Τις ρίζες του διάσημου παραμυθιού της Κοκκινοσκουφίτσα προσπάθησαν να εντοπίσουν επιστήμονες, ώστε να επιβεβαιώσουν ή να διαψεύσουν την πεποίθηση που ήθελε την ιστορία να προέρχεται από την Κίνα.

Μέχρι σήμερα, σύμφωνα με την πλέον διαδεδομένη θεωρία, η Κοκκινοσκουφίτσα γεννήθηκε στην κινεζική προφορική παράδοση, πριν διαδοθεί στη Δύση μέσω του δρόμου του μεταξιού.

Ωστόσο, αξιοποιώντας ένα μαθηματικό μοντέλο το οποίο χρησιμοποιούν βιολόγοι για να μελετήσουν την εξέλιξη των ειδών, επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το παραμύθι έχει κοινές ρίζες με ένα παλιό γερμανικό παραμύθι, καταρρίπτοντας τη θεωρία για κινεζική προέλευση.

Πρόκειται για το «Λύκο και τα επτά Κατσικάκια», δημοφιλές παραμύθι στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, που αναφέρεται στην ιστορία ενός λύκου που μεταμφιέστηκε σε «μητέρα κατσίκα» για να καταβροχθίσει τα μικρά της. Η μελέτη αποκαλύπτει ότι «ο Λύκος και τα επτά Κατσικάκια» χρονολογείται πιθανόν στον 1ο αιώνα της χριστιανικής εποχής δημιουργώντας χίλια χρόνια αργότερα μια παραλλαγή που έγινε «η Κοκκινοσκουφίτσα».

Η «Κοκκινοσκουφίτσα» υπήρχε στα βιβλία, που είναι ιδιαίτερα αγαπητά στη Γερμανία, των αδελφών Γκριμ που εκδόθηκαν τον 19ο αιώνα. Η εκδοχή αυτή βασίζεται σε αυτήν που έγραψε τον 17ο αιώνα ο Γάλλος Σαρλ Περό. Αυτός εμπνεύστηκε από έναν παλαιότερο μύθο ο οποίος είχε περάσει από γενιά σε γενιά μέσω της προφορικής παράδοσης στη Γαλλία και την Αυστρία. Υπάρχουν πολλές εκδοχές του παραμυθιού στην Αφρική και την Ασία, όπως για παράδειγμα η Γιαγιά Τίγρη στην Ιαπωνία, την Κίνα και την Κορέα.

Για να βρει την προέλευση του παραμυθιού, ο βρετανός ανθρωπολόγος Τζέιμς Τεχράνι υπέβαλε 58 παραλλαγές σε φυλογενετική ανάλυση, μια στατιστική μέθοδο που χρησιμοποιείται από τους βιολόγους για την ταξινόμηση των ζώντων οργανισμών που επιτρέπει να διαπιστωθεί ο βαθμός συγγένειας μεταξύ των ειδών και να κατανοηθεί η εξέλιξή τους.

Η ανάλυση επικεντρώθηκε σε 72 εκδοχές σε συνάρτηση με διάφορους πρωταγωνιστές όπως ο λύκος, ο δράκος, η τίγρη και άλλα πλάσματα και τον δόλο που χρησιμοποίησαν για να εξαπατήσουν τα θύματα όπως και την τύχη των τελευταίων.

Όταν αναδομεί κανείς την εξέλιξη ενός παραμυθιού σημαίνει ότι «κάνει δουλειά βιολόγου η οποία δείχνει, για παράδειγμα, ότι οι άνθρωποι και οι μεγάλοι πίθηκοι έχουν έναν κοινό πρόγονο, αλλά εξελίχθηκαν σε διαφορετικά είδη», εξηγεί ο Τζέιμς Τεχράνι του Πανεπιστημίου του Ντέρμπαν στη Βρετανία.

Όσον αφορά την παλιότερη θεωρία, περί κινεζικής προέλευσης, ο ίδιος σημειώνει: «Η έρευνά μου δείχνει το αντίθετο, ότι δηλαδή η κινεζική εκδοχή προήλθε από τις ευρωπαϊκές προφορικές παραδόσεις». «Οι Κινέζοι έκαναν πράγματι μια μίξη της “Κοκκινοσκουφίτσας”, και του “Λύκου με τα επτά Κατσικάκια” και παραμυθιών της τοπικής παράδοσης για να φτιάξουν μια νέα υβριδική εκδοχή».