Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια πάθηση η οποία εκδηλώνεται όταν το σώμα αδυνατεί να ρυθμίσει με σωστό τρόπο τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Ο διαβήτης τύπου 2 μπορεί να αναπτυχθεί σε άτομα ανεξαρτήτως ηλικίας. Ο ενδοκρινολόγος στην Νέα Φιλαδέλφεια Φραγκουλόπουλος Ευάγγελος απαντά στις ερωτήσεις μας.

Ποιες οι αιτίες εκδήλωσης;

O Σακχαρώδης Διαβήτης είναι μια πολυπαραγοντική πάθηση που οφείλεται σε ένα πολύπλοκο συνδυασμό γονιδίων και περιβαλλοντικών παραγόντων. Επιπλέον η καθιστική ζωή, η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας και η κακή διατροφή, δημιουργούν ευνοϊκό περιβάλλον για να την εμφάνιση της νόσου.

Πιο συγκεκριμένα, η παχυσαρκία οδηγεί στην ινσουλινοαντίσταση, δηλαδή τα κύτταρα δεν ανταποκρίνονται στη δράση της ινσουλίνης και το πάγκρεας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη για να ξεπεράσει αυτή την αντίσταση. Το αποτέλεσμα είναι η γλυκόζη να συσσωρεύεται στο αίμα αντί να απορροφηθεί στα κύτταρα προκειμένου να μετατραπεί σε ενέργεια.

Με ποια συμπτώματα εκδηλώνεται;

Ανάλογα με την ποσότητα του σακχάρου στο αίμα ποικίλλουν και τα συμπτώματα. Σε αρχικό στάδιο ενδέχεται να μην εμφανιστούν συμπτώματα. Εν συνεχεία ο ασθενής μπορεί να παρουσίασει: πολυουρία, κούραση, πολυφαγία, πολυδιψία, θολή όραση, συχνές λοιμώξεις κ.α.

Πώς γίνεται η διάγνωση;

Οι εξετάσεις για τη διάγνωση του διαβήτη συμπεριλαμβάνουν:

  • Μέτρηση Γλυκοζυλιωμένης Αιμοσφαιρίνης A1c (HbA1c)
  • Τυχαία μέτρηση γλυκόζης πλάσματος
  • Μέτρηση γλυκόζης πλάσματος νηστείας 
  • Δοκιμασία ανοχής γλυκόζης

Ποια η θεραπεία;

Η αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου 2 βασίζεται στην υγιεινή διατροφή και την απώλεια σωματικού βάρους. Συστήνεται επίσης η χορήγηση κατάλληλων φαρμακευτικών σκευασμάτων, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η υπεργλυκαιμία. Η ινσουλίνη χορηγείται όταν η πάθηση δεν μπορεί να ρυθμιστεί με άλλο τρόπο. Η εξατομικευμένη προσέγγιση του ασθενούς και η στενή συνεργασία με τον θεράποντα ιατρό συμβάλλουν θετικά στην διαχείριση της νόσου.

Διατροφή και σακχαρώδης διαβήτης

Τα άτομα που έχουν διαγνωστεί με διαβήτη αλλά και όσοι βρίσκονται στο στάδιο του προδιαβήτη, οφείλουν να τηρούν ένα ισορροπημένο πρόγραμμα διατροφής, το οποίο θα πρέπει να σχεδιάζεται από τον θεράποντα ιατρό ή τον διατροφολόγο.

Συνήθως περιλαμβάνει τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε θρεπτικά συστατικά και φυτικές ίνες και χαμηλά σε λιπαρά και θερμίδες. Δηλαδ,ή πρωτεΐνη υψηλής βιολογικής αξίας (άπαχα κρέατα, ψάρια και ασπράδια αυγών), φυτικές ίνες (λαχανικά, άγουρα φρούτα και δημητριακά ολικής άλεσης) και καλά λιπαρά οξέα (από σολομό, αμύγδαλα, αβοκάντο). Περιορίζονται τροφές όπως τα σάκχαρα (ζάχαρη, γλυκά), τα αμυλούχα τρόφιμα (όπως πατάτα, ζυμαρικά, ψωμί) και τα ζωικά λίπη (όπως χοιρινό κρέας, αλλαντικά κ.λπ.).

Για περισσότερες πληροφορίες: endokrinologos-fragoulopoulos.gr