Την ύπαρξη μυστικής σύμβασης με την οποία ο έλεγχος της λειτουργίας των υπηρεσιών του δημοσίου έχει παραχωρηθεί σε πέντε πολυεθνικές και μια ελληνική εταιρεία ορκωτών λογιστών, καταγγέλλει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Λαφαζάνης.
Όπως υποστηρίζει, οι έξι εταιρείες «με βάση τις προδιαγραφές του νεοαποικιακού μνημονίου έχουν αναλάβει τον πλήρη σχεδόν έλεγχο της λειτουργίας του κράτους και του ευρύτερου δημόσιου τομέα».
Ο κ. Λαφαζάνης εκτιμά ότι οι εν λόγω πολυεθνικές είναι αναξιόπιστες, κατονομάζοντάς τις μάλιστα ως συνυπεύθυνες για την οικονομική κρίση, και καλεί τους υπουργούς Οικονομικών και Εσωτερικών να ενημερώσουν τη Βουλή αν πράγματι υπάρχει η σύμβαση αυτή και ποιους όρους περιλαμβάνει.
Αναλυτικά ο κ. Λαφαζάνης υποστήριξε:
«Σύμφωνα με άγνωστη Σύμβαση, κάτω από πλήρη αδιαφάνεια, με άγνωστους όρους και με άγνωστους στόχους, οι μεγαλύτερες πολυεθνικές ελεγκτικές εταιρείες (Grand Thornton, Deloitte & Touche, Ernst and Young, KPMG και PriceWaterhouse Coopers), μαζί με τη ΣΟΛ, έχουν αναλάβει, με βάση τις προδιαγραφές του “νεοαποικιακού” μνημονίου, τον πλήρη, σχεδόν, έλεγχο της λειτουργίας του κράτους αλλά και του ευρύτερου δημοσίου τομέα. Αυτός ο πρωτοφανής καθολικός, σχεδόν, έλεγχος, αφορά πρωταρχικά τη χρήση πόρων και ιδιαίτερα των ανθρώπινων, την εξοικονόμηση δαπανών, την παραγωγικότητα και την ορθολογική λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών, μέχρι την καταλληλότητα και αποτελεσματικότητα των κοινωνικών προγραμμάτων.
Επειδή το κράτος και οι δημόσιες υπηρεσίες δεν είναι Ανώνυμες Εταιρείες για να υπαχθούν σε ελέγχους εταιρειών που αξιολογούν ισολογισμούς επιχειρήσεων!
Επειδή η Ελλάδα δεν έχει μετατραπεί σε “νεοαποικία” -εκτός και αν δεν το έχουμε αντιληφθεί- ώστε να κατευθύνεται από νέου είδους “εταιρείες Ανατολικών Ινδιών”!
Επειδή οι εν λόγω πολυεθνικές εταιρείες δεν διαθέτουν καμία αξιοπιστία και είναι συνυπεύθυνες για τη διεθνή κρίση!
Ερωτώνται οι κ. κ. Υπουργοί:
1. Ποιοι είναι οι Γενικοί Όροι οι οποίοι με βάση το μνημόνιο θα διέπουν τους ελέγχους των ως άνω εταιρειών στις λειτουργίες και δαπάνες της δημόσιας διοίκησης και των δημόσιων νομικών προσώπων;
2. Πως είναι δυνατόν κρίσιμες κρατικές λειτουργίες και στην ουσία οι πιο στρατηγικές πολιτικές επιλογές να έχουν παραδοθεί προς έλεγχο και διαμόρφωση σε ιδιωτικές εταιρείες; “Μπανανία” και “προτεκτοράτο” έχει καταντήσει η χώρα μας;».
