«Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, η Γερμανία πάσχιζε να παραμείνει πιστή στους όρους της Ευρωζώνης που εξασφάλιζαν τη σταθερότητα του κοινού νομίσματος.
Αντί όμως να υιοθετήσει την πολιτική της λιτότητας, ο καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ απλά ξεκίνησε μία προσπάθεια να αλλάξει τους κανόνες. Νέα έγγραφα αποκαλύπτουν τον σημαντικό ρόλο που διαδραμάτισε στην αποδυνάμωση του Συμφώνου Σταθερότητας» γράφει το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel στην ηλεκτρονική του σελίδα.
Με ένα εκτενές ρεπορτάζ, το Spiegel, υπογραμμίζει ουσιαστικά τον καταλυτικό ρόλο του πρώην καγκελάριου της Γερμανίας σε μια γερμανική «σταυροφορία» με στόχο την υπονόμευση του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος.
Η αρχική συμφωνία προέβλεπε τη δέσμευση όλων των κρατών- μελών να διατηρούν το έλλειμμα κάτω από το 3% του ΑΕΠ τους και το δημόσιο χρέος τους όχι πάνω από το 60% του ΑΕΠ.
Σύμφωνα πάντα με το γερμανικό περιοδικό, όμως, η αποδυνάμωση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, μέσω και της χαλάρωσης των όρων αυτών, ήταν δουλειά ενός άνδρα: του Σρέντερ.
Έγγραφα της γερμανικής καγκελαρίας τα οποία επικαλείται το περιοδικό δείχνουν ότι η «προσπάθεια» αυτή ουσιαστικά ξεκίνησε ήδη από το το 2003. Τότε η γερμανική οικονομία σημείωνε μηδενικούς ρυθμούς ανάπτυξης και το έλλειμμα αυξανόταν συνεχώς. Έναν χρόνο νωρίτερα ο τότε υπουργός Οικονομικών Χανς Άιχελ είχε μετά βίας διατηρήσει το έλλειμμα σε ανεκτά επίπεδα όμως όλα έδειχναν ότι η κατάσταση δεν επρόκειτο να βελτιωθεί.
«Ο Σρέντερ βρήκε τη λύση. Αν δεν ήταν εφικτό να προσαρμοστούν τα γερμανικά δημοσιονομικά στο Σύμφωνο Σταθερότητας, τότε το Σύμφωνο Σταθερότητας απλά θα προσαρμοζόταν στην κατάσταση της γερμανικής οικονομίας. Ο Σρέντερ προσπάθησε να εξασφαλίσει την υποστήριξη του Γάλλου προέδρου Ζακ Σιράκ και του Βρετανού πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ.» σχολιάζει το Spiegel. Η πρωτοβουλία θα ενισχυθεί αν υποστηριχθεί από τη Βρετανία «αναφέρεται σε έγγραφο της γερμανικής Καγκελαρίας», συνεχίζει το δημοσίευμα.
Αν και αρχικά ο Άιχελ ήθελε η Γερμανία να τηρήσει τους όρους του Συμφώνου Σταθερότητας, τελικά πείστηκε και μέχρι το 2005 άρχισε να προωθεί τα σχέδια της γερμανικής κυβέρνησης στους Ευρωπαίους ομολόγους του, σημειώνει το ρεπορτάζ ενώ κάνει λόγο για «συνασπισμό των τριών μεγαλύτερων κρατών της Ε.Ε. ενάντια σε όλους τους άλλους».
«Η Ελλάδα αντιμετώπισε προβλήματα πέντε χρόνια αργότερα και η κρίση του ευρώ ξεκίνησε. Δύο χρόνια αργότερα, τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης συμφώνησαν σε μία δημοσιονομική νομοθεσία, η οποία όχι μόνο ανατρέπει τα μέτρα που ελήφθησαν για την αποδυνάμωση του Συμφώνου Σταθερότητας το 2005, αλλά κάνει το σύμφωνο πιο αυστηρό σε σχέση με πριν» καταλήγει το Spiegel.
