Το βράδυ της Πέμπτης η Μίλαν έμεινε στο 0-0 με την ΑΕΚ, αποδοκιμάστηκε από τους οπαδούς της, κατηγορήθηκε από τον Τύπο και είναι με κάθε επισημότητα σε κρίση. Την ίδια ώρα, στην άλλη πλευρά του Μιλάνο, περιμένουν το scontro diretto με τη Νάπολι για να δουν αν θα πατήσουν στην κορυφή της Serie A. Μερικές φορές οι αντιθέσεις είναι τόσο δυνατές, ώστε να εξηγούν μια χαρά και χωρίς πολλά λόγια το κλίμα που επικρατεί αυτή την στιγμή και το οποίο δεν έχει καμία σχέση με αυτό του καλοκαιριού. Ενα καλοκαίρι, το οποίο οι Νερατζούρι πέρασαν, σε αντίθεση με ό,τι συνηθίζουν, χωρίς μεγάλες κουβέντες αλλά με πολλή όρεξη για δουλειά. Οταν ο Ικάρντι ευστοχούσε στο πέναλτι την περασμένη Κυριακή και έδινε στην Ιντερ τη νίκη επί της Μίλαν, η κάμερα έπιασε τον Λουτσιάνο Σπαλέτι να πανηγυρίζει πιο έξαλλα από ποτέ. Ο 58χρονος τεχνικός μπορεί να μην είναι Ιντερίστα από μικρός αλλά ξέρει ότι αυτή η δουλειά είναι η μεγαλύτερη της καριέρας του και είναι αποφασισμένος να πετύχει. Τόσο αποφασισμένος, ώστε να νιώθει, μόλις λίγους μήνες μετά την υπογραφή του συμβολαίου του, πιο Νερατζούρο και από τους “θαμώνες” της Curva Nord. Αυτό, από μόνο του, δεν θα έλεγε πολλά, αν ο allenatore δεν έβαζε στην ίδια λογική και τους παίκτες του. Θέλοντας να εξηγήσει το πώς ο Σπαλέτι έχει καταφέρει μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να μετατρέψει σε ενθουσιασμό την κατάθλιψη που επικρατούσε μέσα και γύρω από την ομάδα, η Gazzetta dello Sport εστίασε σε τρεις τομείς. Ο ένας εξ αυτών, ήταν το να καταλάβουν όλοι πού βρίσκονται, πού ανήκουν και τι πρέπει να κάνουν για να παραμείνουν εκεί. «Είμαστε η Ιντερ, αυτό θα πρέπει να το έχουμε πάντα στο μυαλό μας. Είμαστε η Ιντερ, ένα από τα σπουδαιότερα κλαμπ του κόσμου», έλεγε και ξανάλεγε όλο το καλοκαίρι ο Λουτσιάνο, θέλοντας να το βάλει καλά στο μυαλό των παικτών του. Αρκεί αυτό, το να είσαι δηλαδή πωρωμένος με τη φανέλα που φοράς, για να κάνει τη διαφορά; Επειδή είμαστε στο ποδόσφαιρο του 2017-18, όχι. Για να κάνει τη διαφορά σε σχέση με την περσινή Ιντερ όμως, όταν οι παίκτες έδειχναν χαμένοι, άνευροι, επαγγελματίες με την κακή έννοια, φτάνει. Και αυτό είναι κάτι που το αναγνωρίζει ο κόσμος, με τα στοιχεία να δείχνουν ότι στα πρώτα τέσσερα εντός έδρας ματς της σεζόν έχουν κοπεί σχεδόν 240.000 εισιτήρια. Ούτως ή άλλως οι Νερατζούρι είναι συνήθως η ομάδα με τον μεγαλύτερο μέσο όρο εισιτηρίων στη Serie A αλλά φέτος το… παρακάνουν από το