Ένα φιντάνι ιταλικής καταγωγής και βελγικής υπηκοότητας εμφανίστηκε στα ευρωπαϊκά γήπεδα αναγκάζοντας τον αθλητικό Τύπο με τα 432 γκολ του σε μόλις 4 σεζόν ως ελπίδα να του κολλήσει το παρατσούκλι «Μικρός Πελέ»!

Το πιτσιρίκι θα μεγάλωνε φυσικά και θα οδηγούσε την εθνική ομάδα του Βελγίου σε 4 Παγκόσμια Κύπελλα, προσθέτοντας έτσι το όνομά του στην εκλεκτή ελίτ των 14 μόνο παικτών που έχουν συμμετάσχει ποτέ σε 4 τελικές φάσεις Μουντιάλ!

Το φοβερό 10άρι που άκουγε στο όνομα Έντζο Σίφο παραμένει ο καλύτερος παίκτης που ξεπήδησε από το Βέλγιο, οδηγώντας το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα μέχρι και τους ημιτελικούς του Παγκοσμίου του 1986.

Παρά το γεγονός ότι έπαιζε μεσοεπιθετικός, εμφανίστηκε μόλις στα 19 του στην Εθνική Βελγίου φορώντας σύντομα τη βαριά φανέλα με το «Νο 10», κάνοντας τον πλανήτη να τον αναγορεύσει σε έναν από τους πιο πολλά υποσχόμενους νεαρούς ποδοσφαιριστές του κόσμου.

Και ήταν στην πρώτη του παρουσία σε τελική φάση Μουντιάλ, στα γήπεδα του Μεξικού το 1986, όταν θα οδηγούσε την ομάδα του στην καλύτερη ποτέ επίδοσή της σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Το Βέλγιο άφησε τον κόσμο της μπάλας με το στόμα ανοιχτό σε εκείνο το Μουντιάλ, με τον Σίφο να συμβάλει τα μέγιστα στην τρομερή επιτυχία του αρμονικού συνόλου. Το οχτάρι (ακόμα) έπαιξε και στους 7 αγώνες του Βελγίου, σκοράροντας δύο γκολ…

Ο Σίφο διατήρησε την πολύ καλή του φόρμα και στο επόμενο Μουντιάλ της Ιταλίας το 1990, με την οικουμένη να περιμένει το Βέλγιο να επαναλάβει τον άθλο του 1986. Ο Σίφο σκόραρε ένα υπέροχο τέρμα κατά της Ουρουγουάης στον πρώτο γύρο, το βρετανικό γκολ όμως της τελευταίας στιγμής πέταξε έξω το Βέλγιο νωρίτερα απ’ όσο θα περίμενε κανείς…

Ο Έντζο Σίφο έπαιξε σε δύο ακόμα Παγκόσμια Κύπελλα, τόσο το 1994 όσο και το 1998, αν και η επιτυχία τόσο του ίδιου όσο και της ομάδας του έμελλε πια να είναι περιορισμένες: το Βέλγιο δεν καταφέρνει να προκριθεί στους «8» του Μουντιάλ της Αμερικής, εγκαταλείποντας το επόμενο Παγκόσμιο της Γαλλίας ήδη από τη φάση των ομίλων…

Όσο για την απόδοση του Σίφο, έμοιαζε να συμβολίζει την παρακμή της εθνικής, με τις κακές του σχέσεις με τον ομοσπονδιακό προπονητή Georges Leekens να σφραγίζουν περαιτέρω τη μοίρα της άλλοτε δεμένης ομάδας.

Κι έτσι, έπειτα από 18 χρόνια επαγγελματικής καριέρας, ο Έντζο Σίφο υποτάχθηκε στο αναπόφευκτο το 2001, έχοντας βέβαια παίξει σε 16 παιχνίδια τελικής φάσης Μουντιάλ, μετρώντας 84 διεθνείς συμμετοχές και 18 γκολ.

«Ένας καθηγητής πανεπιστημίου αναρωτήθηκε κάποτε πώς κατάφερα να παίξω για τόσο πολύ χρόνο με ένα ισχίο σε τέτοια κατάσταση», θυμήθηκε ο Σίφο όταν κρέμασε τα παπούτσια του. Και βέβαια η απάντηση οφείλει να περιλαμβάνει οπωσδήποτε τη λέξη «ταλέντο»…