Ένα χωριό που ενδεχομένως δεν περίμενες να συναντήσεις στη Σκόπελο, είναι η Γλώσσα, καθώς μοιάζει περισσότερο με οικισμό ενός νησιού των Κυκλάδων. Τα λευκά σπίτια, τα χρωματιστά πορτοπαράθυρα, έχουν – θα λέγαμε – κάτι από Κυκλαδονήσι και είναι αυτό το χαρακτηριστικό που κάνει τη Γλώσσα, ξεχωριστή.
Βρίσκεται σε υψόμετρο 300 μέτρων, 200 μέτρων παραπάνω από τη χώρα της Σκοπέλου, και αποκαλείται στο διήγημα του Παπαδιαμάντη «Η Νοσταλγός» ως «ψηλό χωριό», λόγω του υψομέτρου της. Συγκεκριμένα, είναι χτισμένη αμφιθεατρικά στο λόφο πάνω από το λιμάνι του Λουτρακίου, που είναι και το επίνειό της Γλώσσας.
Τα σπίτια της είναι διώροφα με μακεδονικές επιρροές, κεραμιδένιες στέγες και ξύλινα μπαλκόνια, ενώ στα γεμάτα σκαλιά καλντερίμια της μπορεί να συναντήσει κανείς ακόμη και γυναίκες με τοπικές, παραδοσιακές φορεσιές. Επιπλέον, οι κάτοικοι του οικισμού διατηρούν μέχρι σήμερα ήθη και έθιμα που ταξιδεύουν πίσω στο χρόνο.
Στα αδιαμφισβήτητα ατού της η ασύγκριτη θέα που απλώνεται μπροστά της και φτάνει από τη Σκιάθο μέχρι και την Εύβοια, στην οποία οφείλεται και ο χαρακτηρισμός ως το «μπαλκόνι της Σκοπέλου».
Δείτε τις φωτογραφίες