ξεκίνημα. Οπως το παρακάνει και ο Ικάρντι, ο οποίος χρειάζεται -επίσης με βάση τους αριθμούς- λιγότερες επαφές σε σχέση με οποιονδήποτε άλλο επιθετικό στην Ευρώπη για να στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Πιο σημαντικό κι από αυτό, είναι η διάθεση του αρχηγού να γυρίσει πίσω για να μαρκάρει, να καλύψει έναν συμπαίκτη του, να τρέχει γενικά όποτε χρειάζεται. Ισως επειδή κατάλαβε καλά αυτό που επαναλάμβανε μονότονα ο Σπαλέτι όλο το καλοκαίρι: Ο Αργεντίνος δεν είναι ο αρχηγός μιας ιταλικής ομάδας, είναι ο αρχηγός της Ιντερ. Και ο αρχηγός της Ιντερ πρέπει να σηκώσει κούπες για να είναι επιτυχημένος όταν θα έρθει η ώρα του απολογισμού. Αυτή η ώρα, προφανώς, αργεί, τόσο για τον Ικάρντι ατομικά όσο και για τους Νερατζούρι συνολικά αφού η σεζόν έχει πολύ δρόμο ακόμη, αλλά τουλάχιστον οι Μιλανέζοι δείχνουν να είναι στον σωστό δρόμο. Εχοντας μόλις μία ήττα από την αρχή του καλοκαιριού, αν υπολογίσουμε και τα φιλικά, και καμία στα επίσημα παιχνίδια της, η ομάδα του Σπαλέτι πραγματοποιεί το καλύτερο ξεκίνημα της (22 βαθμοί σε 24 ματς) από την σεζόν 2002-03 (τερμάτισε 2η) και έχει μπροστά της 90 λεπτά που μπορεί να την φέρουν και στην κορυφή. Το πίστευε κανείς όταν άρχιζε η Serie A; Οχι. Πιστεύει κανείς ότι μπορεί η Ιντερ να χτυπήσει όντως ή να πάρει το πρωτάθλημα φέτος; Μπορεί. Βασικά, επειδή η παλιά γενιά μπορεί πάντα να εξηγεί καλύτερα τα πράγματα, η ψυχολογία των Νερατζούρι αυτή την στιγμή μπορεί να αποτυπωθεί τέλεια μόνο μέσα από τα λόγια του Μάσιμο Μοράτι. «Η Νάπολι είναι πολύ δυνατή, φορμαρισμένη και ευχάριστη στο μάτι, ενώ την Γιουβέντους πρέπει πάντα να την φοβάσαι γιατί έχει τον χαρακτήρα και την ποιότητα για να αντιδράσει. Και η Ιντερ, όμως, είναι δυνατή και μετά το ντέρμπι με την Μίλαν μου φαίνεται πιο ομάδα. Ναι, μπορεί να στοχεύει στο scudetto αλλά ακόμη κι αν δεν είναι έτσι, αφήστε με να το σκέφτομαι έτσι μετά τη νίκη στο ντέρμπι», είπε ο ιστορικός πρόεδρος μετά τη νίκη στο Derby della Madonnina και είπε όλη την αλήθεια: Οι Ιντερίστι γουστάρουν για το πάθος που βλέπουν στην ομάδα τους, δεν έχουν πειστεί ακόμη ότι όλα δουλεύουν ρολόι αγωνιστικά, έχουν όμως εμπιστοσύνη στον προπονητή και -άρα- μπορούν να ονειρεύονται. Η Beneamata έχει δύο καλά φέτος: Πρώτον, δεν υπάρχει Ευρώπη αλλά μόνο ένα ματς την εβδομάδα. Δεύτερον, ο στόχος είναι η 4άδα και όχι το scudetto, άρα όσο είναι κοντά στην κορυφή έχει μόνο να κερδίσει και τίποτα να χάσει. Αυτή η