Ο Ροναλντίνιο έδωσε συνέντευξη στο FourFourTwo, επέλεξε τον καλύτερο αντίπαλο, παραδέχθηκε την ανωτερότητα του Μέσι, διάλεξε Μαραντόνα και εξήγησε τους λόγους που δεν πήγε Old Trafford αλλά στο Camp Nou. Ποιους παίκτες σου άρεσε να βλέπεις όταν μεγάλωνες; «Ηταν πολλοί. Τον αδερφό μου, Ασίς, τους Ριβελίνο, Ρομάριο, Ρονάλντο, Ριβάλντο. Ο Ντιέγο Μαραντόνα ήταν επίσης εξαιρετικός, τον παρακολουθούσα πάντα, ακόμα και αυτά που έκανε πριν τους αγώνες. Ηταν αυτός που μου άρεσε περισσότερο όσον αφορά τα πράγματα που έκανε με την μπάλα. Μπορούσε να ντριμπλάρει με ταχύτητα ενώ πήγαινε προς την εστία. Εγώ δεν μπορούσα να κάνω γκελάκια με πορτοκάλια όπως έκανε εκείνος, η μητέρα μου δεν είχε την άνεση να χαραμίσει φαγητό». Πότε επέλεξες το παρατσούκλι Ροναλντίνιο; Ηταν πριν γίνεις επαγγελματίας; «Υπήρχε ένας Ρονάλντο πριν από μένα! Οι άνθρωποι που ήταν κοντά μου ποτέ δεν με φώναζαν Ροναλντίνιο. Οταν πέτυχα το πρώτο μου γκολ με την Βραζιλία το 1999, ο πιο διάσημος σχολιαστής με έλεγε Ροναλντίνιο Γκαούτσο επειδή είμαι από το Ριό Γκράντε ντο Σουλ και έλεγε και τον Ρονάλντο ‘Ροναλντίνιο’ την ίδια στιγμή. Είχε πλάκα!». Ποια είναι η πιο δυνατή σου ανάμνηση από την Γαλλία; Είσαι χαρούμενος που βλέπεις την Παρί Σεν Ζερμέν να τα πηγαίνει καλά; «Τα ντέρμπι με την Μαρσέιγ είναι αυτά που θυμάμαι περισσότερο, σκόραρα σχεδόν σε όλα, ακόμα και σε ένα στο Velodrome. Ηταν η πρώτη νίκη της Παρί εκεί για πολλά χρόνια. Ακόμα αγαπώ την Παρί, ήταν το πρώτο μου club στην Ευρώπη και είχα 2.5 υπέροχα χρόνια εκεί. Παρακολουθώ ακόμα τα γκολ τους». Το φάουλ με την Αγγλία στο Mundial του 2002. Είχες δει τον Σίμαν να είναι εκτός εστίας; «Είχα δει ότι είναι έξω από τη γραμμή του. Πραγματικά προσπάθησα να πετύχω γκολ, αν και όχι να στείλω την μπάλα ακριβώς στο σημείο που πήγε. Ηταν ένα απίστευτο γκολ και στο καλύτερο παιχνίδι μου σε εκείνο το Παγκόσμιο Κύπελλο. Εδωσε ασίστ, έβαλα γκολ, αποβλήθηκα». Στη διαφήμιση της Nike κάνεις γκελάκια και βρίσκεις διαδοχικές φορές το δοκάρι. Το έκανες όντως αυτό; «Φυσικά το έκανα! Το κάνω κάθε Σαββατοκύριακο στο γήπεδο στο σπίτι μου». Θα μπορούσες να έχεις γίνει παίκτης της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 2003; Ησουν κοντά; «Είχα σχεδόν κλείσει στην Γιουνάιτεντ, ήταν θέμα 48 ωρών αλλά ο Σάντρο Ροσέλ μου είπε ‘αν γίνω πρόεδρος της Μπαρτσελόνα, θα έρθεις;’ Και είπα ‘ναι’. Μόνο λεπτομέρειες απέμεναν με την Γιουνάιτεντ όταν με πήρε ο Ροσέλ. Ολα έγιναν πολύ γρήγορα». Δεν τυγχάνουν πολλοί παίκτες της Μπαρτσελόνα ενός standing ovation από τους οπαδούς της Ρεάλ Μαδρίτης στο Bernabeu όπως συνέβη με εσένα το 2005. «Είμαι πολύ περήφανος. Οταν συνέβη, δεν αντιλήφθηκα ότι συμβαίνει. Απλά σκόραρα και πανηγύρισα. Απ’ όσο ξέρω, μόνο στον Μαραντόνα συνέβη κάτι ανάλογογ με την Ρεάλ. Ημουν διπλά χαρούμενος