Ήταν δεδομένο πως το El inocente/Ο Αθώος, η νέα μίνι σειρά μυστηρίου του Netflix θα μας απασχολούσε. Ο λόγος “κρυβόταν” πίσω από τον δημιουργό της σειράς αυτής, που δεν είναι άλλος από τον Ισπανό Oriol Paulo, ο οποίος μας έχει “χαρίσει” τα εξαιρετικά θρίλερ, El cuerpo και Contratiempo. Να σημειώσουμε πως η ιστορία είναι βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο από τον Harlan Coben.

Ακολουθεί το review της σειράς από το Lordoftheseries.gr

Τα τρία πρώτα επεισόδια της σειράς, που είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε νωρίτερα από την επίσημη κυκλοφορία τους, ήρθαν αρχικά να επιβεβαιώσουν τις σκέψεις μας αυτές. Θα αναρωτιέστε τι συνέβη όταν είδαμε και τα οχτώ 55λεπτα επεισόδια της. Η σειρά μας “πήρε από το χέρι” σε μία τρελή και πραγματικά αξέχαστη διαδρομή!

Η ιστορία του El inocente περιστρέφεται γύρω από τον Mateo Vidal (Mario Casas) έναν άνδρα που έχει μπει φυλακή για ένα δολοφονικό ατύχημα που διέπραξε και ύστερα από 10 περίπου χρόνια ετοιμάζεται να δημιουργήσει μία ζωή από το “μηδέν” ως ένας αξιόλογος δικηγόρος. Πλάι του έχει τη σύζυγο του, Olivia (Aura Garrido), που έχει αφήσει και εκείνη το άγνωστο σε εμάς παρελθόν της και προχωράει μπροστά. Ένα τηλεφώνημα που θα δεχτεί η ίδια θα αλλάξει, κυριολεκτικά, τα πάντα και θα βάλει και τους δύο τους σε ένα “άρρωστο” παιχνίδι.

Την ίδια ώρα, η φαινομενικά άσχετη υπόθεση του θανάτου της καλόγριας María Luján (Juana Acosta) θα “προσελκύσει” το ενδιαφέρον της φιλόδοξης αστυνομικού Lorena Ortiz (Alexandra Jiménez) και σταδιακά, θα αρχίσει να ξετυλίγεται ένα πραγματικά ατέλειωτο “κουφάρι” ασύνδετων μεταξύ τους γεγονότων, που εντέλει, με κάποιον τρόπο συνδέονται. Το πως και τα γιατί τα μαθαίνουμε σιγά-σιγά, μέχρι κυριολεκτικά τα τελευταία λεπτά της σειράς.

Τα χρονικά πίσω-μπρος θα εξυπηρετήσουν την ανάπτυξη της ιστορίας του Mateo, όσο εκείνος βρισκόταν στη φυλακή, και της Olivia, την οποία σταδιακά αρχίζουμε να μαθαίνουμε καλύτερα. Στις δύο υποθέσεις θα μπλεχτούν, για τους δικούς τους ξεχωριστούς λόγους, αρκετοί χαρακτήρες. Ένας εξ’ αυτών είναι ο Teo Aguilar (Jose Coronado), αξιωματικός της Μονάδας Ειδικών Εγκλημάτων, ο οποίος θέλει κάτι διακαώς από την έρευνα της Lorena και δεν θα σταματήσει μέχρι να το βρει.

Το τέλος βρίσκει του χαρακτήρες να έχουν κάνει το δικό τους “κύκλο”, μέσα από αυτό το θανατηφόρο “παιχνίδι” και πλέον σκέφτονται όλοι τους, όπως και εμείς, πόσο σημαντική είναι για τους πάντες μία δεύτερη ευκαιρία…

Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι το νέο project του Oriol Paulo θα ήταν καλό. Το θέμα ήταν το πόσο. Ναι, εντέλει ήταν τόσο καλό και ακόμα παραπάνω! Όπως αναφέρω και στον τίτλο του review, η σειρά σε “πιάνει από το χέρι” και σε ταξιδεύει σε μία διαδρομή άκρως επικίνδυνη και τρελή, αλλά και αφόρητα απολαυστική.

Οκ, σίγουρα το πολύ καλό σενάριο παίζει σημαντικό ρόλο στην εξαιρετική ανάπτυξη της ιστορίας, με το μπόλικο σασπένς, το ασταμάτητο μυστήριο, τις συνεχείς ανατροπές και τα ένοχα μυστικά. Ειλικρινά, όμως, γίνεται “άρρωστη” δουλειά σκηνοθετικά, η οποία φαίνεται από το πως μας συστήνονται οι χαρακτήρες που διαδραματίζουν ένα ρόλο στην ιστορία.

Η λεπτοδουλειά και τα πολύ καλά θεμέλια που μπαίνουν σε αυτό το κομμάτι, είναι στοιχεία που προσωπικά δεν έχω συναντήσει ξανά σε άλλη σειρά σε τέτοιο βαθμό. Αυτός είναι ο λόγος που έπιασα αρκετές φορές τον εαυτό μου να σκέφτεται “Κάτσε, ποιος είπαμε είναι ο πρωταγωνιστής τελικά;” Προφανώς, οι ερμηνείες είναι σε πολύ καλό επίπεδο και βάζουν και εκείνες το δικό τους “λιθαράκι” στην επιτυχία της σειράς.

Ο Mario Casas, ο τραγικός ήρωας της σειράς και ο αθώος (;), ο Jose Coronado, ο αξιωματικός που θα κάνει τα πάντα για να πάρει αυτό που θέλει, και η Alexandra Jiménez, η αστυνομικός που δεν το βάζει ποτέ κάτω, πάντα με τους ηθικούς της κώδικες, είναι εκείνοι που ξεχωρίζουν υποκριτικά.

Στο τέλος της ημέρας, το El inocente δεν είναι ακόμα μία σειρά του Netflix, αλλά είναι ίσως-ξέρω, ακούγεται βαρύ-από τις κορυφαίες σειρές μυστηρίου του. Μπορεί να μην αποφεύγει μερικά συνήθη κλισέ, όμως δεν έχει και πολύ σημασία. Κάποιοι μπορεί να το θεωρήσουν υπερβολικό, στα δικά μου μάτια όμως είναι απολαυστικό και πανέξυπνο. Δεδομένα είναι εξαιρετική επιλογή binge watching, που μάλιστα περνάει και το δικό της μήνυμα στο τέλος.