Υλικά
Λένε πως το μπάρμπεκιου είναι τέχνη, αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν βασίζεται σε τεχνική. Και η τεχνική εύκολα μαθαίνεται, είναι η αλήθεια. Το πρώτο που έχει να κάνει ο ψήστης ο σωστός είναι να πετύχει μια σταθερή θερμοκρασία στην ψησταριά του. Πριν πετάξει όμως τα φαγητά στα κάρβουνα, οφείλει να πάρει μια σημαντική απόφαση: αν θα μαγειρέψει με άμεση ή έμμεση θερμότητα. Ένα μεγάλο κομμάτι κρέατος έχει άλλες απαιτήσεις από τα φιλετάκια, αλίμονο. Με τον τρόπο της άμεσης θερμότητας, το φαγητό τοποθετείται ακριβώς πάνω από τη θράκα, αποκτώντας τις χαρακτηριστικές γραμμές ψησίματος από τη σχάρα. Η έμμεση θερμότητα θέλει τα κάρβουνα στη μία πλευρά του μπάρμπεκιου και το φαγητό στην άλλη (ή τα κάρβουνα στις δύο πλευρές και το φαγητό στη μέση), ώστε να μην έρχονται σε απευθείας επαφή με τη θερμότητα.
Από τη διάταξη που έχουν τα κάρβουνα μέσα στην ψησταριά θα κριθεί και το αποτέλεσμα του ψησίματος, αφού όσο πιο κοντά είναι τα κάρβουνα στο φαγητό, τόσο υψηλότερη είναι και η θερμότητα που αναπτύσσεται στο κρέας. Πώς βρίσκουμε όμως τον ιδανικό τρόπο ψησίματος για κάθε τύπο ή είδος κρέατος; Απάντηση μας δίνει εδώ η Weber, που εφαρμόζει τον κανόνα των 20 λεπτών. Η άμεση θερμότητα, μας λέει, είναι κατάλληλη για σχετικά μικρά κομμάτια τρυφερού κρέατος, που δεν χρειάζονται περισσότερο από 20 λεπτά ψησίματος. Τέτοια είναι τα μπιφτέκια, τα λουκάνικα, οι μπριζόλες, τα σουβλάκια, το στήθος κοτόπουλου, το ψάρι και τα λαχανικά. Την έμμεση θερμότητα θα επιλέξουμε είτε για μεγαλύτερες κοπές είτε για σκληρότερα κομμάτια κόκκινου κρέατος, που χρειάζονται πάνω από 25 λεπτά στη θράκα. Ή, αντιθέτως, για τόσο ευαίσθητα φαγητά που θα ξεραθούν αν έρθουν σε άμεση επαφή με τη φωτιά.
