Η Γερμανία πηγαίνει στο Μουντιάλ 2018 να υπερασπιστεί τον τίτλο που κατέκτησε στη Βραζιλία, για να φτάσει στις πέντε κατακτήσεις, όσες και η ομάδα που διέλυσε με 7-1 στα ημιτελικά της προηγούμενης διοργάνωσης. Εάν το σύνολο του Γιόακιμ Λεβ τα καταφέρει, τότε θα έχει πετύχει και κάτι ακόμη, που μόνο η «σελεσάο» και οι Ιταλοί έχουν πετύχει στον θεσμό: δύο σερί κατακτήσεις. Η εθνική Βραζιλίας πήρε σερί το τρόπαιο το 1958 και το 1962 και η εθνική Ιταλίας το 1934 και το 1938. Μάλιστα, η «ατζούρι» είναι και αυτοί που το κράτησαν για περισσότερο στην κατοχή τους, 16 ολόκληρα χρόνια, όντας οι μακροβιότεροι κάτοχοι. Και αυτό συνέβη γιατί λίγα χρόνια μετά τη διοργάνωση του 1938, ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και χρειάστηκαν άλλα 12 χρόνια για να μπουν ξανά οι ομάδες στα γήπεδα. Η πιο μαύρη στιγμή (κυριολεκτικά και μεταφορικά) του Μουντιάλ 1938 καταγράφηκε στις 12 Ιουνίου εκείνου του έτους, στον προημιτελικό μεταξύ Γαλλίας και Ιταλίας. Με τις δύο ομάδες να έχουν ως βασικό τους χρώμα το μπλε, κάποιος από τους δύο έπρεπε να φορέσει τη δεύτερη εμφάνιση. Αυτοί ήταν οι γείτονες. Θεωρητικά, ήταν να βάλουν άσπρα, όμως έπειτα από εντολή του Μπενίτο Μουσολίνι, οι παίκτες του Βιτόριο Πότσο φόρεσαν μαύρα, για να παραπέμπει στο φασιστικό κίνημα. Μάλιστα, τα πράγματα πήγαν να ξεφύγουν τελείως, όταν όλη η φιλοξενούμενη -τυπικά και ουσιαστικά- ομάδα έκανε μπροστά στο κατάμεστο Ολυμπιακό Στάδιο του Παρισιού φασιστικό χαιρετισμό. Το παιχνίδι έμελλε να λήξει με 3-1 για τους Ιταλούς, που πήραν και την πρόκριση, αλλά όλοι όσοι βρέθηκαν εκείνη την ημέρα στο γήπεδο, είχαν αρχίσει να καταλαβαίνουν τι πρόκειται να συμβεί τα επόμενα χρόνια στην Ευρώπη και κατ’ επέκταση σε όλον τον κόσμο. Οι παγκόσμιοι πρωταθλητές συνέχισαν την πορεία τους προς τον τίτλο, τον οποίον και κράτησαν στα χέρια τους για δεύτερη σερί διοργάνωση, μόνο που και για μεγάλο μέρος του ιταλικού λαού, οι σκηνές που συνόδευσαν αυτήν την επιτυχία, θα ήθελαν να μην είχαν συμβεί ποτέ. Ή, τουλάχιστον, με κάποιον μαγικό τρόπο να διαγράφονταν από την ιστορία. Η ιστορία, πάντως, είναι σαν τα γκολ: ό,τι γράφει, δεν ξεγράφει. Μπορεί να περιγραφεί λίγο διαφορετικά, μπορεί να εμπλουτιστεί με κάποια στοιχεία μυθοπλασίας, μπορεί και να αποτυπωθεί με λίγο διαφορετικά… χρώματα, όμως οι σελίδες του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1938 δεν μπορούν να αποτινάξουν από πάνω τους το μαύρο.