Στο Γκόθαμ Σίτι ξεσπάει μια πρωτοφανής επιδημία. Πολλοί άνθρωποι νοσούν. Κάποιοι από αυτούς πεθαίνουν. Γιατροί και επιδημιολόγοι προσπαθούν να βρουν τρόπο αντιμετώπισης. Εισηγούνται αυστηρά περιοριστικά μέτρα.

Οι τοπικές αρχές της πόλης ενημερώνουν τους κατοίκους πως για λίγο καιρό θα πρέπει να παραμείνουν στα σπίτια τους σε καραντίνα, ώστε να σπάσει η αλυσίδα διάδοσης της ασθένειας.

Η συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων υπακούει. Το έγκλημα, ωστόσο, δεν γνωρίζει από πανδημίες. Οι κακοποιοί αρχίζουν τα σουλάτσα μέσα στην άδεια πόλη και μπουκάρουν σε άδεια σπίτια, ανοίγουν αυτοκίνητα, λεηλατούν καταστήματα.

Οι αρχές του Γκόθαμ Σίτι βρίσκονται σε αδιέξοδο. Η αστυνομία δεν μπορεί να ελέγξει αυτό το ξέσπασμα της εγκληματικότητας το οποίο κατά πάσα πιθανότητα συντονίζεται από τον φοβερό και τρομερό Τζόκερ (όχι τον Χοακίν Φίνιξ, τον άλλο, τον κακό).

Η λύση είναι μια. Ο δήμαρχος ενημερώνει με τον κλασσικό τρόπο τον άνθρωπο νυχτερίδα και του ζητάει να αναλάβει δράση.

Αλλά, μια στιγμή… Εδώ φαίνεται πως έχουμε πρόβλημα. «Που πας έτσι ρε Μπάτμαν; Τι νομίζεις ότι προστατεύεις με τη μάσκα στα μάτια και ακάλυπτα το στόμα και τη μύτη; θες να πάνε στράφι όλα όσα έχουμε κάνει μέχρι σήμερα»;

Η φωνή έρχεται από το βάθος. Μοιάζει με αυτή του Νίκου Χαρδαλιά (μπορεί και όχι), βάζει τον Μπάτμαν στη θέση του και του θυμίζει πως η υπεύθυνη στάση σώζει ζωές. «Τηρούμε τα μέτρα. Βγαίνουμε δυνατοί. Είσαι που είσαι μισός νυχτερίδα, μη μας βάλεις σε τίποτα μπελάδες», του λέει με αυστηρό ύφος και στη συνέχεια χάνεται στο σκοτάδι. Ο άνθρωπος νυχτερίδα (κατά κόσμον Μπρους Γουέιν) προβληματισμένος αποσύρεται στη μυστική σπηλιά που βρίσκεται κρυμμένο το εργαστήρι και ζητά από τον πιστό του συνεργάτη Άλφρεντ να του δημιουργήσει μια μάσκα που να καλύπτει και τα μάτια και τη μύτη και το στόμα. Δεν είναι για να παίζεις με αυτά τα πράγματα.

Την ίδια ώρα, πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, σε μια χασιέντα στο μακρινό Μεξικό, ένας ακόμα μασκοφόρος εκδικητής τους εγκλήματος, ετοιμάζεται να αναλάβει δράση. Αλλά και εκεί το ίδιο πρόβλημα. Η μάσκα του κρύβει τα μάτια του αλλά όχι τη μύτη και το στόμα.

Ο Ζορό έχοντας μάθει τι έχει συμβεί στον φίλο του, τον Μπάτμαν, προσπαθεί να βρει μια λύση. Ξαφνικά χτυπά το τηλέφωνο του. Το σηκώνει. «Αν προσέξουμε τώρα, σιγά σιγά θα κερδίζουμε τις ζωές μας πίσω. Πρέπει να προστατεύσουμε τις ευάλωτες ομάδες. Όλοι οι επιστήμονες προσπαθούν να βρουν την θεραπεία. Λίγη υπομονή. Όλα τα επιδημιολογικά στοιχεία δείχνουν πως πάμε καλά αλλά δεν χρειάζεται εφησυχασμός», του λέει η ήρεμη φωνή από την άλλη άκρη της γραμμής. Μοιάζει με εκείνη του Σωτήρη Τσιόδρα (μπορεί και όχι).

