Έχοντας αποφασίσει να αποσυρθεί από τους αγώνες μετά την απόφαση του Rossi να τον απομακρύνει, ο Jeremy Burgess δεν είναι πλέον υποχρεωμένος να τηρεί σιγή για όσα σκέφτεται, όσα πιστεύει και όσα αντιλαμβάνεται για τον κόσμο των MotoGP, το μόνο που τον περιορίζει είναι η ηθική και ο χαρακτήρας του.

Μην περιμένετε λοιπόν από τον πρώην αρχιμηχανικό του Rossi να μιλήσει σε «κίτρινες» φυλλάδες, ή να κάνει «γαργαλιστικές» αποκαλύψεις από τη ζωή του δίπλα στο μεγαλύτερο αναβάτη της σύγχρονης εποχής. Όμως μπορεί κάλλιστα να εκφράσει τη γνώμη του, κόσμια, τεκμηριωμένα και μάλλον με αγάπη παρά με πόνο για την τελευταία πράξη της κοινής του ζωής με τον VR46.

Πρόσφατα μίλησε με το γαλλικό περιοδικό GP Inside, εκφράζοντας ανοιχτά απόψεις και γνώμες για το λαμπρό παρελθόν, το σήμερα και το αύριο του Rossi.

Ο Ιταλός κυριάρχησε στο στερέωμα των GP από το 2000 ως το 2009 κερδίζοντας 7 φορές τον τίτλο, όμως από το 2010 και μετά μέχρι σήμερα δεν έχει καταφέρει πολλά. Τα δύο χρόνια με την Ducati ήταν καταστροφικά, έχασε την επαφή του με τους πρώτους και κατά την απουσία του η επόμενη γενιά ανδρώθηκε -χωρίς μάλιστα την απειλητική παρουσία του- και προσπέρασε.

Παραθέτουμε ορισμένες από τις ερωταπαντήσεις μεταξύ του «GP Inside» και του Burgess που έχουν και το περισσότερο ενδιαφέρον.

– Σχετικά με τη γνώμη του για την αιτία της αντικατάστασής του σαν αρχιμηχανικού και για το αν πιστεύει πως ο ελιγμός αυτός του Rossi θα αποδειχτεί επιτυχημένος:

«Οι κορυφαίοι αθλητές, όταν πλησιάζουν στο τέλος της καριέρας τους, συχνά μπαίνουν στον πειρασμό να αλλάξουν προπονητή. Στην περίπτωσή μας ο Valentino, θέλει, πιστεύει ή χρειάζεται μια μεγάλη αλλαγή, στην προσπάθειά του να επιστρέψει στην κορυφή. Γνωρίζει ότι παίρνει μεγάλο ρίσκο, αλλά πρέπει κάτι να κάνει. Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως ελπίζω να πήρε τη σωστή απόφαση».

– Για το ποια κατεύθυνση νομίζει πως έχει πάρει η καριέρα του Rossi:

«Τρέφω τεράστιο σεβασμό για τον Valentino, για τα όσα έχει επιτύχει στο παρελθόν, όμως ξέρουμε πια πως σήμερα βρίσκεται πολύ πιο κοντά στο τέλος της καριέρας του. Όπως όλοι οι αθλητές στη συγκεκριμένη καμπή της ζωής τους, μάλλον δεν μπορεί να κατανοήσει το γιατί είναι ταχύτεροι οι αντίπαλοί του. Μπορεί ο ίδιος να πιστεύει πως είναι ικανός να κάνει ό,τι ακριβώς έκανε και πριν 10 χρόνια, όμως ο “επεξεργαστής” μέσα στο Valentino δεν επεξεργάζεται πια τις πληροφορίες το ίδιο γρήγορα».

– Για το αν είναι χολωμένος με την απόφαση του Rossi να τον απομακρύνει:

«Όχι προς Θεού! Κι αν η αλλαγή δουλέψει, τόσο το καλύτερο. Αυτό θα σημαίνει ότι πράγματι αυτό ήταν που χρειαζόταν και γι’ αυτό θα χαρώ πολύ. Αν πάλι δεν δουλέψει, ήταν κάτι που πραγματικά έπρεπε να δοκιμάσει. Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, για μένα η απόφασή του είναι μια θετική αλλαγή, γιατί τουλάχιστον θα απαντήσει στα κρίσιμα ερωτήματα».

