Όταν προβλήθηκε στη μεγάλη οθόνη το 1999 το «Μάτριξ» σίγουρα εντυπωσίασε το κοινό. Τόσο ως προς τη σύλληψη της ιδέας της ταινίας, όσο και ως προς τα οπτικά της εφέ. Κερδίζοντας τέσσερα βραβεία Όσκαρ στις τεχνικές κατηγορίες, η ταινία περιπέτειας και επιστημονικής φαντασίας συγκέντρωσε διάφορα στοιχεία από την ποπ κουλτούρα, τα οποία πάντρεψε αρμονικά με βαθιές φιλοσοφικές ιδέες για τη φύση της πραγματικότητας. Παρακάτω θα βρείτε κάποιες από τις πιο συναρπαστικές αλήθειες για την ταινία, οι οποίες σίγουρα θα σας κάνουν να αναφωνήσετε ουάου!

Ο κώδικας του Μάτριξ βασίζεται σε συνταγή από σούσι

Αν έχετε αναρωτηθεί ποτέ αν ο περίφημος κώδικας του Μάτριξ με τα πράσινα σύμβολα είναι κάποιος πραγματικός κώδικας υπολογιστή, να είστε σίγουροι ότι η αλήθεια είναι πολύ πιο απλή. Ο κώδικας Μάτριξ, λοιπόν, στην πραγματικότητα είναι μια δέσμη συνταγών σούσι. Δημιουργήθηκε από τον Simon Whiteley, έναν production designer στην Animal Logic. Οι παραγωγοί του ζήτησαν να βρει κάτι νέο αφού ο κώδικας που είχε σχεδιάσει μια άλλη εταιρεία δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες τους. Έτσι, ο Whiteley πήγε στο σπίτι και άρχισε να ψάχνει τα ιαπωνικά βιβλία μαγειρικής σούσι της γυναίκας του για έμπνευση. Χρησιμοποίησε τις συνταγές που βρήκε σε αυτά ως βάση για τον κώδικά του, γράφοντας με το χέρι τα γράμματα και ζωγραφίζοντας τους ιαπωνικούς χαρακτήρες. Στη συνέχεια έστειλε τα σχέδιά του να ψηφιοποιηθούν και τα υπόλοιπα είναι, πια, ιστορία.

Μπραντ Πιτ, Λεονάρντο Ντι Κάπριο και Γουίλ Σμιθ έκαναν κάστινγκ για το ρόλο του Κιάνου Ριβς

Οι παραγωγοί της ταινίας γνώριζαν πολύ καλά ότι για τον ρόλο του Νίο, χρειάζονταν έναν κορυφαίο ηθοποιό με σχετικά μεγάλο ανάστημα, ο οποίος θα ήταν πρόθυμος να περάσει από τις φυσικές απαιτήσεις που ήταν απαραίτητες για το ρόλο. Έτσι, απευθύνθηκαν στους Μπραντ Πιτ, Λεονάρντο Ντι Κάπριο και Γουίλ Σμιθ, με τους τρεις αστέρες να αρνούνται το ρόλο. Τελικά, το μεγάλο ναι ήρθε από τον Κιάνου Ριβς και αν κρίνουμε την επιτυχία που σημείωσε η αρκετά πρωτοποριακή ταινία για την εποχή της, οι τρεις προηγούμενοι μάλλον θα το έχουν μετανιώσει.

Η σκηνή με τον Ριβς να σκύβει προς τα πίσω για να αποφύγει τις σφαίρες χρειάστηκε 120 κάμερες

Μία από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές της ταινίας είναι όταν ο Ριβς σκύβει προς τα πίσω προκειμένου να αποφύγει τις σφαίρες που έρχονται προς τα πάνω του. Για να γυριστεί, ωστόσο, η σκηνή ο σχεδιαστής ειδικών εφέ John Gaeta βρήκε έναν έξυπνο τρόπο, κατά τον οποίο 120 κάμερες τοποθετήθηκαν η μία δίπλα στην άλλη, ώστε η καθεμία από αυτές με διαφορά σχεδόν δευτερολέπτου να βιντεοσκοπήσουν τη στιγμή. Το πάντρεμα των πλάνων τους στο μοντάζ δημιούργησε αυτό το αξεπέραστο οπτικό εφέ που σχεδόν έγινε σύμβολο της ταινίας.

Ο Κιάνου Ριβς έδωσε μέρος των εσόδων του στο τμήμα των ειδικών εφέ

Είναι κοινό μυστικό, σχεδόν, ότι ο Κιάνου Ριβς είναι ένας πολύ cool τύπος. Κάτι που αποδεικνύει συνεχώς και με τις πράξεις του. Μετά τη σαρωτική επιτυχία της πρώτης ταινίας, λοιπόν, ο Ριβς υπέγραψε για τη συμμετοχή του και στα δύο σίκουελ. Το ποσό που του αναλογούσε, ωστόσο, από την πρώτη ταινία δεν το κράτησε ολόκληρο για τον ίδιο, αλλά μοίρασε μέρος αυτού στο τμήμα των ειδικών εφέ, καθώς πίστευε ότι ένα μεγάλος μέρος της επιτυχίας της ταινίας οφείλεται σε αυτούς.