Ο Ζορό το ξανασκέφτεται. Δεν είναι καιρός για ηρωισμούς.

Οι πρωταγωνιστές της ιστορίας μας

Για όσους δεν γνωρίζουν (που λογικά δεν είναι και πολλοί), επιτρέψτε μου να σας συστήσω τους δυο κεντρικούς ήρωες της ιστορίας μας. Ο Μπρούς Γουέιν είναι ο άνθρωπος που μεταμφιέζεται σε Μπάτμαν για να προκαλεί τρόμο στους παράνομους και να καταπολεμά το κακό, με αφορμή τη δολοφονία των γονέων του, στην οποία υπήρξε αυτόπτης μάρτυς.

Χάρτινος ήρωας των κόμικς, που γεννήθηκε από το πενάκι του αμερικανού κομίστα Μπομπ Κέιν και την καθοριστική συμβολή του συγγραφέα και σεναριογράφου Μπιλ Φίνγκερ. Πρωτοεμφανίσθηκε στο τεύχος 27 του περιοδικού Detective Comics, που κυκλοφόρησε την πρωτομαγιά του 1939.

Ο δεύτερος είναι ο Ζορό (που στα ισπανικά σημαίνει «αλεπού») είναι η μυστική ταυτότητα του Δον Ντιέγκο ντε λα Βέγκα, ενός πλασματικού χαρακτήρα που δημιουργήθηκε το 1919 από τον συγγραφέα κόμικ Τζόνστον Μακάλεϊ.

Όσο για τους υπόλοιπους ήρωες της ιστορίας, το Νίκο Χαρδαλιά και τον Σωτήρη Τσιόδρα, αυτούς τους έχουμε μάθει πολύ καλά αυτούς τους τελευταίους δύσκολους μήνες.

Τι γίνεται με τους υπόλοιπους μασκοφόρους ήρωες

Και μετά από αυτό το ενημερωτικό διάλειμμα, επιστρέφουμε στην κανονική ροή του προγράμματός μας διότι η κατάσταση παραμένει ρευστή και εξαιρετικά επικίνδυνη.

Μετά από δυο κρίσιμες εβδομάδες (που ακολούθησαν τις δυο κρίσιμες εβδομάδες, μετά τις εξαιρετικά κρίσιμες πρώτες δυο εβδομάδες), θορυβημένοι από την συμπεριφορά των Μπάτμαν και Ζορό οι Χαρδαλιάς και Τσιόδρας, αποφασίζουν, σε συνεννόηση, με τον δήμαρχο της πόλης, να εντοπίσουν μέσω της λεγόμενης ιχνηλάτησης τι κάνουν, που βρίσκονται και κυρίως πως αντιμετωπίζουν την πανδημία οι υπόλοιποι μασκοφόροι ήρωες.

Ο πρώτος που εντοπίζεται είναι ο iron man (πραγματικό όνομα: Anthony Edward “Tony” Stark. Φανταστικός υπερήρωας και πρωταγωνιστής του ομώνυμου κόμικ της Marvel Comics. Δημιουργήθηκε από τον συγγραφέα και editor Σταν Λι και αναπτύχθηκε από τον σεναριογράφο Λάρι Λίμπερ. Σχεδιάστηκε από τους καλλιτέχνες Ντον Χεκ και Τζακ Κίρμπι. Πρωτοεμφανίστηκε το Μάρτιο του 1963 στο τεύχος Tales of Suspence #39 και απέκτησε το δικό του κόμικ, Iron Man #1, τον Μάιο του 1968) ο οποίος είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση καθώς αν και διαθέτει μια υπέροχη και διακριτική μασκούλα από την οποία ίσα- ίσα που φαίνονται τα μάτια, δεν τη φοράει συνέχεια. Τσιόδρας και Χαρδαλιάς του ζητάνε να κάνει πιο σωστή χρήση, διότι αν τη φοράει λάθος τελικά μπορεί να κάνει μεγαλύτερο κακό στον εαυτό του αλλά και τους γύρω του.

