Οι πυρκαγιές που εξακολουθούν να μαίνονται κυρίως στην παραθαλάσσια, τουριστική επαρχία Βαλπαραΐσο, στην κεντρική Χιλή, στοίχισαν τη ζωή σε τουλάχιστον 112 ανθρώπους. Ο απολογισμός υπάρχει κίνδυνος να γίνει ακόμα πιο βαρύς σήμερα, την ώρα που πυροσβέστες συνεχίζουν τη σκληρή μάχη, για να θέσουν υπό έλεγχο κάπου σαράντα ενεργές εστίες.

Ολόκληρες συνοικίες κατεστραμμένες, αυτοκίνητα απανθρακωμένα, σχεδόν 260.000 στρέμματα αποκαΐδια… Περίπου 1.400 πυροσβέστες, μαζί με 1.300 στρατιωτικούς και εθελοντές, συνεχίζουν σήμερα, για τέταρτη συναπτή ημέρα, τον αγώνα, για να περιορίσουν τις δεκάδες φωτιές στο κεντρικό και στο νότιο τμήμα της χώρας, κατά την εθνική υπηρεσία πρόληψης και αντιμετώπισης καταστροφών (SENAPRED).

«Πρέπει να πούμε ότι, με βάση τις πληροφορίες που λάβαμε από την ιατροδικαστική υπηρεσία, υπάρχουν 112 νεκροί (και) 32 πτώματα έχουν ταυτοποιηθεί», δήλωσε ο Μανουέλ Μονσάλβε, εκπρόσωπος του υπουργείου Εσωτερικών της λατινοαμερικάνικης χώρας, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου. Ο ίδιος πρόσθεσε πως οι πυροσβέστες συνεχίζουν τις προσπάθειες, για να θέσουν κάπου σαράντα μέτωπα υπό έλεγχο.

Προηγούμενος απολογισμός της ιατροδικαστικής υπηρεσίας (SML) έκανε λόγο για 99 νεκρούς.

Ο αριθμός των θυμάτων «θα αυξηθεί – ξέρουμε πως θα αυξηθεί πολύ», προειδοποιούσε νωρίτερα χθες, Κυριακή, ο πρόεδρος Γκαμπριέλ Μπόριτς, κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στην Κιλπουέ, κοντά στη Βίνια δελ Μαρ, στην επαρχία Βαλπαραΐσο, όπου καταγράφτηκαν όλοι οι θάνατοι μέχρι στιγμής.

Η δήμαρχος της λουτρόπολης Βίνια δελ Μαρ, η Μακαρένα Ριπαμόντι, και ο επικεφαλής των επαρχιακών αρχών στη Βαλπαραΐσο, ο Ροδρίγο Μουντάκα, τόνισαν πως εκατοντάδες άνθρωποι συνεχίζουν να αγνοούνται.

Στην Κιλπουέ, ομάδα του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων, είδε ολόκληρες συνοικίες και εκατοντάδες αυτοκίνητα να έχουν μετατραπεί σε αποκαΐδια. Χιλιάδες κάτοικοι αποκλείστηκαν εκεί για ώρες την Παρασκευή, καθώς προσπαθούσαν να φύγουν οδικώς.

Αυτή «είναι η μεγαλύτερη τραγωδία που έχουμε ζήσει μετά τον σεισμό του 2010», είπε ο κ. Μπόριτς, αναφερόμενος στον σεισμό 8,8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ και το τσουνάμι που τον ακολούθησε την 27η Φεβρουαρίου 2010, όταν έχασαν τη ζωή τους πάνω από 500 άνθρωποι.

Η Λίλιαν Ρόχας, 67 ετών, ζει κοντά στον βοτανικό κήπο της Βίνια δελ Μαρ, μιας από τις περιοχές που επλήγησαν περισσότερο.

«Δεν έχει απομείνει πλέον ούτε ένα σπίτι εδώ», είπε ανάμεσα σε συντρίμμια και στάχτες.

Αφηγήθηκε πως η πυρκαγιά κατέλαβε τους κατοίκους εξαπίνης. «Βγήκα έξω για να δω και κόσμος ήδη έτρεχε. Βγήκα από το σπίτι μου, έκλεισα την πόρτα κι έφυγα», συνέχισε η συνταξιούχος, προσθέτοντας πως το ρούχο που φοράει είναι το μοναδικό πράγμα που της απέμεινε.

Ο Ροδρίγο Πουλγκάρ, οδηγός, έχασε το σπίτι του στην Ελ Ολιβάρ, στους λόφους της Βαλπαραΐσο. «Ήταν κόλαση, οι εκρήξεις (…) Προσπαθούσα να βοηθήσω τον γείτονά μου να σβήσει τη φωτιά στο αυτοκίνητό του, πίσω το σπίτι μου άρχιζε να καίγεται. Έπεφτε βροχή από στάχτες», αφηγήθηκε.

Για να περιοριστεί η κυκλοφορία στις πληγείσες περιοχές και να «διευκολυνθούν οι επιχειρήσεις διάσωσης και ανάκτησης των νεκρών» επιβλήθηκε νέα απαγόρευση της νυχτερινής κυκλοφορίας σε τέσσερις κοινότητες στη Βαλπαραΐσο από τις 18:00 ως τις 10:00 (τοπικές ώρες· από χθες στις 23:00 ως σήμερα στις 15:00).