Μέχρι πριν από κάποια χρόνια ήταν ένας από αυτούς. Ηταν μάλιστα ανάμεσα στους τρεις πρώτους στην ιεραρχία της οργάνωσης. Ο Χάρης Κουσουμβρής αποχώρησε τελικά το 2002.
Λίγο καιρό μετά, ο Χάρης Κουσουμβρής εξέδωσε ένα βιβλίο με τίτλο «Γκρεμίζοντας τον μύθο της Χρυσής Αυγής». Στο 175σέλιδο κείμενό του, το πρώην μέλος της οργάνωσης αποκαλύπτει άγνωστες πλευρές της δράσης της και περιγράφει ανάγλυφα τη «γερμανόπληκτη» -όπως ο ίδιος λέει- ιδεολογία της.
«Η Χρυσή Αυγή από την αρχή είχε πρόβλημα γερμανοπληξίας. Αρχικά υπήρχαν σβάστικες στα γραφεία, αλλά ύστερα εξαφανίστηκαν. Ωστόσο ο Μιχαλολιάκος ήθελε να μας πείσει για την υπεροχή του Homo nordicus, του ανθρώπου από τον Βορρά. Ποιος όμως ο λόγος όταν ο Χίτλερ στο βιβλίο του παραδέχεται ως προγόνους του τους Ελληνες;» σημειώνει ο συγγραφέας.
Ο Χάρης Κουσουμβρής εντάχθηκε στη Χρυσή Αυγή σε ηλικία 17 ετών, μαζί με τον αδελφό του Σωκράτη. «Ηταν 13 Μαΐου 1990 όταν περάσαμε για πρώτη φορά το κατώφλι της οργάνωσης στην οδό Κεφαλληνίας 74 και μου πήρε 12 χρόνια να καταλάβω το λάθος μου» αναφέρει ο ίδιος.
Σιγά σιγά ανέβαινε στην ιεραρχία. «Ο ”αρχηγός” ήταν το υπέρτατο ον για εμάς. Ο λόγος του, διαταγή. Αυτό απαιτούσε και από εμάς. Τυφλή υποταγή. Αν κάποιος τον αμφισβητούσε, αναλαμβάναμε εμείς, τα πρωτοπαλίκαρά του, να τον συνετίσουμε.
Σε απόκομμα του περιοδικού «Χρυσή Αυγή» που παραθέτει, αναφέρεται ότι «Σκοπός και νόημα της υπάρξεώς μας ήταν, είναι και θα είναι όσο θα ζει έστω και ένας Homo nordicus ο ερχομός του ανώτατου φυλετικού τύπου». «Τούτη η πρόταση της Χρυσής Αυγής συμπλέει άριστα με τη γενική ξενομανία και γερμανοπληξία, που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις εθνικοσοσιαλιστικές αρχές» παρατηρεί ο Κουσουμβρής.
Σε σχέση με τη χρηματοδότηση της οργάνωσης, ο συγγραφέας αναφέρει: «Ως ταμίας της ”Χρυσής Αυγής”, είχα τη δυνατότητα να γνωρίζω ότι στο ταμείο δεν είχαμε ποτέ περισσότερα από 300-400 ευρώ. Με τα χρήματα αυτά δεν συντηρείται οργάνωση. Ποιος την ενίσχυε, δεν μπορώ να πω με σιγουριά.
Αποκαλυπτικός είναι ο Χ. Κουσουμβρής και σε σχέση με τις επαφές που είχε η Χρυσή Αυγή με άλλες ευρωπαϊκές ακροδεξιές οργανώσεις. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του, «έρχονταν από Νότια Αφρική, Γερμανία, Ιταλία και αλλού στελέχη από ναζιστικές, ακροδεξιές, ρατσιστικές οργανώσεις για να ανταλλάξουμε απόψεις.
