση του Μαρτίου από το Royal United Services Institute δείχνει ότι δεν θα ήταν εύκολο.
Θα απαιτούσε σημαντική δύναμη πυρός και βοήθεια από τις ΗΠΑ, και ακόμη και αυτή η κοινή προσπάθεια μπορεί να αντιμετωπίσει προκλήσεις στη διείσδυση στις βασικές εγκαταστάσεις εμπλουτισμού πυρηνικών καυσίμων του Ιράν, οι οποίες είναι σκόπιμα θαμμένες βαθιά κάτω από το έδαφος.
Αυτές οι προκλήσεις και ο κίνδυνος κλιμάκωσης της σύγκρουσης με μια τέτοια επιθετική ενέργεια είναι ο λόγος για τον οποίο θα πρέπει να παραμείνει «επιλογή έσχατης ανάγκης», προειδοποιεί η έκθεση, σύμφωνα με το CNN.
Η κύρια εγκατάσταση πυρηνικού εμπλουτισμού στη Νατάνζ επλήγη από το Ισραήλ, αλλά είναι άγνωστο σε ποιο βαθμό τα ισραηλινά όπλα θα μπορούσαν να φτάσουν στις θαμμένες στο έδαφος εγκαταστάσεις.
Δεν είναι γνωστό πόσο ακριβώς βαθύς είναι ο υπόγειος εξοπλισμός εμπλουτισμού στη Νατάνζ, αν και ορισμένες εκτιμήσεις τον τοποθετούν σε βάθος 8 μέτρων.
Το Ισραήλ πιστεύεται ότι διαθέτει μόνο βόμβες που μπορούν να διεισδύσουν σε βάθος περίπου 6 μέτρων, ανάλογα με τη σύσταση της γης και το πόσο σκληρυμένο σκυρόδεμα μπορεί να βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια, αναφέρει η έκθεση.
Η δεύτερη βασική εγκατάσταση εμπλουτισμού του Ιράν – το εργοστάσιο Φόρντοου – πιστεύεται ότι βρίσκεται ακόμη πιο βαθιά.
Αν και το βάθος του είναι επίσης άγνωστο, οι εκτιμήσεις τοποθετούν τις εγκαταστάσεις του Φόρντοου στα 80 με 90 μέτρα. Σύμφωνα με την έκθεση, δεν θα ήταν προσβάσιμες ούτε από τις βόμβες διείσδυσης μαζικού πυρομαχικού GBU-57 των ΗΠΑ, οι οποίες φτάνουν μόνο σε βάθος περίπου 60 μέτρων.
Και η GBU-57 μπορεί να παραδοθεί μόνο από τα stealth βομβαρδιστικά B-2 της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας, κάτι που το Ισραήλ δεν διαθέτει – ακόμη και αν οι ΗΠΑ του έδιναν τις βόμβες.
Ακόμη και με τις μεγαλύτερες βόμβες, το Ιράν έχει άλλους τρόπους να προστατεύσει τις εγκαταστάσεις του, αναφέρει η έκθεση.
«Για παράδειγμα, μια θαμμένη εγκατάσταση που έχει δωμάτια που συνδέονται μεταξύ τους με μακρά στενά φρεάτια με πολλαπλά σύνολα από πόρτες προστασίας από έκρηξη και πολλαπλά εξωτερικά σημεία εισόδου και εξόδου θα ήταν πολύ πιο δύσκολο να εγγυηθεί την καταστροφή της από μια θαμμένη εγκατάσταση που έχει ένα μόνο μεγάλο σπήλαιο και/ή ένα μόνο φρεάτιο εισόδου και εξόδου», αναφέρει η έκθεση.
