Ως ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές που πάτησαν ποτέ χορτάρι, ο Εουσέμπιο ντα Σίλβα Φερέιρα έχει προσωπικούς τίτλους και περγαμηνές να προσυπογράφουν την πορεία που διέγραψε στα γήπεδα.

Το «Μαύρο Μαργαριτάρι» γεννήθηκε στη Μοζαμβίκη το 1942, ήρθε ωστόσο πολύ νωρίς στο πορτογαλικό ποδόσφαιρο, όταν το 1961 ο προπονητής της Μπενφίκα, Bela Guttmann, πετάχτηκε προσωπικά μέχρι την Αφρική για να τον δει να παίζει. Ο Guttmann ενθουσιάστηκε τόσο που αγόρασε επιτόπου τον παίκτη, κάνοντας έτσι το μεγαλύτερο δώρο στο πορτογαλικό ποδόσφαιρο!

Κι αυτό γιατί ο Εουσέμπιο ήταν μια επιθετική γραμμή από μόνος του, ταλαντούχος και δυνατός καθώς ήταν! Ο μεσοεπιθετικός αστέρας ήταν μάλιστα ο πρώτος παγκοσμίου φήμης ποδοσφαιριστής που ξεπήδησε από την αφρικανική ήπειρο, ερχόμενος στην Πορτογαλία για να στοιχειώσει μια για πάντα τόσο την μπάλα της χώρας όσο και της οικουμένης ολόκληρης.

Χρυσές Μπάλες, Χρυσά Παπούτσια και πολλές ακόμα διακρίσεις για τον μύθο της στρογγυλής θεάς, έναν πανίσχυρο στράικερ ευλογημένο με απίστευτη επιτάχυνση, ασύλληπτη ντρίμπλα και δαιμόνιες ικανότητες στο σκοράρισμα: 6 φορές πρώτος σκόρερ στο πορτογαλικό πρωτάθλημα, δύο κατακτήσεις Χρυσού Παπουτσιού ως κορυφαίος σκόρερ της Ευρώπης (1968 και 1973), ενώ το 1965 ήταν ο Ευρωπαίος Παίκτης της Χρονιάς (Χρυσή Μπάλα)…

Πόσο τυχαίο ήταν εξάλλου ότι μόλις στη δεύτερη συμμετοχή του με τη φανέλα της Μπενφίκα, σε φιλικό τουρνουά στο Παρίσι, σκόραρε χατ-τρικ κατά της Σάντος, μιας ομάδας που είχε στις τάξεις της άλλον έναν αεικίνητο πιτσιρικά, έναν κάποιο Πελέ!

Τα τρία γκολ του Εουσέμπιο έβαλαν τις βάσεις για το αστρονομικό νούμερο των τερμάτων που θα σημείωνε στο πορτογαλικό πρωτάθλημα: 320 γκολ σε 313 αγώνες! Τέτοιος ήταν μάλιστα ο αντίκτυπός του το 1962, σε ηλικία μόλις 20 ετών, που ο ίδιος θα γινόταν η έμπνευση που έψαχνε η Μπενφίκα για να κατακτήσει το Ευρωπαϊκό, με το αστέρι από τη Μοζαμβίκη να σκοράρει δύο γκολ στον θρίαμβο του 5-3 κατά της μεγάλης Ρεάλ Μαδρίτης του ντι Στέφανο!

Παρά το ντεμπούτο του στην εθνική της νέας του χώρας ήδη από τον Οκτώβριο του 1961 (στο ματς με το Λουξεμβούργο για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου) και τις μνημειώδεις εμφανίσεις του στα ευρωπαϊκά γήπεδα, θα ήταν στα προκριματικά του Μουντιάλ του 1966 που θα άφηνε ανεξίτηλο το χνάρι του στη διεθνή σκηνή, σκοράροντας 7 γκολ και οδηγώντας έτσι την Πορτογαλία σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου για πρώτη φορά στην ιστορία της!

