Ο Αντώνης Σαμαράς πραγματοποίησε μια μεγάλη έκλπληξη με πολλούς συμβολισμούς τοποθετώντας στο ψηφοδέλτιο επικρατείας τον Θόδωρο Λαμπράκη, γιο του Γρηγόρου Λαμπράκη που δολοφονήθηκε το 1963.

Ο κ. Λαμπράκης έχει τελειώσει το Πανεπιστήμιο του Buckingham και έχει Master από το City University. Από το 1991 έως το 2003 έχει διατελέσει Οικονομικός Διευθυντής σε διάφορες επιχειρήσεις και έκτοτε δραστηριοποιείται στον επιχειρηματικό τομέα.

Ο ίδιος είχε δηλώσει το 2010 στο «Βήμα» για το εάν είχε δεχθεί μέχρι τότε προτάσεις για να κατέβει στον πολιτικό στίβο: «Ποτέ. Ηταν ο χαρακτήρας και η στάση μου που μάλλον δεν το επέτρεπαν εξαρχής. Ενα παράδειγμα: Ημουν φοιτητής στο Λονδίνο και είχε έρθει ο Μητσοτάκης. Είχε γράψει όμως τότε η “Αυριανή” ότι στις φλέβες μου δεν κυλάει αίμα αλλά νερό, επειδή συναντήθηκα μαζί του. Είχε γράψει “αν είναι δυνατόν, ο γιος του Λαμπράκη να συναντάται με τον Μητσοτάκη” . Μου είχε φανεί εντελώς αστείο, γέλασα. Ηξερα ότι δεν είχα καμία σχέση με τη ΝΔ, ούτε τότε ούτε ποτέ. Απλώς, πήγα στη συνάντηση με άλλους φοιτητές και ο δημοσιογράφος συμπέρανε ότι θα κατέβαινα με τον Μητσοτάκη. Αν είναι δυνατόν».

Ο πατέρας του Γρηγόρης Λαμπράκης γεννήθηκε το 1912 στην Κερασίτσα Αρκαδίας και ήταν το 14ο παιδί από τα συνολικά 18 που απέκτησαν οι γονείς του. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ειδικεύτηκε στη γυναικολογία. Υπήρξε αθλητής με πολλές πανελλήνιες και βαλκανικές νίκες και κατείχε για 23 χρόνια (ως το 1959) το πανελλήνιο ρεκόρ στο μήκος με επίδοση 7,37 μ. Στην διάρκεια της κατοχής διοργάνωνε με άλλους συναθλητές του αγώνες, διαθέτοντας τα έσοδα σε λαϊκά συσσίτια. Το 1950 κατέλαβε τη θέση του υφηγητή Μαιευτικής – Γυναικολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Aπέκτησε δυο γιούς τον Θοδωρή και τον Γρηγόρη.

Στις εκλογές του Οκτωβρίου 1961 ο Λαμπράκης εκλέχτηκε βουλευτής Πειραιά συνεργαζόμενος με την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ). Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος της «Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη». Στις 21 Απριλίου 1963 αψηφώντας σχετική απαγόρευση της αστυνομίας, πραγματοποίησε την 1η Μαραθώνια πορεία Ειρήνης. Βάδισε το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής μόνος του, εν μέσω απειλών, πριν τελικά συλληφθεί και κρατηθεί για μερικές ώρες.

Αμέσως μετά μετέβη στο Λονδίνο για να συμπαρασταθεί στους Έλληνες, Κύπριους και Άγγλους διαδηλωτές που ζητούσαν την απελευθέρωση πολιτικών κρατουμένων στην Ελλάδα, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο μετέπειτα βουλευτής του ΚΚΕ Αμπατιέλος σε εκδήλωση που είχε οργανώσει η Βρετανίδα σύζυγός του Μπέτυ Μπάρτλετ Αμπατιέλου. Στόχος των διαδηλωτών ήταν η βασίλισσα Φρειδερίκη, η οποία βρισκόταν στην αγγλική πρωτεύουσα προκειμένου να παραστεί σε βασιλικούς γάμους. Σχεδόν ένα μήνα μετά, στις 22 Μαΐου, καθώς εξερχόταν από συγκέντρωση για την ειρήνη και τον πυρηνικό αφοπλισμό στη Θεσσαλονίκη, δέχτηκε δολοφονική επίθεση από παρακρατικούς.