λογική, βέβαια, δεν μπορεί να αντιπροσωπεύει 100% την Ιντερ ακριβώς επειδή μιλάμε για την Ιντερ, αλλά το κλαμπ είναι γενικά σε μια προσπάθεια αναδόμησης, ανασυγκρότησης και επιστροφής σε όλα τα επίπεδα, οπότε μάλλον αντιλαμβάνονται όλοι ότι χρειάζεται χρόνος για να γίνει αυτό. Κι όσο βλέπεις αποτελέσματα, είναι πολύ πιο εύκολο να κάνεις υπομονή και να στηρίζεις. Αυτά τα αποτελέσματα δεν έρχονται μόνο μέσα στο γήπεδο αλλά και έξω από αυτό. O ισολογισμός του 2015-16 είχε κλείσει με -59 εκατ. ευρώ, αυτός του 2016-17 με -24, τα έσοδα αυξήθηκαν κατά 33% και στην UEFA βλέπουν με ικανοποίηση ότι ένα κλαμπ που τιμωρήθηκε πριν δύο χρόνια για το Financial Fair Play, λειτουργεί ξανά σεβόμενο τους κανόνες αυτού και πείθοντας ότι είναι σε καλό δρόμο για να πάει προς την οικονομική εξυγίανση. Προς αυτή την κατεύθυνση, άλλωστε, είναι όλα τα πλάνα που γίνονται αυτή την στιγμή από τους Κινέζους της Suning, οι οποίοι είναι πολύ κοντά σε συμφωνία με τον δήμο του Μιλάνο για την αγορά μιας μεγάλης έκτασης πολύ κοντά στο Giuseppe Meazza. Μια έκταση, στην οποία η Ιντερ θέλει να φτιάξει ένα νέο προπονητικό κέντρο και γενικά, στην πάροδο του χρόνου, να κάνει κάτι αντίστοιχο αυτού που κάνει η Γιουβέντους στην Continassa, τον χώρο γύρω από το γήπεδο της. «Επειδή είμαι Ιντερίστα δεν είναι και ό,τι πιο ευχάριστο να πρέπει να πω ότι η Γιούβε ως κλαμπ είναι παράδειγμα προς μίμηση», έλεγε πέρυσι ο Χαβιέρ Ζανέτι σε μια εκδήλωση στην οποία είχε παρευρεθεί μαζί με τον Πάβελ Νέντβεντ και φέτος επανήλθε για να διαβεβαιώσει ότι «οι Κινέζοι βλέπουν σοβαρά την επένδυση τους στην Ιντερ, ο Ζιανγκ Τζιντόνγκ ενημερώνεται συνεχώς για τα πάντα, ο γιος του, Στίβεν Ζιανγκ, έχει μετακομίσει μόνιμα στο Μιλάνο και θέλω οι οπαδοί μας να πιστέψουν ότι δουλεύουμε πολύ καλά σε όλους τους τομείς ώστε να επιστρέψουμε στο επίπεδο του παρελθόντος, στο επίπεδο που πρέπει να βρίσκεται η Ιντερ». Για να γίνει πιο εύκολο αυτό, πάντως, χρειάζεται και η… άδεια της κινεζικής κυβέρνησης και όλα δείχνουν ότι θα είναι ευχάριστα τα νέα αφού η Suning -σύμφωνα με τα τελευταία ρεπορτάζ- είναι μία από τις εταιρίες στις οποίες θα δοθεί άδεια από το κράτος για σημαντικές επενδύσεις εκτός Κίνας. Αν αυτό επισημοποιηθεί εντός των ημερών, αφού στην Κίνα είναι επίκαιρο το θέμα και γίνονται οι σχετικές συζητήσεις, τότε ο Σπαλέτι θα μπορεί να περιμένει κάτι πιο δυνατό μεταγραφικά, αν όχι τον Ιανουάριο, σίγουρα το προσεχές καλοκαίρι. Ειδικά