Το κλασικό που λέγανε παλιότερα για τους γυμνιστές ότι αν εμφανιστούν στην παραλία θα πάνε ο παπάς, ο δήμαρχος και ο δάσκαλος του χωριού για να τους διώξουν, δεν ήταν καθόλου εκτός πραγματικότητας. Το 1980 στο Σαλάντι της Ερμιονίδας κάτοικοι της περιοχής διαδήλωσαν, έβρισαν και προπηλάκισαν κάποιους Ολλανδούς γυμνιστές που είχαν κατασκηνώσει εκεί. Έκτοτε τα πράγματα έχουν αλλάξει και στη διάθεση των φίλων του γυμνισμού υπάρχουν ακόμα και ξενοδοχεία ή μπαρ αποκλειστικά γι’ αυτούς…
Σε site αντίστοιχων ξενοδοχείων υπάρχουν φωτογραφίες με ανθρώπους να κάθονται στην πισίνα ολόγυμνοι, άλλους να παίζουν πινγκ πονγκ κι άλλους (και άλλες φυσικά) να βολτάρουν στον κήπο. Και αυτές οι περιπτώσεις δεν είναι οι μόνες…
Αλήθεια, πως θα μας φαινόταν να πηγαίναμε στο εστιατόριο και στην γκαρνταρόμπα να αφήναμε και τα εσώρουχά σας; «Γυμνό γεύμα» ονομάζεται το εστιατόριο στη Φλόριντα των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου οι θαμώνες μπορούν να φάνε ή να πιουν το ποτό τους όπως τους έκανε η μητέρα φύση.

Στο συγκεκριμένο μπαρ δεν είναι απαραίτητο το να μη φοράει κανείς ρούχα, αλλά είναι θέμα επιλογής το αν θα είναι ντυμένος ή γυμνός. Το ίδιο ισχύει και για τις σερβιτόρες, οι οποίες κατά περίπτωση μπορεί να είναι ντυμένες ή γυμνές και ο μόνος περιορισμός αφορά τον μάγειρα, για τον οποίο προβλέπεται ότι θα πρέπει να φοράει την ποδιά του για ευνόητους λόγους (μην πέσει και καμιά τρίχα στη σούπα).
Μια γεύση για το τι υπάρχει μέσα στο εστιατόριο δίνει η πινακίδα που υπάρχει εξωτερικά: απαγορεύονται οι σκύλοι και οι φωτογραφικές μηχανές. Στο χώρο που βρίσκονται οι τουαλέτες, υπάρχει η πινακίδα «απαγορεύεται το σεξ», ενώ ανάμεσα στους κανόνες είναι η απαγόρευση του αγγίγματος των άλλων και του εαυτού τους.

Γνωριμίες γυμνιστών

Υπάρχει και αυτή η μορφή και πάλι με τη βοήθεια του Ίντερνετ. Σε σχετική ιστοσελίδα μπορεί κανείς να διαβάζει με μεγάλα γράμματα: «Γνωρίστε πανέμορφους γυμνιστές απ’ όλο τον κόσμο». Πρόκειται για site που δεν έχει ιδιαίτερες διαφορές με άλλα αντίστοιχα γνωριμιών.

Και λίγα για την ιστορία

Οι πρώτες πλαζ γυμνιστών στην Ελλάδα δημιουργήθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και κατά τη δεκαετία του ’70, αρχικά στην Πάρο, τη Μύκονο, την Αντίπαρο και την Κρήτη για να ακολουθήσουν και άλλα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου. Σήμερα ανεπίσημα υπάρχουν περισσότερες από 150 παραλίες για γυμνιστές, ενώ οι επίσημες δεν ξεπερνούν τις 10.
Γυρνώντας πίσω στο χρόνο, σταματάμε στο 1903 όταν ιδρύθηκε η πρώτη λέσχη γυμνιστών στο Αμβούργο. Μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου οι φίλοι του γυμνισμού εξαπλώθηκαν σε ολόκληρη την Ευρώπη, κυρίως όμως στη Γερμανία όπου με την άνοδο του Χίτλερ τέθηκαν υπό διωγμό.
Σειρά πήραν οι Ηνωμένες Πολιτείες όπου μετά το 1945 η υπόθεση άρχισε να παίρνει το χαρακτήρα κοινωνικού κινήματος, και μια δεκαετία αργότερα μέσω τουριστών άρχισε να εμφανίζεται και στην Ελλάδα. Νωρίτερα, την περίοδο του Μεσοπολέμου μια μικρή ομάδα ανθρώπων λειτούργησαν κάτι σαν σύλλογο γυμνιστών, κυκλοφορώντας μάλιστα και το περιοδικό «Φλερτ» (Φυσιολατρική Λογοτεχνική Επιθεώρηση Ριζοσπαστικών Τάσεων). Τη δεκαετία του ’80 συγκροτήθηκαν και δύο σύλλογοι οι οποίοι σήμερα είναι ανενεργοί.