για το ότι ο ήρωάς μου ήταν ο τελευταίος που είχε κάνει κάτι τέτοιο. Είχα μιλήσει με τον Μαραντόνα γι’ αυτό. Είναι σπουδαία ανάμνηση». Πως είναι να διαλύεις έναν αντίπαλο, μετά να χαμογελάς και μετά το τέλος του αγώνα να κάνεις χαβαλέ με τον ίδιο παίκτη; Δεν έχω δει κανέναν να κάνει κάτι τέτοιο. «Πάντα σεβόμουν τους αντιπάλους μου Ρόνι, ήξερα ότι μια μέρα μπορεί να γινόμασταν συμπαίκτες. Είχε πλάκα με έναν Γάλλο που αντιμετώπισα στην Μίλαν. Μου έδωσε το χέρι ένα λεπτό αφού του πέρασα την μπάλα κάτω από τα πόδια. Ηταν διαφορετικό». Ηταν δύσκολη η απόφαση να αποχωρήσεις από την Μπαρτσελόνα; Είναι αλήθεια ότι ήσουν κακή επιρροή στον νεαρό τότε, Λιονέλ Μέσι; «Ηταν εύκολη απόφαση, είχε έρθει η ώρα να φύγω. Ηθελα να ακολουθήσω τα βήματα του Φρανκ Ράικαρντ, που ήταν ο προπονητής μου και έκανε τρομερά πράγματα στην Μίλαν. Είχα κι άλλες επιλογές, όμως ήθελα να παίξω στην Μίλαν. Οσον αφορά αυτό με τον Μέσι, δεν είναι αλήθεια. Δεν πρέπει να πιστεύεις πάντα αυτά που διαβάζεις. Πάντα προσπαθούσα να είμαι καλή επιρροή σε εκείνον και να κάνω αυτά που έκανε για μένα ο Ρονάλντο. Ενιωθα ότι ο Ρονάλντο με έχει αγκαλιάσει και ήθελα ο Λέο να νιώθει το ίδιο. Ο Μέσι ήταν πάντα πολύ ντροπαλός αλλά πάντα ένας φανταστικός παίκτης. Μέναμε στον ίδιο δρόμο, είχα εξαιρετική σχέση μαζί του και την οικογένειά του. Ακόμα και αν ήξερα ότι είναι καλύτερος παίκτης από μένα». Ποιος είναι ο καλύτερος παίκτης που έχεις παίξει αντίπαλος; «Πρέπει να είναι ο Πάολο Μαλντίνι. Είχε τόσες πολλές ικανότητες. Είναι αδύνατο να μην μείνεις έκπληκτος από το πως έκανε τα πάντα να μοιάζουν τόσο εύκολα, ειδικά όταν έπαιζες μαζί του». Το flip-flap είναι η αγαπημένη σου κίνηση; Ποιος μπορεί να κάνει περισσότερα με την μπάλα; Εσύ ή ο Ρονάλντο; «Είναι μάλλον το αγαπημένο μου. Είναι μια ντρίμπλα που έχει σχέση με το ποδόσφαιρο σάλας, όμως το έκανα και στο κανονικό ποδόφαιρο. Είμαι ικανοποιημένος από τα όσα έκανα, πάντα μου άρεσε να παίζω με την μπάλα. Είχα δυσκολίες με άλλα πράγματα, όμως με την μπάλα ένιωθα καλά. Ο Ρονάλντο είναι καλύτερος από μένα και είναι ο editor, μπορεί να πει ότι θέλει!». Ποιος ήταν ο καλύτερος προπονητής που είχες; Ποιος έβγαλε τον καλύτερο εαυτό σου; «Ο Ράικαρντ, χωρίς αμφιβολία. Είναι ένας από τους καλύτερους στον κόσμο και αξίζει να βρίσκεται σε μεγάλη ομάδα. Σύντομα θα κοουτσάρει μια Εθνική ομάδα και θα μάχεται για τον τίτλο στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Εβγαζε πάντα το καλύτερο από μένα γιατί ήξερε τι χρειάζομαι». Θα είχε θέση στην ομάδα του 2002 της Βραζιλίας που κατέκτησε το Mundial ο Νεϊμάρ; «Είναι δύσκολο να πω. Οι μεγάλοι παίκτες έχουν πάντα θέση στις μεγάλες ομάδες και ο Νεϊμάρ είναι ένας από αυτούς. Ομως υπήρχαν κι άλλοι το 2002. Νομίζω ότι ο Σκολάρι πρέπει να το απαντήσει αυτό». Πηγή: gazzetta.gr