έχει εξασφαλιστεί η συμμετοχή στο Champions League. Και το «κάτι πιο δυνατό μεταγραφικά», αυτή την στιγμή οι Ιταλοί το μεταφράζουν με δύο λέξεις: Αρτούρο Βιδάλ. Ο Χιλιανός είναι το απωθημένο του Σπαλέτι και θα αποτελέσει βασικό στόχο αν οι Νερατζούρι επιστρέψουν στην κορυφαία διοργάνωση την επόμενη σεζόν. Για να γίνει αυτό, όμως, θα πρέπει η Ιντερ να διανύσει πολύ δρόμο ακόμη αφού έχουμε… 30 αγωνιστικές μπροστά μας. Θα πρέπει ο Σκρίνιαρ να επιβεβαιώσει στην πορεία ότι είναι τόσο καλός όσο δείχνει και δεν έχει κάνει απλά ένα καλό ξεκίνημα όπως, για παράδειγμα, ο Μουρίγιο πριν δύο χρόνια, θα πρέπει οι Βεσίνο να συνεχίσει να εξελίσσεται σε κάθε ματς, θα πρέπει ο Πέρισιτς να καταλάβει επιτέλους ότι είναι σε μεγάλη ομάδα και να διώξει μια και καλή τις σκέψεις για μεταγραφή, θα πρέπει ο Ικάρντι να συνεχίσει να εκτελεί με κάθε τρόπο, θα πρέπει γενικά η Ιντερ να κρατήσει όσα καλά έχει δείξει ως τώρα και να τα αυξήσει, όπως προβλέπει ο Αλεσάντρο Κοστακούρτα ότι θα κάνει, βασιζόμενος στο γεγονός ότι οι ομάδες του Σπαλέτι πάντα, από ένα σημείο κι έπειτα, παίζουν και ωραίο ποδόσφαιρο. Οι δικηγόροι του διαβόλου, βέβαια, θα πουν ότι θα πρέπει να συνεχιστεί και αυτή η τύχη που έχουν ως τώρα οι Νερατζούρι, αφού είδαν 8 φορές την μπάλα να σταματάει στα δοκάρια τους. Καμία άλλη ομάδα στην Ευρώπη δεν έχει σωθεί τόσες φορές από τα δοκάρια φέτος αλλά όποιος επιχείρησε να πει στον Σπαλέτι ότι είναι τυχερός, πήρε την εξής απάντηση: «Η τύχη είναι η επιβράβευση του ιδρώτα, της κούρασης, της δουλειάς και του επαγγελματισμού. Οσο περισσότερο δουλεύεις, τόσο πιο τυχερός είσαι. Ταλέντο είναι και το να ξέρεις να εκμεταλλεύεσαι την τύχη σου. Και στην πορεία θα δείτε ότι είμαι πολύ πιο τυχερός από όσο νομίζετε». Με δεδομένη την αγωνιστική κατάσταση της Νάπολι, μάλλον δεν είναι υπερβολικό ή κακό το να πει κάποιος ότι η Ιντερ θα χρειαστεί και λίγη τύχη το βράδυ του Σαββάτου. San Paolo vs San… Palo (δοκάρι), γράφουν οι Ιταλοί ενόψει του ντέρμπι κορυφής, με τους Νερατζούρι να έχουν ξεχάσει πότε νίκησαν τελευταία φορά εκεί σε αγώνα πρωταθλήματος. Βασικά, αυτό έγινε πριν 20 χρόνια, τέτοιες μέρες. 18 Οκτωβρίου 1997 έδειχνε το ημερολόγιο και 0-2 έδειχναν τα μάτριξ, με γκολ του Γκαλάντε και αυτογκόλ του Τουρίνι. Αν δείξουν κάτι τέτοιο και τώρα, το «Pazza Inter amala» θα γίνει το hit του Οκτωβρίου και το ενδιαφέρων σενάριο της φετινής Serie A θα αποκτήσει ακόμη καλύτερη πλοκή… Πηγή: gazzetta.gr