Μοιράζει τη ζωή της ανάμεσα σε δύο ρόλους: αυτόν της μάνας του οκτώ μηνών Μάξιμου κι εκείνον της γλυκιάς γραμματέως Γκρέις Φάρελ στο μιούζικαλ «Annie». H Κατερίνα Παπουτσάκη βιώνει την καθημερινότητα πιο ευτυχισμένη και ονειρεύεται να αποκτήσει σύντομα και δεύτερο παιδί, ένα γλυκό κοριτσάκι, όπως εξομολογείται σε συνέντευξή της στο People της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα». Το σπίτι της στα Πετράλωνα είναι καθαρά ανδροκρατούμενο αφού, εκτός από τον σύζυγό της Παναγιώτη Πιλαφά και τον γιο της Μάξιμο, υπάρχει και ο φωνακλάς Ρομπέν, ένα επτάχρονο πίντσερ που γαβγίζει χαρούμενα.

– Ήταν δύσκολη η επιστροφή σου στο θεατρικό σανίδι δεδομένου ότι γέννησες πριν από λίγους μήνες; Αρχικά το «Annie» ήταν προγραμματισμένο για αργότερα, από τον Ιανουάριο και μετά, οπότε τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα για μένα. Όμως, ο προγραμματισμός αυτός άλλαξε. Ομολογώ ότι στην αρχή τα βρήκα δύσκολα καθώς, όταν ξεκινήσαμε τις πρόβες, ο γιος μου δεν ήταν ούτε τεσσάρων μηνών. Κοιμόμουν ελάχιστα ξυπνώντας κάθε τρεις και λίγο γιατί θήλαζα, ενώ συγχρόνως έπρεπε να πηγαίνω στις πρόβες που ήταν ιδιαίτερα απαιτητικές. Ομολογώ ότι δεν ήμουν προετοιμασμένη για κάτι τέτοιο.

– Όταν σου έγινε η πρόταση είπες αμέσως το «ναι»; Η αρχική μου σκέψη ήταν να μη δουλέψω για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα μετά τη γέννα. Ήθελα να αφοσιωθώ στην οικογένεια και στο παιδί μου, απολαμβάνοντας τη μητρότητα. Όμως ήρθε αυτή η πρόταση που ήταν δελεαστική, ήταν και για αργότερα, κι έτσι είπα το OK.

– Έπαθες σοκ όταν σου ανακοίνωσαν ότι αλλάζουν οι ημερομηνίες και ότι ξεκινάτε νωρίτερα; Για 15 μέρες δεν κοιμόμουν καθώς τυραννούσε το μυαλό μου η σκέψη πώς θα πω στη Θέμιδα Μαρσέλλου, τη σκηνοθέτιδά μας, ότι δεν μπορώ να το κάνω. Μου ήταν όμως αδιανόητο. Στην πράξη βέβαια είδα πως, όταν υπάρχει βοήθεια και υποστήριξη, όλα γίνονται. Ευτυχώς για μένα υπάρχει η μητέρα μου, αλλά και η μητέρα του Παναγιώτη.

– Είναι αλήθεια ότι θηλάζεις ακόμη; Ναι, είναι το ελάχιστο που μπορώ να προσφέρω στο παιδί μου. Το μητρικό γάλα είναι το πιο σημαντικό εμβόλιο και επομένως το πιο σημαντικό δώρο που μπορείς να κάνεις στο παιδί σου. Και να φανταστείς ότι το πάλεψα πολύ έχοντας τον γιο μου συνεχώς στο στήθος μου καθώς δεν είχα αρχικά πολύ γάλα.

– Νιώθεις ότι η μητρότητα σε άλλαξε; Ουσιαστικά μπαίνεις σε μια άλλη φάση ζωής, ιεραρχώντας διαφορετικά τις προτεραιότητές σου. Το ενδιαφέρον σου μονοπωλούν πλέον το παιδί και η οικογένειά σου. Η γυναίκα που γεννάει δεν παύει να αγαπάει τη δουλειά της. Παύει όμως να είναι αυτή το κύριο ή το μοναδικό της μέλημα.

