Για πολλούς η ορεινή Φωκίδα χαρακτηρίζεται και ως η «Ελβετία» της Ελλάδας με την άγρια και την πρωτόγνωρη ομορφιά που συναντά κανείς σε απόσταση μόνο λίγων ωρών από την Αττική.

Εκεί, ανάμεσα στις οροσειρές της Οίτης, της Γκιώνας και των Βαρδουσίων η φύση φαίνεται να έχει προικίσει αφειδώς την περιοχή με καταρράκτες και αμέτρητους παραποτάμους, γάργαρα νερά και καταπράσινες πλαγιές με ελατοδάση μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι. Σε αυτό το προικισμένο μέρος της Ελλάδας συναντά κανείς πραγματικά διαμαντάκια. Ο λόγος για τα γραφικά χωριά της περιοχής, τα οποία αποτελούν πραγματική έκπληξη για όσους τα ανακαλύψουν.

Ανάμεσά τους και ο Αθανάσιος Διάκος, ένα χωριό σε υψόμετρο 1.050 μέτρων στις ανατολικές πλαγιές των Βαρδουσίων, στην καρδιά της Ρούμελης. Μέχρι το 1959 ονομαζόταν Άνω Μουσουνίτσα.

Στην πλατεία του χωριού συναντάται ο επιβλητικός ανδριάντας του ήρωα, που προστέθηκε ως σημείο αναφοράς του χωριού το 1922 από τον Πλαστήρα, με αφορμή την επέτειο των 100 χρόνων από την Επανάσταση του 1821. Με αυτόν τον τρόπο τιμήθηκε η δράση κατοίκων του χωριού που συμμετείχαν στο σύνταγμα ευζώνων του Πλαστήρα, γνωστό και ως σειτάν ασκέρ, όπως ονομαζόταν από τους Τούρκους.

Στο ιστορικό μουσείο που λειτουργεί στο χωριό από το 2009, μπορεί κανείς να πάρει ένα δείγμα της ιστορικής και πολιτιστικής παράδοσης του τόπου. Για να προσεγγίσει κανείς τον Αθανάσιο Διάκο μπορεί να το κάνει είτε μέσω Άμφισσας και Λιδωρικίου, είτε μέσω Αμφίκλειας και Παύλιανης.

Και μπορεί το ορεινό γραφικό χωριό να έχει το όνομα του Αθανασίου Διάκου, ωστόσο γενέτειρα του ήρωα της Επανάστασης του ’21, είναι η ελατοσκέπαστη Αρτοτίνα Δωρίδας.