– Για το αν μπορεί ο Rossi να κερδίσει αγώνες ή τον τίτλο των MotoGP:

«Όταν κέρδισε στο Assen φέτος ήμουν πανευτυχής, αλλά το ζήτημα είναι να έχει σταθερή απόδοση και στους 18 αγώνες της χρονιάς. Στη φάση αυτή της καριέρας του, αυτό είναι το σημείο που υστερεί. Κάποιες φορές θα μπορέσει να συνδυάσει σωστά όλους τους κρίσιμους παράγοντες και να κερδίσει αγώνες, αλλά δύσκολα θα το επιτύχει σε όλους τους αγώνες της σαιζόν.

Η πίεση που τού ασκούν αναβάτες σαν το Lorenzo, τον Pedrosa και το Marc είναι κολοσσιαία. Οι τέσσερίς τους είνα μια βαθμίδα πάνω από κάθε άλλον, αλλά ο Valentino σε κάθε αγώνα δεν καταφέρνει να πλησιάσει στην 3η θέση. Οι τρεις άλλοι έχουν το κάτι παραπάνω…»

– Για την επιθυμία του να κλείσει ο Rossi την καριέρα του χωρίς να τραυματιστεί:

«Κατά κάποιον τρόπο, ναι, ανησυχώ πάντα για την ασφάλεια του αναβάτη μου. Έχω δει στη ζωή μου φρικαλέα μοτοσυκλετιστικά ατυχήματα και αν ο Rossi τραυματιστεί τώρα σοβαρά, ο κόσμος θα αρχίσει να ρωτά γιατί δεν σταμάτησε νωρίτερα τους αγώνες. Θα ανακουφιστώ όταν τον δω να επιστρέφει στους γονείς του, στον Graziano και την Stefania απόλυτα υγιής.

Με ενοχλεί η σκέψη ότι ο Valentino προσπαθεί σήμερα να κάνει κάτι που πλέον δεν μπορεί. Ο ίδιος είναι πεπεισμένος πως μπορεί να ξαναπάρει τίτλο, και θαυμάζω πραγματικά αυτή του την πίστη. Όμως είμαι άνθρωπος της απόδειξης, όχι της πίστης.

Όταν κάποιος μου λέει “μπορώ να το κάνω αυτό”, του απαντάω, “κάν’το λοιπόν να το δω”. Και ο Valentino δεν έχει ακόμη καταφέρει να το αποδείξει. Βλέπουμε ότι προσπαθεί και ότι κάνει τα αδύνατα-δυνατά, αλλά σε αυτή του την προσπάθεια βγαίνει από την “comfort zone”, τo ιδανικό για τον ίδιο εύρος απόδοσης, ενώ οι Marc και Jorge όχι. Ο Valentino έκανε όλες τις επιτυχίες του παραμένοντας στην comfort zone του. Τώρα όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει. Ο Valentino τα δίνει όλα, αλλά είναι πλέον 34 ετών».

– Για την τελευταία του συμβουλή προς τον Rossi πριν χωρίσουν:

«Νομίζω πως έφτασε η ώρα να ευχαριστήσεις όλον τον κόσμο γύρω σου και να αποσυρθείς, με ζωντανή την ανάμνηση των μεγάλων σου επιτευγμάτων. Ό,τι κι αν κάνει κανείς, είτε παίζει ποδόσφαιρο, είτε κρίκετ, είτε μπάσκετμπολ, φτάνει η στιγμή που πρέπει να πάρει αυτήν την απόφαση.

Δεν ξέρω αν είναι τώρα η στιγμή για να την πάρει ο Valentino, όμως δεν πρέπει να τη φοβηθεί, γιατί ξέρουμε καλά πως από τη στιγμή που αρχίσεις να βαδίζεις ένα δρόμο, θα φτάσεις στο τέρμα του».