Μια νοσοκόμα αποκάλυψε γιατί δεν πρέπει να φοβάστε ότι θα πεθάνετε, περιγράφοντας λεπτομερώς όλα όσα σας συμβαίνουν… ενόψει του θανάτου σας. Η 41χρονη Julie McFadden εργάζεται στο Λος Άντζελες και έχει εκατομμύρια followers στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μοιράζοντας γνώσεις, για να βοηθήσει στην περίοδο κατά την οποία έρχεται το τέλος της ζωής.
Σε ένα πρόσφατο βίντεο στο YouTube με τίτλο: «Γιατί δεν πρέπει να φοβάσαι τον θάνατο», η ειδικός υγείας εξήγησε ότι το σώμα έχει ενσωματωμένους μηχανισμούς που «κλείνουν», όταν πρόκειται να πεθάνεις, για να κάνει τη διαδικασία «ειρηνική».
«Δεν φοβάμαι τον θάνατο, κι εδώ είναι η επιστήμη πίσω από αυτό. Το σώμα μας βιολογικά μας βοηθά να πεθάνουμε. ‘Ετσι είναι αυτό που έχω δει και έχω μάθει ως νοσοκόμα όλα αυτά τα χρόνια – το σώμα μας είναι κυριολεκτικά φτιαγμένο, για να πεθάνει», είπε.
Η νοσοκόμα, που εργάζεται σε μονάδες φροντίδας/κέντρα περίθαλψης ηλικιωμένων, αποκάλυψε ότι τα σώματα «κλειδώνουν» σιγά-σιγά έξι μήνες πριν από τον θάνατο, καθώς τα άτομα που πλησιάζουν στο τέλος της ζωής τους αρχίζουν «να τρώνε και να πίνουν λιγότερο, καθώς και να κοιμούνται περισσότερο».
«Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή τα επίπεδα ασβεστίου στο σώμα αυξάνονται, με συνέπεια το άτομο να κοιμάται περισσότερο», διευκρίνισε. «Βιολογικά, όταν το σώμα γνωρίζει ότι πλησιάζει προς το τέλος της ζωής, αυτοί οι μηχανισμοί σβήνουν. Έτσι, το άτομο συνήθως δεν αισθάνεται πείνα και δίψα, κάτι που βοηθά το σώμα να σβήσει αργά».
Στη συνέχεια εξήγησε ότι ο λόγος που ο επικείμενος θάνατος τρομάζει τα αγαπημένα πρόσωπα του ηλικιωμένου είναι επειδή η αντίληψή μας είναι στρεβλή για το τι συμβαίνει, ενώ στην πραγματικότητα ο ετοιμοθάνατος συνήθως δεν υποφέρει.
«Βλέπεις πώς περνούν αυτή την περίοδο, αλλά επειδή δεν βρίσκεσαι στο δικό τους σώμα, που πεθαίνει, μπορεί να τη νιώθεις πολύ τρομακτική και να σκέφτεσαι ότι υποφέρουν. Ωστόσο, όταν κάποιος βρίσκεται σε ένα σώμα που πεθαίνει, είναι φυσικό το να μην τρώει και να μην πίνει όπως πρώτα». Η νοσοκόμα McFadden πρόσθεσε ότι ο θάνατος που προκαλείται από ασθένειες ή τραυματισμούς είναι διαφορετικός, καθώς θα μπορούσε να κάνει τον θάνατο πιο άβολο, ενώ ο θάνατος από μόνος του δεν ήταν επώδυνος…
«Υπάρχουν στιγμές που η ασθένεια που βιώνει ένα άτομο μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα και είναι πιο δύσκολος ο θάνατος (από κάποια συγκεκριμένη ασθένεια), αλλά η διαδικασία που περνά το σώμα όταν οδεύει προς τον θάνατο στην πραγματικότητα βοηθά τον ετοιμοθάνατο», μοιράστηκε.
Η ίδια συνέχισε δηλώνοντας ότι πολλές φορές κατά τη διάρκεια της φροντίδας της σε έναν ετοιμοθάνατο ασθενή δεν χρειαζόταν να χορηγήσει παυσίπονα, επειδή «ήταν απολύτως άνετος», προσθέτοντας ότι ο ίδιος ο θάνατος ήταν ακόμη και «παρηγορητικός», γιατί το σώμα απελευθερώνει ενδορφίνες, όταν αφήνεις την τελευταία σου πνοή.
«Το σώμα πηγαίνει σιγά-σιγά σε κάτι που ονομάζεται κέτωση, η οποία απελευθερώνει ενδορφίνες. Αυτές οι ενδορφίνες εξασθενούν τον πόνο και επίσης δίνουν μια αίσθηση ευφορίας, ώστε να αισθάνεται το άτομο καλά», είπε. «Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους δεν φοβάμαι τον θάνατο… [συμπεριλαμβανομένων] βιολογικών, μεταβολικών και φυσιολογικών πραγμάτων, που συμβαίνουν στο σώμα και με παρηγορούν, πραγματικά, αληθινά».
