Η Φώφη Γεννηματά δεν είναι πια εδώ. Η χθεσινή είδηση του θανάτου της (25.10) άφησε παγωμένο το Πανελλήνιο. Πολλοί μίλησαν για την πολιτικό, που έδωσε μάχες για όσα πίστευε και οραματιζόταν, για τη μαχήτρια που ποτέ δεν το έβαλε κάτω και αντιμετώπισε παληκαρίσια τον καρκίνο. Αλλά και για τη μάνα που λάτρευε τα παιδιά της και τα είχε συμπαραστάτες σε κάθε βήμα της.

Αυτό αποτυπώνει και η φωτογραφία που είχε ανεβάσει στις 10 Μαΐου 2020 στο Facebook, ανήμερα της Γιορτής της Μητέρας: την αγάπη για τα παιδιά που απέκτησε πάλι με μάχη, απέναντι στους γιατρούς που της έλεγαν ότι ποτέ δεν θα αποκτούσε τον απόλυτο τίτλο για μία γυναίκα, αυτόν της μητέρας.

Και στην περσινή γιορτή μίλησε μέσα στην ανάρτησή της για τη δική της μαμά, που νέα πέθανε από τον καρκίνο. Αναρωτήθηκε αν θα τη θεωρούσε καλή στο ρόλο της και αναρωτιόταν τι θα της έλεγε. Μια απάντηση που συγκινεί. «Αγάπη χωρίς όρια. Να τη νιώθουν στο χάδι σου, να την βλέπουν στα μάτια σου, να την ακούν στα λόγια σου, στον τόνο της φωνής σου ακόμα κι αν πρέπει να είναι αυστηρός καμιά φορά. Να γραφτεί στην ψυχή τους και να τους συντροφεύει για πάντα στη δική τους ζωή».

Φώφη Γεννηματά: Ολόκληρη η ανάρτηση

«0.5.2020. Το πρώτο τηλεφώνημα που πήρα σήμερα ήταν από την αδελφή μου. “Πόσο μου λείπει”, μου λέει. 56 χρόνια πριν σαν σήμερα παντρεύτηκαν ο Γιώργος και η Κάκια, οι γονείς μας. Μια σύμπτωση γεμάτη σημασία.
10.5.1964. Κάπως έτσι ξεκίνησε ένα ταξίδι που έμελλε να μην είναι πολύ μακρύ, αλλά ήταν όμορφο, έντονο, συναρπαστικό, με απροσδόκητη πορεία, δυνατά συναισθήματα και σίγουρα πολύ αγάπη. Στο κέντρο, στήριγμα, πηγή ζωής και αισιοδοξίας η μητέρα μας η Κάκια.

Τώρα που μεγαλώνουμε τα δικά μας παιδιά, χωρίς εκείνη, πόσες φορές έχω αναρωτηθεί: είμαι τόσο καλή μητέρα όσο εκείνη; Τι θα έκανε, τι θα μου έλεγε; Νομίζω πως ξέρω: αγάπη χωρίς όρια. Να τη νοώθουν στο χάδι σου, να την βλέπουν στα μάτια σου, να την ακούν στα λόγια σου, στον τόνο της φωνής σου ακόμα κι αν πρέπει να είναι αυστηρός καμιά φορά. Να γραφτεί στην ψυχή τους και να τους συντροφεύει για πάντα στη δική τους ζωή.
Να γίνει δύναμή τους.
Χρόνια πολλά».

10.5.2020. Το πρώτο τηλεφώνημα που πήρα σήμερα ήταν από την αδελφή μου. "Πόσο μου λείπει", μου λέει. 56 χρόνια πριν σαν…

Posted by Fofi Gennimata on Sunday, May 10, 2020