– Επιλόχεια κατάθλιψη πέρασες; Ευτυχώς όχι, αν και όπως τρελαίνονται σ’ αυτή τη φάση οι ορμόνες δεν θέλει και πολύ για να το βιώσεις. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν πέρασα δυσκολίες. Τις πρώτες μέρες που είχε έρθει ο Μάξιμος στο σπίτι μου είχε έρθει κυριολεκτικά τρέλα. Έκλαιγε γιατί περνούσε κολικούς, δεν κοιμόταν τα βράδια κι εγώ δεν ήξερα τι να κάνω.

– Κι αν σε ρωτούσα ποια φάση μετά τη γέννα σε έκανε να λυγίσεις; Γέννησα νωρίτερα από την προκαθορισμένη ημερομηνία και ο γιος μου αναγκάστηκε να μπει για 20 μέρες σε θερμοκοιτίδα. Ήταν δύσκολο. Υπάρχει η αγωνία για το αν θα πάνε όλα καλά, αλλά και η ανάγκη να έχεις το παιδί σου δίπλα σου – και δεν το έχεις. Ήμουν συνεχώς στο μαιευτήριο. Είχα μόλις γεννήσει και ήμουν ευάλωτη. Ζορίστηκα ψυχολογικά, και μάλιστα ζορίστηκα πολύ.

– Ο σύζυγός σου βοηθάει στο μεγάλωμα του παιδιού; O Παναγιώτης είναι εκπληκτικός πατέρας. Άσε που έχει γίνει εξπέρ. Και θα αλλάξει πάνα στον Μάξιμο και θα τον ταΐσει και θα τον κάνει μπάνιο… Είμαι τυχερή γιατί ο Παναγιώτης είναι ένας σύντροφος-συμπαραστάτης που θα με ηρεμήσει στα δύσκολα, προσφέροντάς μου τη δυνατότητα της ανάσας.

– Ήταν σύμφωνος με την επιστροφή σου στη δουλειά; Ο Παναγιώτης είναι ένας άνθρωπος που χαίρεται με τις επιλογές μου και γενικά με υποστηρίζει. Δεν έχει ίχνος από τα κόμπλεξ που κουβαλούν άλλοι άνδρες.

– Έχω την εντύπωση πάντως ότι αυτός ο άνθρωπος σε άλλαξε. Δεν θα έλεγα ότι με άλλαξε. Απλώς, όταν βρεις αυτό που σου ταιριάζει, ηρεμείς. Η σχέση μας κούμπωσε κι εγώ αισθάνθηκα ασφάλεια. Από την άλλη, υπάρχει ανεξαρτησία μέσα στη σχέση μας, κάτι που το θεωρώ βασικό. Η ελευθερία που υπάρχει μέσα σε έναν γάμο εξασφαλίζει σταθερότητα και διάρκεια.

– Όταν έμεινες έγκυος φοβήθηκες μήπως βγεις από το επαγγελματικό παιχνίδι; Όχι, προς Θεού! Η δουλειά δεν πρέπει να φρενάρει τη ζωή, γιατί τότε μένουν απωθημένα και υπάρχει δυστυχία. Ήθελα να έχω μια υγιή και ευτυχισμένη προσωπική ζωή, γι’ αυτό και πάντα έθετα προτεραιότητες αξιολογώντας τις καταστάσεις.

– Ένα δεύτερο παιδί θα το σκεφτόσουν; Τα παιδιά τα αγαπούσα από μικρή και πάντα έλεγα ότι θέλω να αποκτήσω δικά μου. Από τότε που μπήκε στη ζωή μου ο Μάξιμος συνειδητοποίησα ότι είναι μεγάλη ευτυχία. Ναι, θα ήθελα να κάνω ένα ακόμη παιδί, και μάλιστα σύντομα. Θέλουμε να βάλουμε πλώρη για ένα ακόμη παιδάκι, και μάλιστα κοριτσάκι.

