«Δεν ήταν απλώς μια νοσταλγική διάθεση. Ήταν μια μεγάλη ανάγκη συνάντησης με την καθαρή και άξια ελληνική γραφή. Ήταν μια μεγάλη ανάγκη να χαμογελάσω, να αστειευτώ σε μια πολύ δύσκολη εποχή σαν κι αυτή που ζούμε» σημειώνει ο Πέτρος Ζούλιας με αφορμή την αγαπημένη κωμωδία του ελληνικού κινηματογράφου της δεκαετίας του ’60, «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος», της οποίας υπογράφει τη διασκευή και τη σκηνοθεσία.

Η παράσταση ανεβαίνει στο θέατρο «Αλέκος Αλεξανδράκης» τη φετινή θεατρική σεζόν από την Παρασκευή 26 Οκτωβρίου.

Το θεατρικό κείμενο των Νίκου Τσιφόρου και Πολύβιου Βασιλειάδη πάνω στο οποίο βασίστηκε ο Γιάννης Δαλιανίδης για την ομώνυμη κινηματογραφική επιτυχία, ζωντανεύει και πάλι επί σκηνής μισό αιώνα μετά το πρώτο του ιδιαίτερα επιτυχημένο θεατρικό ανέβασμα (στα τέλη της δεκαετίας του ’50).

Ο Σπύρος Παπαδόπουλος αναμετράται στον ρόλο του αφελή, πλην τίμιου, υπαλλήλου που σφράγισε με την κινηματογραφική του ερμηνεία του ο αξεπέραστος Ντίνος Ηλιόπουλος, έχοντας στο πλευρό του την Κατερίνα Παπουτσάκη, η οποία επωμίζεται έναν ρόλο άρρηκτα συνδεδεμένο με την Τζένη Καρέζη.

Σύμφωνα με τον Πέτρο Ζούλια, «Το κοροϊδάκι Της Δεσποινίδος» είναι δείγμα μιας Ελλάδας που βγαίνει από έναν παγκόσμιο κι έναν εμφύλιο πόλεμο και θέλει να σταθεί στα πόδια της και να αισιοδοξήσει για την ύπαρξή της. «Θέλει να νοικοκυρευτεί. Θέλει να πιστέψει ότι ο φτωχός θα γίνει μια μέρα πλούσιος κι ο τίμιος και εργατικός θα ανταμειφθεί. Θέλει να σταματήσουν τα σκάνδαλα, οι κοινωνικές αδικίες, τα “κόκκινα” παράνομα ντοσιέ και οι οικονομικές ατασθαλίες. Μια Ελλάδα μακρινή. Ή μήπως κοντινή; Γιατί το όνειρο δεν τελειώνει και η ελπίδα για μια καλύτερη ζωή δεν πρέπει να χαθεί. Είναι το θέατρο αρωγός για τον θεατή. Παρηγοριά, αλλά και καθρέφτης. Συνείδηση αλλά και φυγή» συμπληρώνει ο ίδιος.

Στόχος του ήταν να φωτίσει τη διαχρονική αξία του έργου. «Προσπάθησα να μπω στη φέτα ζωής που αναζητά σκηνική ανάπλαση. Να δώσω τη σκυτάλη στον μέλλοντα χρόνο, αφού τα καλά θεατρικά κείμενα πρέπει να ανεβαίνουν και να ανανεώνονται μέσα από νέες ερμηνείες και αναγνώσεις» υποστηρίζει.

Για τον Σπύρο Παπαδόπουλο η επιλογή του συγκεκριμένου έργου ήταν μάλλον τυχαία. «Κάθε φορά που πρέπει ν’ αποφασίσω το έργο που θ’ ανεβάσω, βάζω τη… λογική στην άκρη. Έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν είχα πολλές παρτίδες μαζί της! Ο κίνδυνος του να “εκτελείς χωρίς δίχτυ”, όπως λένε στο τσίρκο, είναι που κάνει το εγχείρημα γοητευτικό» τονίζει ο ηθοποιός.

Για τον ίδιο, δεν υπάρχει καμία σύνδεση, καμία «λογική» συνέχεια με τον «Τυχαίο θάνατο ενός αναρχικού» που έπαιζε τα ΔΎΟ προηγούμενα χρόνια.

«Απλά έτσι μου ήρθε. Σαν ανάγκη. Σαν ν’ ανοίγει ένα παράθυρο, να μπει φρέσκο αεράκι να διώξει τη μούχλα, την κλεισούρα, την κατάθλιψη. Γιατί κι εδώ υπάρχουν κομπίνες, “μαύρα”, διπλά τιμολόγια, κρυφές αμοιβές, αλλά υπάρχει και ο Γρηγόρης. Ένας έντιμος, καθαρός αθώος άνθρωπος, που στο τέλος βγαίνει νικητής. Θα μου πείτε, παραμύθια. Μάλιστα, παραμύθια. Γιατί όχι; Από τις “αλήθειες” που εκτοξεύουν κάθε μέρα εναντίον μας οι διάφοροι χαρτογιακάδες, χίλιες φορές το παραμύθι που φτιάχνουμε μόνοι μας και ερήμην τους. Και στο κάτω-κάτω, άλλο ψέμα κι άλλο παραμύθι» λέει ο Σπύρος Παπαδόπουλος.

Για την Κατερίνα Παπουτσάκη το έργο δεν έχει καμία νεωτεριστική διάθεση. Το θεατρικό κείμενο έχει διατηρηθεί στο ακέραιο ακόμα και οι ατάκες της εποχής εκείνης. Το μόνο που έχει προστεθεί είναι κάποιες σκηνές από την ταινία. «Πρόκειται για μια γλυκιά παράσταση, με γρήγορο ρυθμό που λειτουργεί σαν χάδι αυτήν την εποχή. Παρόλο που διατηρεί τη “μυρωδιά” τού τότε, έχει και μια φρεσκάδα και μια αναφορά στο σήμερα» λέει η νεαρή ηθοποιός.

Σε κάθε παράσταση θα διατίθενται 30 δωρεάν εισιτήρια για ανέργους και για άτομα με ειδικές ανάγκες.

«Συναισθανόμαστε αυτό που γίνεται και προσπαθούμε να γίνουμε όσο πιο “συνένοχοι” μπορούμε σε αυτό που μας συμβαίνει» λέει ο Σπύρος Παπαδόπουλος.

Η γενική είσοδος είναι στα 15 ευρώ κάθε Τετάρτη και Πέμπτη και 18 ευρώ τις Παρασκευές, τα Σάββατα και τις Κυριακές. Τα εισιτήρια για τα παιδιά και τους ηλικιωμένους είναι στα 12 ευρώ.

Τα σκηνικά και τα κοστούμια επιμελείται η Αναστασία Αρσένη, τη μουσική η Μάρω Θεοδωράκη, τη χορογραφία ο Φώτης Διαμαντόπουλος και τους φωτισμούς ο Ανδρέας Μπέλλης

Στην παράσταση παίζουν ακόμη οι: Κάκια Ιγερινού, Ταξιάρχης Χάνος, Τζένη Μπότση, Τάσος Γιαννόπουλος, Στέλιος Πέτσος κ.ά.