Η Τίνα Νόουλς, μητέρα της Μπιγιόνσε και συγγραφέας του βιβλίου The Matriarch, αποκαλύπτει μια άγνωστη πτυχή της οικογενειακής της ζωής, μοιράζοντας τις προκλήσεις που αντιμετώπισε η σχέση των δύο διάσημων αδελφών, Μπιγιόνσε και Σολάνζ.
Η συγγραφέας απέκτησε τις δύο κόρες της με τον πρώην σύζυγό της Μάθιου Νόουλς, με τον οποίο ήταν παντρεμένη από το 1980 έως το 2011. Μεγάλωσε τα κορίτσια στο Χιούστον του Τέξας και πρόσφατα αποκάλυψε ότι τις έβαλε από νωρίς σε ψυχοθεραπεία όταν ένιωσε να μεγαλώνει η απόσταση μεταξύ τους.
Μια επιλογή που, παρά τις αντιρρήσεις του συζύγου της, είχε τελικά θετικά αποτελέσματα.
«Ήμουν τρομοκρατημένη όταν η Μπιγιόνσε ήταν γύρω στα δέκα», εξομολογήθηκε αρχικά, πριν θυμηθεί: «Μπορεί να ήταν δέκα ή έντεκα ετών και ήταν στο συγκρότημα τραγουδιού. Και τα παιδιά έλεγαν στη Σολάνζ κάθε μέρα: “Κάνε ησυχία, Σολάνζ”, επειδή προσπαθούσε να χορογραφήσει και, ξέρετε, ήθελε να συμμετέχει. Ήταν και το αφεντικό. Και δεν ήθελαν να συμμετέχει».
«Τότε άρχισα να παρατηρώ ότι η Μπιγιόνσε τους επέτρεπε να της μιλούν έτσι», αποκάλυψε.
Η ευαίσθητη μαμά εξομολογήθηκε, επίσης, «Η κόρη μου μου είπε: “Μαμά, μπορείς να διώξεις τη Σολάνζ από εδώ”; Κι εγώ της απάντησα: “Περίμενε, αυτό είναι το σπίτι της· πρέπει να της φέρεσαι με καλοσύνη”. Της μίλησα για το πόσο σημαντικό είναι να δείχνει σεβασμό και κατανόηση».
Και σύμφωνα με το hellomagazine.com συμπλήρωσε: «Σύντομα κατάλαβα ότι, παρ’ όλες τις προσπάθειές μου, δεν άκουγαν η μία την άλλη. Έβλεπα να υψώνεται ένας αόρατος τοίχος ανάμεσά τους, κι έτσι αποφάσισα να ζητήσω βοήθεια από έναν ψυχοθεραπευτή».
Η Νόουλς παραδέχτηκε στη συνέχεια ότι εκείνη την εποχή -τις αρχές της δεκαετίας του 1990- η θεραπεία ήταν «πραγματικά ταμπού» και ότι ο τότε σύζυγός της θεωρούσε τα κορίτσια «πολύ μικρά» γι’ αυτήν, αλλά εκείνη επέμεινε.
«Δεν το ζητάω. Θα πάω να βρω κάποιον. Και βρήκα αυτόν τον υπέροχο θεραπευτή, παιδοθεραπευτή», θυμήθηκε ακόμη, προσθέτοντας: «Είναι αστείο γιατί είπε στην Μπιγιόνσε όλα αυτά που της είχα πει εγώ, αλλά εκείνη τον άκουσε, παρόλο που μισούσε τη θεραπεία. Μισούσε να πηγαίνει. Η Σολάνζ λάτρευε τη θεραπεία. Της άρεσε να μιλάει και, ξέρετε, να εκφράζεται».
«Το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό», συνέχισε και τόνισε: «Το αποτέλεσμα ήταν σπουδαίο».