– Τα παραπανίσια κιλά από την εγκυμοσύνη σε προβληματίζουν; Τα περισσότερα χάθηκαν και για τα υπόλοιπα δεν ζορίζομαι. Δεν μπαίνω σε αυστηρές δίαιτες και δεν τρελαίνομαι δεδομένου ότι γέννησα πριν από λίγο καιρό και ακόμη θηλάζω. Δεν με πιάνει άγχος. Αργά ή γρήγορα το σώμα μου θα επανέλθει.

– Πώς είναι η συνεργασία σου με τον Μιχάλη Χατζηγιάννη στο μιούζικαλ «Annie»; Ο Mιχάλης έχει φανεί φοβερά αντάξιος αυτής της πρόκλησης και έχουμε μια εξαιρετική συνεργασία. Ο ένας βοήθησε τον άλλον κι αυτό φάνηκε στο αποτέλεσμα. Μου έκανε εντύπωση η σεμνότητά του – αν κρίνουμε από το γεγονός ότι οι τραγουδιστές έχουν μάθει να λειτουργούν πιο μοναχικά και ίσως πιο εγωκεντρικά καθώς καταφέρνουν να γεμίζουν μόνοι τους ολόκληρα στάδια και να θεοποιούνται. Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης αποτέλεσε για μένα, και πιστεύω και για τον υπόλοιπο θίασο, μια ευχάριστη έκπληξη.

– Το «Annie» είναι ένα μιούζικαλ που το χαίρονται μικροί αλλά και μεγάλοι. Φαντάζομαι ότι ο Μάξιμος είναι πολύ μικρός για να δει την παράσταση. Οι παραστάσεις διαρκούν μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου, οπότε σε λίγες ημέρες νομίζω ότι θα τον φέρουμε. Θα έρθει στο «Ελληνικός Κόσμος» να δει τη μαμά να παίζει, κι ό,τι γίνει!

– Η απόφασή σου να μείνει το παιδί σου μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας φαντάζομαι ότι είναι συνειδητή. Ναι, είναι κάτι που το θέλω και το παλεύω. Επειδή όμως δεν μπορούμε να μπούμε σε γυάλινη σφαίρα και να μην κυκλοφορούμε, έχω παρακαλέσει τους ανθρώπους του χώρου, αν μας πετύχουν κάπου έξω, να μη μας φωτογραφίσουν.

– Μένεις στο κέντρο της Αθήνας. Έχεις έρθει αντιμέτωπη με σκηνές που αποκαλύπτουν το σκληρό πρόσωπο της σημερινής οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα; Το ζητούμενο είναι να αλλάξει αυτή η απαράδεκτη κατάσταση στη χώρα μας. Πριν από λίγες ημέρες είδα μια καλοβαλμένη γυναίκα να ανοίγει τον κάδο σκουπιδιών για να βρει κάτι. Το πιο σοκαριστικό ήταν ότι είχε κι ένα παιδάκι μαζί της. Τι να πω; Σπαράζει η καρδιά σου. Ήρθε η ώρα να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, να εκφράσουμε άμεσα την αλληλεγγύη μας, ταυτόχρονα με την προσπάθεια να αλλάξει ριζικά αυτή η πολιτική που μας έφερε ως εδώ, να συμμετέχουμε σε δράσεις και συλλογικότητες που προσφέρουν έργο. Από τα κοινωνικά φαρμακεία έως την προσφορά φαγητού σε φτωχούς και άστεγους. Έχει και καλά στοιχεία αυτός ο τόπος. Όλο και περισσότεροι πολίτες βοηθούν τους συνανθρώπους τους κι αυτό είναι πέρα για πέρα συγκινητικό. Η λέξη «φιλότιμο» δεν έχει χάσει ολότελα το νόημά της.