Στη συνέχεια η ιχνηλάτηση τους οδηγεί στα βήματα του spiderman (κατα κόσμον Peter Benjamin Parker ο οποίος δημιουργήθηκε από τους Σταν Λι και Στιβ Ντίτκο. Πρωτοεμφανίστηκε ως χαρακτήρας στο 15ο και τελευταίο τεύχος του περιοδικού Amazing Adult Fantasy τον Αύγουστο του 1962, ενώ το πρώτο περιοδικό αποκλειστικά με ιστορίες του ήταν το The Amazing Spider-Man ήρθε τον Μάρτιο του 1963), από τον οποίο κανείς δεν μπορεί να έχει το παραμικρό παράπονο διότι, ούτε που διανοείται να βγάλει την μάσκα του, όσο κυκλοφορεί έξω από το σπίτι του και αυτό γιατί θέλει να προστατεύσει την ηλικιωμένη θεία του May, η οποία έχει και διάφορα άλλα υποκείμενα νοσήματα και ένα λάθος μπορεί να τη στείλει στην εντατική.

Στην ίδια κατηγορία με τους Batman και Ζορό, ωστόσο, μπαίνει και ο wolverin (το πραγματικό όνομα του οποίου είναι James Howlett. Ήρωας των X-Men, της σειράς κόμικς της Marvel. Γνωστός για την χαρακτηριστική cool συμπεριφορά του, το «κακό παιδί» με τις σήμα κατατεθέν ατάκες και τα αδαμάντινα νύχια, είναι δημιούργημα του Λεν Γουάιν ενώ ο σχεδιασμός του ανήκει στον Τζον Ρομίτα. Έκανε την πρώτη του εμφάνιση το Φθινόπωρο του 1974) τον οποίο ο Χαρδαλιάς εντόπισε να κυκλοφορεί με μια μάσκα που αφήνει ακάλυπτα το στόμα και τη μύτη. Μετά τις απαραίτητες συστάσεις ο wolverin έδειξε να συμμορφώνεται αν και δεν έλειψαν οι γνωστές ατάκες του και διάφορες εξυπνάδες του στυλ «δεν υπάρχει ο Covid-19, είναι δημιούργημα εργαστηρίων, ο Τραμπ λέει πως φταίνε οι Κινέζοι και ο ΠΟΫ» κλπ κλπ κλπ.

Για το τέλος, αφήσαμε τον superman (γνωστός και με το γήινο όνομά του που είναι το Κλαρκ Τζόσεφ Κεντ. Θεωρείται ο πρώτος υπερήρωας καθώς εμφανίστηκε στο τεύχος #1 του περιοδικού Action Comics το 1938. Δημιουργήθηκε από τους Τζο Σούστερ και Τζέρι Σίγκελ, μαθητές λυκείου που ζούσαν στο Κλίβελαντ των ΗΠΑ) ο οποίος είναι μια κατηγορία από μόνος του διότι λέει πως από τη στιγμή που ο covid-19 δεν περιέχει… κρυπτονίτη, αυτός έχει φυσική ανοσία και δεν πρόκειται να νοσήσει. Ο ισχυρισμός αυτός έκανε έξαλλο τον κ. Χαρδαλιά αλλά με την «πυροσβεστική» παρέμβαση του κ. Τσιόδρα, τα πνεύματα ηρέμησαν και ο superman, αρχίζει και αναθεωρεί την άποψή του.

Επιμύθιον…

Και για όλους εσάς που δεν θα βρείτε τον παραμικρό λόγο ύπαρξης της συγκεκριμένης ιστορίας και ενδεχομένως να την χλευάσετε, να σας υπενθυμίσω πως μπορεί να μην υπάρχει στην πραγματικότητα κανείς από αυτούς τους ήρωες των κόμικς, υπάρχει, όμως, ο ιός. Και στη δεύτερη φάση που σιγά σιγά μπαίνουμε όλοι, η ορθή χρήση της μάσκας θα είναι απαραίτητη. 

Και μπορεί να μην έρθει ο Batman αν δεν τη φοράτε, αλλά δεν θα έπαιρνα όρκο πως δεν θα έρθει ο Χαρδαλιάς. Και το βασικότερο, να μην ξεχνάτε, πως το χιούμορ είναι ένα απαραίτητο, «όπλο» απέναντι στις επιπτώσεις του κορονοϊού στην ψυχολογία μας. Ειδικά για εμάς που δεν είμαστε σούπερ ήρωες.