Ο Εουσέμπιο καταφτάνει λοιπόν στα γήπεδα της Αγγλίας το 1966 με τη Χρυσή Μπάλα στην τροπαιοθήκη του (1965), ήταν όμως οι «παραστάσεις» του στον κορυφαίο θεσμό που θα τον μετέτρεπαν σε παγκόσμιο φαινόμενο, ένα από αυτά τα ελάχιστα που σπάνια έχει η ανθρωπότητα τη δυνατότητα να απολαύσει: τα 9 του γκολ στο Μουντιάλ του 1966 προσυπογράφουν τη συνεισφορά του!

Με τον Εουσέμπιο σε κέφια, η Πορτογαλία νικά την Ουγγαρία με 3-1 και τη Βουλγαρία με 3-0, ενώ τα δύο δικά του γκολ συμβάλουν τα μέγιστα στον πορτογαλικό θρίαμβο κατά της υπερασπίστριας του τίτλου Βραζιλίας (3-1) στον τελευταίο αγώνα της φάσης των ομίλων…

Ωστόσο, η μεγάλη εμφάνιση του Εουσέμπιο θα αποκαλυπτόταν σε όλο της το μεγαλείο στα προημιτελικά με την Κορέα, όταν θα έγραφε το όνομά του στα χρυσά κατάστιχα του θεσμού! Με την Πορτογαλία να υπολείπεται της Κορέας τριών γκολ μόλις στο 25’, ήταν ώρα για το «Μαύρο Μαργαριτάρι» να λάμψει στο «Goodison Park». Και πράγματι, τα 4 δικά του γκολ εξασφαλίζουν την πρόκριση της Πορτογαλίας με 5-3, εγκαθιδρύοντας τον Εουσέμπιο στο καθεστώς του μουντιαλικού θρύλου, την ίδια στιγμή που ο αγώνας παραμένει ένας από τους πλέον αξιομνημόνευτους στα χρονικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου…

Η φανταστική πορεία της Πορτογαλίας του Εουσέμπιο έμελλε να πάρει τέλος στον επόμενο γύρο των ημιτελικών, όταν υποτάχθηκε τελικά με 2-1 στη διοργανώτρια και νικήτρια τελικά Αγγλία, με το γκολ από πέναλτι του Εουσέμπιο στο 82’ να εξασφαλίζει δυνατές συγκινήσεις για μη ευαίσθητες καρδιές.

Η φωτογραφία με τον Εουσέμπιο να αποχωρεί περίλυπος μετά την ήττα από την Αγγλία στέκει από τις πλέον εμβληματικές στην ιστορία του θεσμού. Βέβαια, το γκολ του πέναλτι ήταν το όγδοο του Εουσέμπιο στα 5 ματς, υπήρχε λοιπόν χώρος και χρόνος για ένα ακόμα, το οποίο θα σκοράρει στη νίκη με 2-1 κατά της Σοβιετικής Ένωσης, στέλνοντας την Πορτογαλία στην τρίτη θέση του βάθρου.

Και παρά την πικρή ήττα της ομάδας του, τα 9 γκολ του Εουσέμπιο στον θεσμό τον μετατρέπουν σε κορυφαίο σκόρερ του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1966, κάνοντάς τον ταυτοχρόνως τον μεγάλο αγαπημένο των απανταχού φιλάθλων.

Δυστυχώς, ο Εουσέμπιο δεν θα ξανάπαιζε σε Παγκόσμιο Κύπελλο, παρά το γεγονός ότι η Πορτογαλία συμμετείχε στα προκριματικά τόσο του 1970 όσο και του 1974, καθώς οι υπόλοιποι παίκτες που τον πλαισίωναν δεν είχαν τις ικανότητές του. Ως αποτέλεσμα, το Μουντιάλ του 1966 παραμένει η μόνη φορά που ο μεγάλος αυτός του ποδοσφαίρου κόσμησε την παγκόσμια σκηνή, με τα 41 γκολ του σε 64 διεθνείς αγώνες να πιστοποιούν το τι έχασε σε θέαμα ο πλανήτης…