Για τον εφιάλτη που έζησε, παλεύοντας για 20 ώρες με τα κύματα, όταν τα ρεύματα τον μετέφεραν από την παραλία Μύτη στο Ποσείδι Χαλκιδικής, όπου γιόρταζε τα γενέθλιά του, 15 ναυτικά μίλια νότια της Κασσάνδρας, μίλησε ο 30χρονος Ιβάν από τη Βόρεια Μακεδονία.
«Τη δεύτερη μέρα όταν έβλεπα ότι όλοι έψαχναν στις γύρω περιοχές, τότε κατάλαβα ότι μάλλον δε θα με βρουν. Ήταν απογοήτευση» περιγράφει μιλώντας στο Alpha για τις σκέψεις του εκείνες τις δύσκολες ώρες.
Ο 30χρονος περιγράφει με πολύ χαρακτηριστικό τρόπο την «οσμή του θανάτου» που νιώθει ένας αγνοούμενος κατά τη διάρκεια της νύχτας χωρίς καμία ελπίδα διάσωσης.
«Είναι απλά όπως όλα τα άλλα συναισθήματα, απλά δέχεσαι τη μοίρα σου, κάνεις ότι μπορείς και συγκεντρώνεσαι στην επιβίωσή σου» συγκλονίζει.
Στη συνέχεια αναφέρεται στην μπάλα που, αν και ξεφουσκωμένη όπως λέει, ήταν το σωσίβιο που τον κράτησε στη ζωή. «Ναι βρήκα μια μικρή μπάλα, μια παιδική μπάλα τη δεύτερη μέρα, ήταν μόνο λίγες ώρες μετά την ανατολή… Βρήκα την μπάλα μέσα στη θάλασσα και κολύμπησα προς το μέρος της και την κρατούσα με τα χέρια. Ήταν λίγο ξεφουσκωμένη. Ήταν απογοητευτικό» περιγράφει ο Ιβάν.
Ο 30χρονος κρατούσε σφιχτά την μπάλα που δυο αδέρφια είχαν χάσει στη Λήμνο 10 ημέρες νωρίτερα και κατάφερε να βγει νικητής στη μεγάλη μάχη του. «Απλά ένα ευχαριστώ, ένα αληθινό ευχαριστώ σε όλους όσους συμμετείχαν στη διασωσή μου ανεξάρτητα το ρόλο τους» καταλήγει ο νεαρός Ιβάν.
